ถ้าคนพิการได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพอย่างเหมาะสม คนพิการส่วนใหญ่สามารถพึ่งตัวเองได้ และในฐานะเป็นพลเมืองไทย คนพิการทุกคนมีสิทธิได้รับการศึกษาและประกอบอาชีพเช่นเดียวกับคนทั่วไป อุปสรรคสำคัญในการดำเนินชีวิตของคนพิการคือการเดินทาง ต่างประเทศ เขาใช้รถเมล์ชานต่ำซึ่งมีทางลาดเชื่อมประตูรถกับทางเดินเท้าซึ่งเป็นอุปกรณ์ง่ายๆ ราคาไม่แพง ที่ช่วยให้คนพิการเข็นเก้าอี้เข็นขึ้นรถได้อย่างรวดเร็ว แต่ แปลกไหม??...ขสมก.ซึ่งเตรียมซื้อรถเมล์ใหม่หลายพันคัน เปิดเผยว่า จะซื้อรถปรับอากาศที่มีลิฟต์ยกคนพิการพร้อมเก้าอี้เข็นขึ้นรถเมล์ ซึ่งราคาแพงและจะทำให้คนทั่วไปที่จะขึ้นรถเมล์ต้องใช้เวลารอปรับลิฟต์ขึ้น-ลง ส่วนรถเมล์ร้อน ขสมก.ไม่ติดทั้งทางลาดและลิฟต์ คนพิการจึงใช้ไม่ได้ ....ความจริง คนใช้รถเมล์ย่อมรู้ดีว่า คนส่วนใหญ่ไม่คิดเลือกว่าจะต้องรอขึ้นรถแอร์หรือรถร้อน เพียงขอให้มีรถขึ้นได้ และพาไปถึงจุดหมายก็พอ...ถ้าคนพิการเดินทางไปศึกษาได้ เดินทางไปทำงานได้ คนพิการก็จะมีรายได้เลี้ยงตนเอง ไม่ต้องเป็นภาระของครอบครัว/สังคม...คนพิการก็เสียภาษีเท่ากับคนทั่วไป ฉะนั้น ควรช่วยกันให้โอกาสคนพิการได้ใช้รถเมล์ทุกคันอย่างเท่าเทียมกับคนทั่วไปไหมคะ???