ฉากธรรมดา แต่ทำไมแค่ได้ดูมันถึงมีหลากหลายอารมณ์ร่วมไปกับละครอย่างบอกไม่ถูก
ทั้งตื่นเต้น ว้าวุ่น งุนงง ไปกับมิเชลล์ ทั้งเหมือนจะชอบจะหึงหรือจะแอบผิดหวังในมุมของชารีฟ

ยิ่งตอนชารีฟเดินผ่านมิเชลล์แล้วสะบัดปลายผ้าหันหลังปลายตามองนี่เป็นจุดพีคของฉากนี่เลย โครตชอบอะ
ถ้าเป็นมิเชลล์คงมีหลังทรุดไปสายตาพี่ชารีฟฉากนี้แน่ๆ

ดูละครมาหลายเรื่องหลายปีแต่อารมณ์แบบนี้ไม่เกิดขึ้นนานแล้ว ปกติละครไทยฉากพระนางเจอกันครั้งแรกมีไม่กี่แบบ สะดุดล้ม ชนกัน ไม่ถูกกัน ตะลึงในความงาม แค้นกัน  
แต่ฟ้าจรดทรายแค่ฉากเรียบๆ เดินผ่านกัน มองตา ไม่มีการคุยกัน ไม่ต้องรุนแรง แต่ทำไมความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมามันประทับใจเสียเหลือเกิน
ขอยกให้เป็นฉากที่ดีที่สุดฉากนึงของเรื่องนี้ และของวงการละครไทยเลย

ไม่มีคลิปฉากนี้ มีแต่เอ็มวีอ่ะ