สวัสดีวันสุขที่เวียนมาอีกครั้งพร้อมกับรีวิววันสุขครับ

บันทึกการเดินทางครั้งนี้ของผม เขียนขึ้นเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา ณ ดินแดนแห่งที่ราบสูงที่ยังคงอยู่ในช่วงวสันตแห่งฤดู ช่วงเวลาที่สายลมฝนเริ่มพัดพาความชุ่มฉ่ำระลอกแล้วระลอกเล่ากลับเข้ามาในจิตใจอีกครา เปรียบได้ดั่งฤดูกาลที่หมุนเวียนไปกับเวลาที่ไม่เคยจะหยุดนิ่ง  คำกล่าวนี้ดูจะไม่ห่างไกลความเป็นจริงแม้แต่น้อย

แต่เมื่อไม่นานมานี้เอง เคยได้ยินคำกล่าวขานว่า เราสามารถหยุดเวลาให้อยู่กับที่ได้เมื่อมาพักค้างแรม ณ ที่แห่งหนึ่ง "สวิสเซอร์แลนด์แห่งเมืองไทย” ดินแดนที่เต็มไปด้วยขุนเขามากมาย น้ำตกหลากหลาย ผมไม้นานาพันธุ์ อยู่ทางตอนใต้ของเมืองโคราช ผู้คนกล่าวขานถึงสถานที่แห่งนี้จากภาพวังน้ำใสหลายแห่งที่สดใสงดงามราวกับกระจกสะท้อนภาพความเขียวขจีของหมุ่มวลแมกไม้ เป็นนิยามที่มาของนาม   “วังน้ำเขียว”