สวัสดีค่ะ เราขอเล่าประสบการณ์ที่เราพบเจอกับชีวิตในตอนนี้ คือเรากับแฟนคบกันได้ประมาณปีนึง ก็ได้ไปจดทะเบียนสมรสกัน หลังจากนั้นไม่นานเราก็ท้อง หลังจากเราท้อง เราก็ได้แต่งงานกันในปี 2562 ทำทุกอย่างถูกต้องตามกฏหมาย เราก็ใช้ชีวิตกันปกติ จนเราคลอดลูก แม่เราออกจากงานเพื่อที่จะมาเลี้ยงลูกให้ แต่ก่อนจะอยู่บ้านเราวันธรรมดาและอยู่บ้านเขาในวันหยุด พอลูกโตขึ้นก็ย้ายมาอยู่บ้านเขาเลย จนกระทั่งปี 2565 ช่วงต้นเดือน เรารู้สึกได้ว่าแฟนเราแปลกไป ติดโทรศัพท์มาก ทำตัวแปลกๆ ไม่ค่อยช่วยดูลูก และดูมีความลับกับเราอยู่ตลอด
เช้าวันหนึ่งเรากำลังแต่งตัวจะไปทำงาน เขาก็ลุกไปอาบน้ำ แต่ชาร์จแบตโทรศัพท์เอาหมอนปิดไว้ เขาคงคิดว่าเราคงไม่เห็นไม่ยุ่ง และเราก็เข้าดูไลน์เขาไปเห็นแชท เขาคุยกับผญ.คนนึง ผญ.คนนี้ทำงานขนส่งสีส้ม ซึ่งเขาก็รู้นะว่าแฟนมีเราและลูก เพราะเคยไปส่งของที่นั้น แฟนเราขายอะไหล่รถกับเพื่อน ไปส่งของที่นั่นบ่อยๆ พอเราจับได้ ก็บอกจะเลิกกันนั่นนี่ จะเลือกเรากับลูก แต่เราก็ยังให้อภัยเพราะเห็นแก่ลูก แต่เราไม่เคยไว้ใจเขาเลยนะ รู้สึกระแคะระคายอยู่ตลอด แต่จับไม่ได้คาหนังคาเขาสักที เขาเล่นมือถือพิมพ์คุยกับใครอยู่ตลอด และก็หวงมือถือมากๆ เขาไม่สนใจไม่ดูแลเราเลย จากที่เคยไปรับไปส่งที่ทำงานก็ไม่ทำ แต่ก็ยังดูแลลูกบ้าง เขาบอกเขารักลูกมาก ด้วยการกระทำหลายๆอย่างมันทำให้เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ และแม่เขาก็เป็นคนเคลียร์ให้ทุกครั้ง
มีอยู่ครั้งนึงเราพยายามจะหาเฟส หาไอจี ติ๊กต๊อกของ ผญ คนนั้น แต่พอเจอ แฟนเรากลับมาทำร้ายเรา หาว่าเราไปยุ่งกับผญของเขา จนเขียวช้ำไปหมด และเหตุการณ์วันนั้นลูกเราก็อยู่ด้วยนะ เราแบบสงสารลูกมาก เจ็บก็เจ็บ เขายึดมือถือเราไปไม่ให้ติดต่อใครเลย สุดท้ายเราก็บอกพ่อกับแม่เรา แต่เขาก็บอกให้เราอดทน เพื่อลูก และทางบ้านเขาก็ดีกับเราด้วย
หลังจากนั้นมาเราก็พยายามไม่สนใจ แต่ก็รู้อยู่ในใจว่าเขามีคนอื่น แต่ไม่รู้ว่าใคร เราคิดแค่ว่าเราอยู่เพราะลูก และเขาก็มาขอเราหย่า ซึ่งเราก็ไม่ยอมที่จะหย่ามาตลอด เขาก็ยังขอหย่าแบบนี้อยู่เรื่อยๆ เราเลยบอก ถ้าลูกเข้าโรงเรียนเมื่อไหร่จะไปหย่าให้ ผ่านไปสักพักลูกเราก็เข้าเรียน เขาก็บอกจะไปหย่ากันเมื่อไหร่ล่ะลูกเข้าเรียนแล้ว สุดท้ายเราก็ไปหย่ากับเขา เขาดูมีความสุขมากที่ได้หย่ากับเรา เขาจะเอาไปให้ผญ.คนนั้นดูว่าแบบเลิกกันแล้วจริงๆ (มารู้ทีหลัง) แต่เขาบอกกับเรานะ ต่อให้หย่ากันก็ยังรักและยังอยู่กับเรา พึ่งจะหย่ากันไปเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2566 นี้เอง เราสลักหลังไว้ ให้เขาส่งค่าเลี้ยงดูบุตร เดือนละ 5000 บาท และลูกเป็นของเราเพียงคนเดียว แต่ก็ไม่เคยได้เงินสักบาท ขนาดตอนมีทะเบียนยังไม่เคยได้เลย แต่ก็ยังอยู่บ้านเดียวกันนะ เราก็อยู่ของเราไป โดยไม่รับรู้อะไร เพราะเขาไม่เป็นเพื่อนในเฟสกับเรามาเป็นปีๆแล้ว
จนสิ้นเดือนเมษายน2566 ที่ผ่านมา ผญ.คนนั้นแอดเฟสเรามา เราก็ทักไปเลย ว่ามีไรไหมค่ะ เขาก็บอกว่าช่วยเอาผช.คนนี้ออกไปจากชีวิตของเขาที คือแฟนเราไปด่าเขาและทำร้ายเขา มันก็ทำให้เราได้รู้ว่า ที่ผ่านมาแฟนโกหกเรามาตลอด เขาไม่เคยเลิกกันเลยตั้งแต่ครั้งนั้น ตอนแรกผญ.คนนี้ก็โดนแฟนเราหลอกว่าเลิกกับเราแล้ว เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว แต่สุดท้ายเขาก็รู้ว่ายังอยู่ด้วยกันแต่ก็ไม่เลิก อย่างว่าแหละเนอะ เรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดัง ก็เลวกันทั้งคู่ ไม่มีใครดีไปกว่าใครหรอก แฟนเราไม่เคยให้เงินเราสักบาท แต่กับผญ.คนนี้เขาให้จ้ะ พากันไปเที่ยว ตจว. พาไปทำงานด้วย มีคุยกันจะย้ายออกไปอยู่ด้วยกัน จะมีลูกสร้างครอบครัวด้วยกัน คิดชื่อลูกไว้เสร็จสัพ แต่ที่พีคคือวันนั้นแฟนเราเขาอยากจะรู้ว่าเราโพสไรในเฟสบ้าง ก็แอดเรามา พอเรารับ เราก็ไปส่องเฟสเขา เขาลงรูปคู่กับผญ.คนนี้จ้า แคปชั่นว่า "ขอโทษ" ประมาณว่าง้อเขาแหละ แต่คนที่รู้จักเราไม่มีใครเห็นเลยสักคน เพราะเขาปิดกั้นไว้ แต่เราไปเห็นเองจ้า ถ้าเห็นก่อนหย่าคงจะเอาหลักฐานไปฟ้องแล้ว และเขาไม่เคยลงรูปกับเราเลยนะตั้งแต่มีลูก แต่ก็ลงรูปลูกบ้าง และเราก็ได้รู้ความจริงหลายๆอย่าง จากการถามผญ.คนนี้ เขาก็ขอโทษเรา แต่เรากลับรู้สึกว่ามันช้าไปอะ มันสายไปไหม ทำไมไม่หยุดตั้งแต่แรก แต่เราอยากให้เขาได้กันนะ อยากให้ไปใช้ชีวิตด้วยกันเลย เราเชื่อว่าเวรกรรมจะตามสนองเอง โดยที่เราไม่ต้องทำอะไรเลย แต่เราก็คิดอีกแง่นะ ว่าเขาอาจจะไม่ได้เลิกกันจริงๆก็ได้ อาจจะสร้างสถานการณ์ให้เราไม่รู้สึกสงสัยอะไรรึเปล่า (คือคิดดีไม่ได้เลยจริงๆ) แฟนเรารักผญ.คนนี้มากนะ รักมากกว่าเราด้วยซ้ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ไม่เคยให้เกียรติกันเลย และแฟนเราก็มาขอโทษเรา และบอกเราว่าจะไม่ทำอีก แต่เราก็ขอเลิกกับเขานะ แต่เขาก็ขอโอกาส เราก็ไม่รู้จะทำไง มันก็รักแหละแต่ไม่ได้มากเหมือนก่อนแล้ว เพราะเขาทำกับเราไว้เยอะ แต่มันรู้สึกแค้นมากกว่า ใจอยากจะทำให้พวกมันพังกันไปเลยนะ แต่พอคิดไปคิดมาไม่ทำดีกว่า ลูกเราก็ยังเล็กอยู่ด้วย เราจะกลับบ้านก็กลับไม่ได้ เพราะแม่ของเขาไม่ยอมให้หลานไป เราไม่อยากทนอยู่แบบนี้เหมือนกัน อยากเลิกจริงๆจังๆ และหนีไปให้พ้นๆ เขาจะไปเอาใครที่ไหนก็ไป
จริงๆเรื่องมันก็ยาวและมีเรื่องมากมายกว่านี้ แต่เราก็เล่าแบบย่อๆพอสังเขป ถ้าเป็นพวกคุณจะทำยังไงกันค่ะ จะออกจากบ้านนี้ยังไงไม่ให้แม่เขารู้สึกแย่ เขาเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ด้วย..
สามีนอกใจไปมีคนอื่น ขอหย่าเพื่อเอาไปอวดชู้ แต่เรายังอยู่ด้วยกัน
เช้าวันหนึ่งเรากำลังแต่งตัวจะไปทำงาน เขาก็ลุกไปอาบน้ำ แต่ชาร์จแบตโทรศัพท์เอาหมอนปิดไว้ เขาคงคิดว่าเราคงไม่เห็นไม่ยุ่ง และเราก็เข้าดูไลน์เขาไปเห็นแชท เขาคุยกับผญ.คนนึง ผญ.คนนี้ทำงานขนส่งสีส้ม ซึ่งเขาก็รู้นะว่าแฟนมีเราและลูก เพราะเคยไปส่งของที่นั้น แฟนเราขายอะไหล่รถกับเพื่อน ไปส่งของที่นั่นบ่อยๆ พอเราจับได้ ก็บอกจะเลิกกันนั่นนี่ จะเลือกเรากับลูก แต่เราก็ยังให้อภัยเพราะเห็นแก่ลูก แต่เราไม่เคยไว้ใจเขาเลยนะ รู้สึกระแคะระคายอยู่ตลอด แต่จับไม่ได้คาหนังคาเขาสักที เขาเล่นมือถือพิมพ์คุยกับใครอยู่ตลอด และก็หวงมือถือมากๆ เขาไม่สนใจไม่ดูแลเราเลย จากที่เคยไปรับไปส่งที่ทำงานก็ไม่ทำ แต่ก็ยังดูแลลูกบ้าง เขาบอกเขารักลูกมาก ด้วยการกระทำหลายๆอย่างมันทำให้เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ และแม่เขาก็เป็นคนเคลียร์ให้ทุกครั้ง
มีอยู่ครั้งนึงเราพยายามจะหาเฟส หาไอจี ติ๊กต๊อกของ ผญ คนนั้น แต่พอเจอ แฟนเรากลับมาทำร้ายเรา หาว่าเราไปยุ่งกับผญของเขา จนเขียวช้ำไปหมด และเหตุการณ์วันนั้นลูกเราก็อยู่ด้วยนะ เราแบบสงสารลูกมาก เจ็บก็เจ็บ เขายึดมือถือเราไปไม่ให้ติดต่อใครเลย สุดท้ายเราก็บอกพ่อกับแม่เรา แต่เขาก็บอกให้เราอดทน เพื่อลูก และทางบ้านเขาก็ดีกับเราด้วย
หลังจากนั้นมาเราก็พยายามไม่สนใจ แต่ก็รู้อยู่ในใจว่าเขามีคนอื่น แต่ไม่รู้ว่าใคร เราคิดแค่ว่าเราอยู่เพราะลูก และเขาก็มาขอเราหย่า ซึ่งเราก็ไม่ยอมที่จะหย่ามาตลอด เขาก็ยังขอหย่าแบบนี้อยู่เรื่อยๆ เราเลยบอก ถ้าลูกเข้าโรงเรียนเมื่อไหร่จะไปหย่าให้ ผ่านไปสักพักลูกเราก็เข้าเรียน เขาก็บอกจะไปหย่ากันเมื่อไหร่ล่ะลูกเข้าเรียนแล้ว สุดท้ายเราก็ไปหย่ากับเขา เขาดูมีความสุขมากที่ได้หย่ากับเรา เขาจะเอาไปให้ผญ.คนนั้นดูว่าแบบเลิกกันแล้วจริงๆ (มารู้ทีหลัง) แต่เขาบอกกับเรานะ ต่อให้หย่ากันก็ยังรักและยังอยู่กับเรา พึ่งจะหย่ากันไปเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2566 นี้เอง เราสลักหลังไว้ ให้เขาส่งค่าเลี้ยงดูบุตร เดือนละ 5000 บาท และลูกเป็นของเราเพียงคนเดียว แต่ก็ไม่เคยได้เงินสักบาท ขนาดตอนมีทะเบียนยังไม่เคยได้เลย แต่ก็ยังอยู่บ้านเดียวกันนะ เราก็อยู่ของเราไป โดยไม่รับรู้อะไร เพราะเขาไม่เป็นเพื่อนในเฟสกับเรามาเป็นปีๆแล้ว
จนสิ้นเดือนเมษายน2566 ที่ผ่านมา ผญ.คนนั้นแอดเฟสเรามา เราก็ทักไปเลย ว่ามีไรไหมค่ะ เขาก็บอกว่าช่วยเอาผช.คนนี้ออกไปจากชีวิตของเขาที คือแฟนเราไปด่าเขาและทำร้ายเขา มันก็ทำให้เราได้รู้ว่า ที่ผ่านมาแฟนโกหกเรามาตลอด เขาไม่เคยเลิกกันเลยตั้งแต่ครั้งนั้น ตอนแรกผญ.คนนี้ก็โดนแฟนเราหลอกว่าเลิกกับเราแล้ว เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว แต่สุดท้ายเขาก็รู้ว่ายังอยู่ด้วยกันแต่ก็ไม่เลิก อย่างว่าแหละเนอะ เรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดัง ก็เลวกันทั้งคู่ ไม่มีใครดีไปกว่าใครหรอก แฟนเราไม่เคยให้เงินเราสักบาท แต่กับผญ.คนนี้เขาให้จ้ะ พากันไปเที่ยว ตจว. พาไปทำงานด้วย มีคุยกันจะย้ายออกไปอยู่ด้วยกัน จะมีลูกสร้างครอบครัวด้วยกัน คิดชื่อลูกไว้เสร็จสัพ แต่ที่พีคคือวันนั้นแฟนเราเขาอยากจะรู้ว่าเราโพสไรในเฟสบ้าง ก็แอดเรามา พอเรารับ เราก็ไปส่องเฟสเขา เขาลงรูปคู่กับผญ.คนนี้จ้า แคปชั่นว่า "ขอโทษ" ประมาณว่าง้อเขาแหละ แต่คนที่รู้จักเราไม่มีใครเห็นเลยสักคน เพราะเขาปิดกั้นไว้ แต่เราไปเห็นเองจ้า ถ้าเห็นก่อนหย่าคงจะเอาหลักฐานไปฟ้องแล้ว และเขาไม่เคยลงรูปกับเราเลยนะตั้งแต่มีลูก แต่ก็ลงรูปลูกบ้าง และเราก็ได้รู้ความจริงหลายๆอย่าง จากการถามผญ.คนนี้ เขาก็ขอโทษเรา แต่เรากลับรู้สึกว่ามันช้าไปอะ มันสายไปไหม ทำไมไม่หยุดตั้งแต่แรก แต่เราอยากให้เขาได้กันนะ อยากให้ไปใช้ชีวิตด้วยกันเลย เราเชื่อว่าเวรกรรมจะตามสนองเอง โดยที่เราไม่ต้องทำอะไรเลย แต่เราก็คิดอีกแง่นะ ว่าเขาอาจจะไม่ได้เลิกกันจริงๆก็ได้ อาจจะสร้างสถานการณ์ให้เราไม่รู้สึกสงสัยอะไรรึเปล่า (คือคิดดีไม่ได้เลยจริงๆ) แฟนเรารักผญ.คนนี้มากนะ รักมากกว่าเราด้วยซ้ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ไม่เคยให้เกียรติกันเลย และแฟนเราก็มาขอโทษเรา และบอกเราว่าจะไม่ทำอีก แต่เราก็ขอเลิกกับเขานะ แต่เขาก็ขอโอกาส เราก็ไม่รู้จะทำไง มันก็รักแหละแต่ไม่ได้มากเหมือนก่อนแล้ว เพราะเขาทำกับเราไว้เยอะ แต่มันรู้สึกแค้นมากกว่า ใจอยากจะทำให้พวกมันพังกันไปเลยนะ แต่พอคิดไปคิดมาไม่ทำดีกว่า ลูกเราก็ยังเล็กอยู่ด้วย เราจะกลับบ้านก็กลับไม่ได้ เพราะแม่ของเขาไม่ยอมให้หลานไป เราไม่อยากทนอยู่แบบนี้เหมือนกัน อยากเลิกจริงๆจังๆ และหนีไปให้พ้นๆ เขาจะไปเอาใครที่ไหนก็ไป
จริงๆเรื่องมันก็ยาวและมีเรื่องมากมายกว่านี้ แต่เราก็เล่าแบบย่อๆพอสังเขป ถ้าเป็นพวกคุณจะทำยังไงกันค่ะ จะออกจากบ้านนี้ยังไงไม่ให้แม่เขารู้สึกแย่ เขาเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ด้วย..