ไม่ได้แปลว่าผมไม่เคยเป็นนะครับ. ทั้งชีวิตนี้เคยเป็นแล้ว 2 ครั้ง
ครั้งแรกเมื่อตอนปี 51 ครั้งที่2 เมื่อวันจันทร์ที่ 19 สิงหาคม ที่ผ่านมานี่เอง
ผมไปเสิร์ชหาในเน็ต มีแต่บอกว่า อาการที่เป็นคือ จะเกร็ง ชักกระตุก มือสั่น หรือเป็นหนักๆ คือสั่น เกร็งทั้งตัว จนหมดสติ
สาเหตุคือ ระบบสมองมีการส่งกระแสไฟฟ้าผิดปกติ ทำให้มีการชักเกร็ง
ครั้งที่สองที่ผมเป็น เป็นบนรถเมล์ครับ ตอนแรกผมก็นั่งอยู่ปกติ จากนั้นก็มีผู้หญิงขึ้นมา ทั้งรถตอนนั้น
ผู้คนก็แน่นเต็มไปหมดผมจึงลุกให้เธอนั่ง
เวลาผ่านไปสักพักรถก็แล่นไปบนเส้นทางตามปกติ
.
.
.
ผมรู้สึกตัวอีกที ก็กำลังโดนพยุงลงจากรถโดยผู้ชายหลายๆคน
อาการของผมที่จำได้ตอนนั้นคือ หายใจเร็ว หอบ แล้ว น้ำตาไหล โชคดีที่ตรงนั้นมี ป้ายรถเมลล์อยู่
พวกเขาจึงพาผมไปนั่งพักอยู่ตรงนั้น แล้วเรียกรถกู้ภัย หรือเขาเรียกว่ารถอะไรนี่แหละช่างมัน (55) ก็พาผมขึ้นรถ
แล้วไปส่งที่โรงพยาบาล
ระหว่างทางที่ผมอยู่บนรถคันนั้น ผมทั้งร้องไห้ หายใจเร็ว หอบ แต่ไม่มีอาการ เกร็ง หรือชักกระตุกเลย
พอไปถึงจุดหมาย
คุณหมอ(ผู้หญิง ใส่เหล็กดัด สวย)ก็มาปฐมพยาบาลผมทันที อาการผมก็ยังเหมือนเดิม
จากนั้นรู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ในห้องอื่น ที่ไม่ใช่ห้องที่มาตอนแรก อาการของผมตอนต้น หายไปแล้ว
แต่มีอาการปวดเมื่อย จะลุกขึ้นมาก็ลุกไม่ได้ ปวดหลังมาก แต่พออยู่เฉยๆ ก็หายปวด
เมื่อเห็นว่า ผมมีอาการดีขึ้นแล้ว คุณหมอคนสวยคนเดิม ก็มาถามอาการต่างๆ
และตอนนั้นคุณพ่อคุณแม่ก็มาเยี่ยมแล้ว คุณหมอจึงถือโอกาสนี้บอกทางญาติผู้ป่วย (ซึ่งก็คือพ่อแม่ผมนั่นแหละ)
ว่าอาการที่ผมเป็นคือ โรคลมชัก บอกนู่นๆต่างๆนาๆ
แล้วบอกว่า จะให้นอนให้น้ำเกลือไปก่อน อีก 1 วัน ถ้าอาการไม่มาอีก ก็รับยาแล้วกลับบ้านได้
ผ่านไป1 วัน
ผมก็ไม่มีอาการอะไรแทรกซ้อนครับ นอกจาก กรดไหลย้อน (กิน-นอน-กิน-นอน =_=) ผมก็ให้คุณพ่อไปรับยาแล้วก็กลับบ้าน
ยาที่ผมได้มาคือ DILANTIN 100mg คุณหมอบอกว่าต้องกินทุกวัน มันเป็นยากันชัก เมื่อยาหมดก็ต้องมารับยาอีก ต้องกินไปเรื่อยๆ
ทุกวันนี้ยังอดสงสัยไม่ได้ว่า ผู้หญิงที่ผมลุกให้วันนั้นเค้าจะรู้สึกยังไง 555 อาจคิดว่าเค้าทำให้ผมเป็นลมชัก
ที่เขียนมายืดยาวขนาดนี้ คือว่า ผู้ที่มีโรคประจำตัวแบบผม มีอาการกันยังครับ หายขาดรึยัง?
แล้วเมื่อมีอาการ รู้ตัวกันรึเปล่า?
ขอบคุณครับ
ใครเคยเป็นโรคลมชักบ้างครับ อาการมันเป็นยังไง?
ครั้งแรกเมื่อตอนปี 51 ครั้งที่2 เมื่อวันจันทร์ที่ 19 สิงหาคม ที่ผ่านมานี่เอง
ผมไปเสิร์ชหาในเน็ต มีแต่บอกว่า อาการที่เป็นคือ จะเกร็ง ชักกระตุก มือสั่น หรือเป็นหนักๆ คือสั่น เกร็งทั้งตัว จนหมดสติ
สาเหตุคือ ระบบสมองมีการส่งกระแสไฟฟ้าผิดปกติ ทำให้มีการชักเกร็ง
ครั้งที่สองที่ผมเป็น เป็นบนรถเมล์ครับ ตอนแรกผมก็นั่งอยู่ปกติ จากนั้นก็มีผู้หญิงขึ้นมา ทั้งรถตอนนั้น
ผู้คนก็แน่นเต็มไปหมดผมจึงลุกให้เธอนั่ง
เวลาผ่านไปสักพักรถก็แล่นไปบนเส้นทางตามปกติ
.
.
.
ผมรู้สึกตัวอีกที ก็กำลังโดนพยุงลงจากรถโดยผู้ชายหลายๆคน
อาการของผมที่จำได้ตอนนั้นคือ หายใจเร็ว หอบ แล้ว น้ำตาไหล โชคดีที่ตรงนั้นมี ป้ายรถเมลล์อยู่
พวกเขาจึงพาผมไปนั่งพักอยู่ตรงนั้น แล้วเรียกรถกู้ภัย หรือเขาเรียกว่ารถอะไรนี่แหละช่างมัน (55) ก็พาผมขึ้นรถ
แล้วไปส่งที่โรงพยาบาล
ระหว่างทางที่ผมอยู่บนรถคันนั้น ผมทั้งร้องไห้ หายใจเร็ว หอบ แต่ไม่มีอาการ เกร็ง หรือชักกระตุกเลย
พอไปถึงจุดหมาย
คุณหมอ(ผู้หญิง ใส่เหล็กดัด สวย)ก็มาปฐมพยาบาลผมทันที อาการผมก็ยังเหมือนเดิม
จากนั้นรู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ในห้องอื่น ที่ไม่ใช่ห้องที่มาตอนแรก อาการของผมตอนต้น หายไปแล้ว
แต่มีอาการปวดเมื่อย จะลุกขึ้นมาก็ลุกไม่ได้ ปวดหลังมาก แต่พออยู่เฉยๆ ก็หายปวด
เมื่อเห็นว่า ผมมีอาการดีขึ้นแล้ว คุณหมอคนสวยคนเดิม ก็มาถามอาการต่างๆ
และตอนนั้นคุณพ่อคุณแม่ก็มาเยี่ยมแล้ว คุณหมอจึงถือโอกาสนี้บอกทางญาติผู้ป่วย (ซึ่งก็คือพ่อแม่ผมนั่นแหละ)
ว่าอาการที่ผมเป็นคือ โรคลมชัก บอกนู่นๆต่างๆนาๆ
แล้วบอกว่า จะให้นอนให้น้ำเกลือไปก่อน อีก 1 วัน ถ้าอาการไม่มาอีก ก็รับยาแล้วกลับบ้านได้
ผ่านไป1 วัน
ผมก็ไม่มีอาการอะไรแทรกซ้อนครับ นอกจาก กรดไหลย้อน (กิน-นอน-กิน-นอน =_=) ผมก็ให้คุณพ่อไปรับยาแล้วก็กลับบ้าน
ยาที่ผมได้มาคือ DILANTIN 100mg คุณหมอบอกว่าต้องกินทุกวัน มันเป็นยากันชัก เมื่อยาหมดก็ต้องมารับยาอีก ต้องกินไปเรื่อยๆ
ทุกวันนี้ยังอดสงสัยไม่ได้ว่า ผู้หญิงที่ผมลุกให้วันนั้นเค้าจะรู้สึกยังไง 555 อาจคิดว่าเค้าทำให้ผมเป็นลมชัก
ที่เขียนมายืดยาวขนาดนี้ คือว่า ผู้ที่มีโรคประจำตัวแบบผม มีอาการกันยังครับ หายขาดรึยัง?
แล้วเมื่อมีอาการ รู้ตัวกันรึเปล่า?
ขอบคุณครับ