เรื่องของเรื่อง ชายอิชั้น 26-27 แล้วค่ะ

ขอเล่าพื้นเพความสัมพันธ์

เอาตรงๆ เราไม่ค่อยชอบพี่ชายตัวเองซักเท่าไหร่
ไม่ค่อยคุยกันค่ะ
ไม่ทราบว่าทำไม รู้สึกไม่อยากพูดคุยค่ะ
เพราะรู้สึกเค้าไม่ค่อยใส่ใจแม่เลยค่ะ

ทำอะไรไม่คำนึงถึงแม่
เราก็เข้าใจนะคะ ว่าผู้ชาย "รักไม่ค่อยแสดงออก" หรอก

แต่บางอย่าง ก็เกินไปค่ะ
คือเค้าเป็นคนโลกส่วนตัวสูง มีเรื่องอะไรไม่ค่อยพูดออกมา
อย่างเรา มีอะไรจะคุยกับพ่อแม่ตลอดค่ะ

แต่เค้าไม่เคย ไม่พูด กลับบ้านมาจากทำงานก็เข้าห้องนอน
บางทีพ่อแม่ถามอะไรมากๆ ก็รำคาญค่ะ
เอาตรงๆ คนนอกยังรู้เรื่องชีวิตเค้ามากกว่าคนในบ้านอีก

เราเป็นผู้มองดู รู้สึกเหมือนดูละครชีวิตเลยค่ะ
เค้ารักดี ใฝ่เรียน เรียนดี ทำงานดี มีความรับผิดชอบมาตลอด จน ณ ปัจจุบันยังเป็นอยู่
เหล้าไม่กินบุหรี่ไม่สูบ ไม่เกเร แต่ใจร้อนมากค่ะ นิ่งๆ แต่โมโหง่าย เจ้าอารมณ์ แต่ไม่เคยด่าหรือตบตีใครนะคะ

คือยังไงดี
ก็ เค้าก็เป็นลูกที่ดีแหละค่ะ แต่ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ ไม่ซาบซึ่งในพระคุณพ่อแม่เท่าไหร่
อย่างผู้หญิงเราๆ เราไปนั่งฟังพระเทศน์ เราร้องไห้โทรหาพ่อแม่เลย
แล้วความรุ้สึกเราคือ รักและดูแลให้ดีที่สุด

แต่พี่เราไม่เคยมีฟีลนี้หรอกค่ะ
เราไม่อยากให้พ่อแม่มาโดนละเลยแบบนี้

เราเคยถามเรื่อง การบวชค่ะ
เค้าไม่บวชซะที
เวลาใครถาม แม่ก็ต้องตอบๆ ไปว่า อ้อเค้าเรียนจบก็ทำงานเลย เลยไม่มีเวลา

แต่เอาเข้าจริงๆ อยากถามว่า เราหาเวลาให้กับสิ่งที่สำคัญได้เสมอหนิคะ?

อยากถามค่ะ ทำไงดีคะ เราอยากให้เค้าบวชมากๆ พ่อแม่ก็อยากค่ะ แต่ไม่อยากบังคับ
เค้าบอกว่าไม่ชอบ
บังคับไปก็ไม่ดีใช่ไหมคะ

เราอยากให้เค้าคิดได้อ่ะค่ะ

วันนั้นเราดูตีสิบ ที่คนจนผู้ยิ่งใหญ่ (การคิดช้ากว่าคนปกติ) เค้าตัดสินใจบวชให้แม่
มีชาวบ้านพูดว่า "ดีจัง ขนาดเค้าเป็นแบบนี้ยังคิดได้ ลูกชายฉันเรียนสูงๆ ยังไม่เคยคิดจะบวชให้"

เรานี่นึกถึงพี่ชายเราเลยค่ะ
แต่ไม่รู้จะทำยังไง
เบื่อค่ะ เป็นคนใช้ชีวิตไปวันๆ จริงๆ ค่ะ กลับบ้านมาก็เข้าห้อง ไม่เคยสนใจมาพูดคุยหรืออะไรกับครอบครัว
จานชามไม่ล้างค่ะ เราเข้าใจนะว่าเป็นงานผู้หญิง
และเข้าใจว่าเค้ายุ่ง
แต่ไม่มีใครในบ้านที่ว่างหรอกค่ะ
ทุกคนยุ่งเหมือนกัน
เราเองก็ยุ่ง พ่อแม่ก็ยุ่ง
แต่ก้ต้องมีคนเสียสละใช่ป่ะคะ?
เราก็ทำเองค่ะ . แต่เค้าไม่เคยคิดหรอกค่ะ
บางทีจานตัวเองแค่ 1 ใบ ที่ใส่ผลไม้เล็กๆ ล้างผ่านน้ำ ก็ยังไม่ทำค่ะ ออกจากบ้านไปเลย จนเรากลับมาบ้านก็ต้องล้างให้ - -"
แม่ขัดกะละมังอยู่ เราก็ช่วยค่ะ
แต่เราต้องไปทำงานต่อ
เราก็ไปเรียกพี่ชายให้มาช่วยต่อ
มันกินข้าวเสร็จ ก็นั่งดูหนังอยู่ (กินไปดูไป) แต่กินเสร็จแล้ว
ก็ปิดหนังแล้วมาช่วยสิวะคะ
เหอะๆ

เบื่อค่ะ
เหมือนไม่มีจิตสำนึก แต่ทีกับคนนอกบ้านน่ะ มันพูดดีค่ะ
แอ๊บทำตัวเปนคนดีซะเหลือเกิน
เฟรนลี่ ยิ้มหน้าบาน

บายยยยยยยยยยยจ่ะ อยากมีพี่ชายใหม่ !