เรื่องขุ่นใจ ... จะพยายามเล่าแบบไม่เข้าข้างตัวเองนะ
ณ ช่องจอดรถคนพิการ บิ๊กซี ลำลูกกา 18.30 น.
(มีช่องจอดรถคนพิการที่กว้างพอจะให้รถวีลแชร์ขึ้นลงสะดวกอยู่ 2 ช่อง)
ผมทำธุระเสร็จกำลังจะกลับบ้าน เดินมาขึ้นรถที่จอดไว้ตรงนี้
(เพื่อนๆ คงทราบนะครับว่าผมขาพิการ จึงได้ใช้สิทธิ์ในที่จอดรถคนพิการ)
พอดีเห็นฟอร์จูนเนอร์สีขาวมาจอดในที่จอดรถคนพิการ 1 ช่องที่เหลือ
คนในรถกำลังจะลง ผมขึ้นนั่งในรถแล้วเกิดอยากรู้ว่า
คนในรถ มีคนพิการ อยู่บ้างไหม ? เมื่อคนในรถลงมา
พบว่าเป็นพ่อ แม่ อายุราวสามสิบต้นๆ กับลูกสาวอายุราว 5 ขวบ
ผมรู้สึกหงุดหงิดใจ อดรนทนไม่ได้จึงพูดออกไปว่า
"แบ่งที่ไว้ให้คนพิการจอดบ้างสิครับ"
ชายคนขับรถหันมาจ้องหน้าผมท่าทางโกรธๆ แล้วตอบว่า
"ก็มีเด็กมาด้วยอะ" เด็กที่ว่าคือลุกสาวของเขาที่กำลังวิ่งปร๋อเข้าห้าง
ผมก็ไม่พูดอะไรต่อ เพราะกลัวโดนต่อย เลยนั่งนิ่งๆ อยู่ในรถ
ภรรยาและลูกของเขากำลังเดินเข้าไปในห้าง
แต่ชายคนนั้นไม่ยอมไป ยังยืนลังเลและมองมาที่ผมตลอดเวลา
คงกลัวผมไปทำอะไรกับรถของเขากระมัง ซึ่งผมก็คิดจะทำอยู่พอดี
ครับ ผมกำลังจะถ่ายรูปรถของชายคนที่มักง่ายมาใช้สิทธิ์ของคนพิการ
เมื่อเขาจ้องผมขนาดนั้น ผมจึงสตาร์ทรถแล้วถอยออกจากที่จอด
ชายคนนั้นก็เดินเข้าห้างไป ส่วนผมก็ขับรถวนหนึ่งรอบ
แล้วกลับไปถ่ายรูปมาโชว์นี่ล่ะครับ
ในใจได้แต่คิดว่า
"ถ้าทำเนียนๆ แล้วพูดสักคำ่ว่า ขอโทษครับ กูจะไม่ว่าอะไรเลย"


www.facebook.com/photo.php?fbid=554817824585560&set=a.196127190454627.49517.100001720417517&type=1&theater