บทกลอนที่ได้แรงบันดาลใจจากเพลง Qian Li Zhi Wai (Faraway) ของ เจย์ โจว

โดยน้ำเสียงของ เติ้ง ลี่ จวิน (เพลงสุดท้ายตามคลิป)

ขุนเขาสูงชัน...อันยิ่งใหญ่
เจ้าหนอ...อยู่หนใดใต้เวิ้งฟ้า
เสียงครวญเรียกหวนให้กลับมา
เฝ้าเพรียกหารักร้างอันห่างไกล

หมื่นก้าว พันลี้...ที่แยกห่าง
เจ้าเปล่าดาย อ้างว้างบ้างหรือไม่
ผิดที่ข้า...ปล่อยเจ้า ให้จากไป
พร่ำเพรียกเพียงใดเจ้าจักหวนคืน

ผาสูงชัน ยืนหยัดอยู่ตระหง่าน
ปล่อยให้กาลไหลผ่านสุดจะฝืน
คงมีเพียงรอยจำที่หยัดยืน
ในค่ำคืนใต้เงาจันทร์ของวันวาน

..................................

ป.ล.ข้าน้อยยังอ่อนด้อยนักในเชิงกลอน แต่จะฝึกแต่งกลอนต่อไปเจ้าค่ะ >___<