แค่ขออนุญาตยกตัวอย่างกรณีของคุณเจนี่ค่ะ  และมีข้อสงสัยกับคนที่บอกว่าให้แยกเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน คือ จากกรณีของคุณเจนี่ที่เราไม่ชอบพฤติกรรมที่เธอทำ ไม่ใช่เื่รื่องแย่งสามีใครนะคะ แต่เป็นเรื่องการพูดจาโกหก และแสดงความแอ๊บแบ๊ว เสแสร้งและปฏิเสธเรื่องคุณเอ๋ในการตอบคำถามนักข่าวในตอนแรก ก่อนที่จะยอมรับและจดทะเบียนกะสามีเธอในปัจจุบันเนื่องจากนับสืบพันทิปที่เก่งกาจ    สิ่งที่อยากถามคือ คุณๆๆๆ ทั้งหลายที่บอกว่าให้แยกแยะเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน  คุณกำลังหมายถึงทุกคนที่ทำผิดหรือป่าวคะ เช่น คุณนาธานที่ชอบโกหก คุณดารานักร้องที่ขายยา เสพยา  บุคคลเหล่านั้นทำไปเพราะเรื่องส่วนตัว เพราะความชอบ  ถ้าเค้ามีงานบันเทิง เราก็ควรดูที่ผลงานเหมือนเดิมรึป่าวคะ  ส่วนตัวเค้าจะเสพยา หรือเมาหัวราน้ำ เราก็ควรสนับสนุนใช่หรือไม่  เอาเป็นว่าถ้าดารานักร้องคนไหนมีนิสัยส่วนตัว เช่น ชอบแย่งสามี หรือภรรยาคนอื่น   ชอบโกหก ชอบเสพยา  ชอบขายยา เราก็ควรสนับสนุนเรื่องงานของเธอและเหล่านั้นต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหม   นี่ใช่ไหมคะที่คุณๆๆๆๆหลายท่านบอกว่าให้แยกเรื่องส่วนตัวกะเรื่องงาน  หรือจริงๆ แล้วเป็นเพราะคุณชื่นชอบใครจนมองไม่เห็น คำว่า "ควรสนับสนุนดาราที่เป็นตัวอย่างที่ดีแก่คนดู"    เราคนนึงที่ไม่ได้เกลียดคุณเจนีที่ไปแย่งสามีชาวบ้านเพราะคุณเอ๋และคุณตู่ก็บอกเองว่าเลิกกันนานแล้วแสดงว่าคุณเจนี่ก็มีสิทธิ์ 100%  แต่สิ่งที่เราไม่ชอบเธอคือความสะ-ตอ-เบอ-รี่ในตัวเธอ การให้สัมภาษณ์หน้าตาเฉยว่าไม่ได้คบคุณเอ๋ ไม่ได้ไปไหนด้วยกัน หน้าตาเธอเนียนมาก แถมยังบอกอีกว่าถ้ามีคนทุ่มให้เธอแบบนั้นเธอคงไม่ทำงานแล้ว แต่สุดท้ายเธอก็โกหก  ถามจริง พวกคุณๆๆ ยังยอมรับในการแสดงของเธอได้จริงๆ หรอคะ   แล้วคำว่าตัวอย่างที่ดีของเยาวชนคืออะไรคะ  เคยได้รับมีคำถามจากเด็กนักเรียนอายุ 12 ขวบจำนวน 4 คน ว่า น้าคะ พี่คนนี้(เจนี่) พูดโกหก  ทำไมยังได้เป็นนางเอกอยู่หรอคะ ?  เพราะพี่เค้าสวยใช่ไหมทำไมไม่เป็นคนร้ายคะ   เพื่อนหนูสวยแต่นิสัยไม่ดีก็คงเป็นนางเอกได้ เด็กถามแบบนั้นจริงๆ