ต่อจากตอนที่ 4 http://ppantip.com/topic/30904152
    พระเจ้าโซโลมอน มีชื่อเสียงในเรื่องสติปัญญา, ความร่ำรวย,และจำนวนมเหสี.พระองค์ได้รับการยกย่องจากคัมภีร์ฮีบรู เกี่ยวกับการปกครองจักรวรรดิที่ขยายอาณาเขตจากอียิปต์ไปจนถึงยูเฟรตีส.อย่างไรก็ตาม  เช่นเดียวกับบิดาของเขา คือกษัตริย์ดาวิด, โซโลมอนและความสำเร็จของเขา  เป็นเรื่องที่ยังเป็นที่ถกเถียงกัน.
            
             ความสมบูรณ์แบบของการปกครองที่ฉลาด
             การปกครองของโซโลมอน ได้รับการยกย่องว่าเป็นยุคทองของอิสราเอลและประวัติศาสตร์ยูดาย์
อย่างน้อย ก็จากการอ่านเรื่องราวตามคัมภีร์ไบเบิล.การปกครองของเขายาวนาน สี่สิบปี ประมาณปี 970 ถึง 930 ก.ส.ศ. ศพของเขาถูกฝังในกรุงเยรูซาเล็ม,เมืองของดาวิด . เมืองที่โซโลมอนขยายอาณาเขตออกไปอย่าง กว้างขวางที่สุด.
            
             ในพระธรรมพงศาวดาร,  พงศาวดารให้ข้อมูลที่ค่อนข้างเป็นลบ เกี่ยวกับลักษณะการปกครองของโซโลมอนและอธิบายรายละเอียดมากมาย เกี่ยวกับบทบาทของเขาในฐานะผู้สร้างวิหารที่มีชื่อเสียงในกรุงเยรูซาเล็ม ร่วมกับบิดาของเขา คือกษัตริย์ดาวิด  กษัตริย์ผู้ปกครองเผ่าต่างๆทุกเผ่า.หนังสือพระธรรมสุภาษิต,  ปัญญาจาร์ย,และเพลงซาโลมอน  ยกย่องโซโลมอนในเรื่องสติปัญญาที่มีจำนวนมากมาย.ดังนั้น จึงอย่าแปลกใจที่การปกครองของพระองค์   ได้รับการพิจารณาว่าเป็นแบบอย่างอันยอดเยี่ยมวิเศษงดงาม และเป็นการปกครองที่เฉลียวฉลาด ,โดยไม่กล่าวถึงความมั่งคั่งร่ำรวย.
    
             แต่ข้อความคัมภีร์เปิดเผยในลักษณะที่ค่อนข้างเป็นการประชดประชัน  ความร่ำรวยของโซโลมอน ทำให้เกิดปัญหาเงินสดหมุนเวียน. โซโลมอนผู้มีอำนาจ  ได้รับความลำบาก ไม่ราบรื่นเนื่องจากศัตรูที่ประชิดเข้ามาใกล้บ้าน. โซโลมอนที่เฉลียวฉลาด ใช้วิธีหาประโยชน์จากประชาชนของเขาโดยบังคับแรงงาน และใช้วิธีแบบเผด็จการอื่น.เพื่อที่อาณาจักรใหญ่โตของเขามีความมั่นคง    หากจะต้องแตกแยก  ต้องเกิดขึ้นหลังการสิ้นพระชนม์ของเขา.