ได้อ่านบทความนี้ใน นสพ.คมชัดลึก ฉบับวันนี้ 10-9-56
เห็นด้วยกับคุณพัฒนเดช ที่มีความรู้สึกกับผู้ที่ขี่จักรยานบางคน
ดังในย่อหน้าที่ 4 และ 5
เลยนำมาให้อ่านกันครับ
........................................................

                         จักรยาน เคยถูกกล่าวหาว่าเป็นพาหนะของคนจนอยู่ช่วงหนึ่ง ทั้งที่ก่อนหน้านั้นจักรยาน ฮัมเบอร์ และ ราห์เล่ย์ คือพาหนะสุดแสนเท่ของคนมีฐานะในเมืองใหญ่ แต่เมื่อโลกพัฒนาถนนหนทางมากขึ้น พาหนะประเภทติดเครื่องยนต์ก็เข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็ว จนทำให้จักรยานต้องผันตัวไปเป็นเพียงอุปกรณ์การกีฬาที่ได้รับความนิยมเฉพาะกลุ่มเท่านั้น

                         เมื่อโลกประสบกับปัญหามลพิษจากไอเสียเครื่องยนต์ บวกกับแรงโหมของผู้คนที่ต้องการสุขภาพดีจากการออกกำลังกาย จักรยานจึงกลับมาได้รับความนิยมในประเทศไทยอีกครั้งหนึ่ง และความนิยมในจักรยานยังได้แพร่หลายไปถึงขั้นที่มีการเรียกร้องให้มีช่องทางจราจรสำหรับจักรยาน เกิดขึ้นในเมืองใหญ่ๆ เหมือนในต่างประเทศ

                         ในทุกระดับของการเลือกตั้งผู้บริหารท้องถิ่นของกรุงเทพมหานคร ผู้สมัครรับเลือกตั้งต่างก็ออกมาพูดถึงช่องทางจราจรสำหรับจักรยาน ชาวจักรยานทั้งที่ใช้ในชีวิตประจำวันและที่ใช้เพื่อการออกกำลังกาย ต่างก็ออกมาพูดถึงอุปสรรคต่างๆ ที่ทำให้ไม่สามารถใช้จักรยานได้สะดวกและปลอดภัยเพียงพอ

                         แต่ในขณะเดียวกันยังมีผู้ใช้จักรยานอีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งแม้จะทำการเรียกร้องทวงถามสิทธิการใช้ถนนของตนเองอย่างสะดวกและปลอดภัย แต่เมื่อเขาเหล่านั้นย้ายสถานที่เพื่อการใช้จักรยานไปอยู่ในสภาวะที่แตกต่าง เช่น เมื่อต้องเข้าไปขี่จักรยานในสวนสาธารณะต่างๆ ซึ่งมีทั้งลูกเด็กเล็กแดงมากับพ่อแม่ที่บ้างก็เดินจูงกัน หรือขี่จักรยานเคียงข้างกัน, คนแก่ที่มาเดินออกกำลัง, คนวัยหนุ่มสาวที่มาวิ่งบ้างเดินบ้างในสวนสาธารณะ ฯลฯ

                         คนขี่จักรยานส่วนน้อยนั้น กลับลืมไปว่า ตนเองเคยเรียกร้องความปลอดภัยบนท้องถนน ที่จะต้องไม่โดนรบกวนโดยรถที่ใหญ่กว่า ไม่ให้มาแซงกระชั้นชิด, ปาด, เบียด, บีบแตรไล่ ฯลฯ แต่เมื่อตนเองเข้ามาอยู่ในสวนสาธารณะ จักรยานที่ตนเองขี่ก็กลายเป็นสัตว์ใหญ่ผู้ร้ายกาจน่าเกรงขามเช่นกัน ซึ่งการขี่แบบฉวัดเฉวียนด้วยความเร็วสูงจนผู้อื่นเกิดความรู้สึกหวาดเสียว การดีดกระดิ่งรัวไล่ให้ผู้อื่นหลบทางที่ตนเองกำลังจะขี่ผ่าน ก็คงไม่ต่างไปจากการที่ตนเองโดนรถจักรยานยนต์ หรือรถยนต์กระทำบนท้องถนนนั่นเอง

                         ดังนั้น โลกของคนใช้จักรยานบนท้องถนนจะสดสวยสะดวก และปลอดภัย คนใช้จักรยานก็ต้องคอยดูแลไม่ให้ตนเองกระทำต่อผู้อื่น ในลักษณะที่ตนเองก็ไม่ต้องการให้ผู้อื่นกระทำต่อตนด้วย เพราะต้องยอมรับว่าจักรยานในปัจจุบันนี้ นอกจากจะแพร่หลายไปในคนทุกเพศทุกวัยแล้ว สมรรถนะและประสิทธิภาพของรถจักรยานแต่ละแบบก็มีความแตกต่างกันออกไป และขีดความสามารถในการใช้จักรยานของผู้คนก็ต่างกันมากมาย

                         การเริ่มต้นด้วยการทำให้สังคมคนใช้จักรยาน รู้จักแบ่งปัน, ผ่อนปรนแก่กันและกัน จะส่งผลให้การใช้จักรยานได้รับความนิยมแพร่หลายกว้างขวางรวดเร็วมากขึ้น และเป็นสังคมของกลุ่มคนที่มีความแน่นแฟ้น แข็งแกร่งพอที่จะรวมตัวกันเรียกร้องในสิ่งที่ถูกที่ควรได้ง่ายขึ้น หากจักรยานได้รับความนิยมมากขึ้น เพราะมีความสะดวกและปลอดภัย ธุรกิจทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับจักรยานก็จะเติบโตไปได้ ท่ามกลางสภาพแวดล้อมของชุมชนและสุขภาพของคนที่ดีตามไปด้วยครับ