เมื่อเช้าออกเดินทางจากปากเกร็ด ส่งลูกเข้า รร. ด้วยเสือภูเขาคันเก่ง ด้วยสภาพจราจรที่ค่อนข้าคับขั่งในช่วงเช้าของถนนแจ้งวัฒนะ
ก็จะเห็นน้ำใจจากผู้ที่ใช้รถยนต์เยอะมาก เช่นชะลอให้ผมรีบชิดขอบทางด้านซ้าย หากผมแซงรถเมล์ รถตู้ที่จอดแช่อู่ตามป้าย

แต่วันนี้ ณ ทางออกของ health Land ตอน 7 โมงกว่าๆ มีสาว ค่อนข้างไปทางสวย กำลังรอจังหวะการจราจรว่าง เพื่อที่เธอจะขับรถออกมาจากการเข้าไปทำภารกิจที่ health Land

ผมก็ปั่นๆ มาจังหวะผ่านหน้ารถของเธอ ด้วยการจราจรมันข้างหนาแน่นทำให้ไม่สามารถปั่นผ่านหน้ารถเธอไปอย่างรวดเร็วได้ ยิ่งเห็นจังหวะการค่อยปล่อยให้หน้ารถค่อยๆ ออกมาผมเองก็เกรงว่าเธอจะออกมาเพื่อให้ผมชะลอรถให้ แต่เธอก็ไม่ออก

เมื่อล้อหน้าผมผ่านหน้ารถเธอไปตามด้วยล้อหลัง เธอกลับค่อยๆ ปล่อยให้รถเธอออกมาเรื่อยๆ โดยที่หน้าเธอยังหันไปมองแต่ด้านขวาของรถ กระเป๋าที่ใส่เสื้อผ้าแขวนที่ตะแกงหลัง กำลังจะถูกเบียดด้วยกันชนหน้าของ Toyota อะไรไม่รู้ ใจผมหายแว๊บ ได้แต่ร้อง “เฮ้ยๆๆๆๆ” ไม่รู้เพราะอะไร แต่รถเก๋งคันนั้นหยุดนิดนึงทำให้ผมผ่านหน้ารถไปได้

พอผ่านไปได้ผมรีบเอารถชิดฟุตบาท แล้วยกรถขึ้นฟุตบาทเลย ยืนขาสั่นพับๆๆๆๆ  ส่วนเธอก็ขับรถออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (สงสัยกลัวรถจะติดหากชะลอถามกัน ว่าเป็นไรไหม )

ส่วนผมตั่งสติได้สักพักก็ปั่นออกไปต่อ

นึกสภาพไม่ออกหากว่าโดนรถคันนั้นชนด้านข้างบริเวณล้อหลัง ตัวผมและจักรยานจะอยู่สภาพไหน ผมจะพิการไหม หรือว่าตาย จบเส้นทางการดำเนินชีวิตไปเลย




ปล. เขาไปทำอะไรใน health land กันแต่เช้าครับ