เรามีเรื่องทุกข์ใจไม่รู้จะคุยหรือปรึกษาใคร
เราแต่งงานมา 4 ปีแล้วแรกๆ เราก็คิดว่าสามีทำการบ้านปกติ
แต่ไม่ถึงเดือนเขาเริ่มไม่ค่อยมีและจนไม่มีไรกับเราเลย ทั้งคำถาม ความเสียใจ เกิดขึ้นในหัวเราเต็มไปหมด
เราถามเขา เขาก็พยายามบ่ายเบียงที่จะตอบ  เราแอบเห็นเขาช่วยตัวเอง
ยิ่งทำให้เราเสียใจมากที่สุด เราไม่เซ็กซี่เหรอ ไม่สวยเหรอ แต่เวลาออกไปข้างนอก ผช หลายคนก็มีแอบมอง
แม้แต่บ้างคนเดินมากับเมียตัวเองยังแอบมามองเรา ตอนนั้นเราคิดว่าเขาเป็น เกย์
แต่เขาไม่ใช่ ผ่านไปสองปีการบ้านนับครั้งได้ เราเริ่มทะเลาะกันมากขึ้นกับเรื่องนี้
เราเมลล์ไปเล่าให้แม่เขาฟังทุกอย่าง และบอกไปว่าเราขอโทษนะที่จะขอเลิก
แม่เขารีบโทรมาคุยกับแฟนเรา หลังจากนั้นดูเหมือนแฟนเราจะปรับปรุง

แต่ด้วยความที่เราเป็นคนใจดี (เกินไป) เขาค่อยๆกลับมาเป็นเหมือนเดิม แบบที่ตัวเขาไม่รู้ตัว
วันนี้เราสุดความอดทนเพราะเห็นทิชชูที่เขาใช้เช็ดหลังจากช่วยตัวเอง เพียงแค่เราออกไปข้างนอก
แปปเดียว...เขาเข้ามาขอโทษตีหน้าเศร้า
เราว่าเขาเป็น ผช ที่เห็นแก่ตัวที่สุด เราอยากมีลูกใจแทบขาดช่วงในที่คิดว่าน่าจะท้อง
เราเหมือนแทบจะกราบอ้อนวอนให้เขามีไรด้วย เขาไม่เคยคิดสัมผัสเรา หอมเรา จูบเรา
แต่ปากบอกว่ารักนักรักหนา เป็นห่วงนั้นนี้เวลาจะไปไหนทำไร
เราร้องไห้พร้อมทั้งพูดความอัดอั้นในใจ เราทำให้เขาทุกอย่าง งานบ้านงานเรื่อน อาหารการกิน
คอยเสริมเติมแต่งไม่ให้ขี้เหร่ ..ตอนนี้มันสุดที่เราอยากจะทน
เขาขอให้อภัย ในใจเราสันดานก็คือสันดาน เราควรจะทำไงให้อภัย ให้โอกาสเขาอีกไหม
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำไงค่ะ...อยากขอคำแนะนำ

เราไม่ขอไรมากจากเขาขอแค่ให้เขาเข้าใจความละเอียดอ่อนเรื่องแบบนี้บ้าง เพราะเราไปขอ ผช ข้างนอกไม่ได้
ช่วยตัวเองเราทำไม่ได้ เราไม่ได้ต้องการมากว่าต้องทุกวัน ขอแค่อย่าละเลยหรืออย่าทำเฉยชาได้ไหม