เราชอบความรักของคู่นี้มากเลยค่ะ เหมือนไม่ใช่รักอย่างเดียว แต่มันมีความรู้สึกหลาย ๆ อย่างมาก่อน แล้วค่อย ๆ ก่อตัวเป็นความรัก อย่างคุณฉัตต์นี่ ก็พูดในละครว่ารู้สึก "จับใจ" ตั้งแต่ตอนที่รุ้งตีด้วยไม้เรียว รู้สึกว่า"เธอเป็นของฉัน" ตั้งแต่ตอนที่เห็นเธอตัวเล็ก ๆ เป็นเด็กหญิงลอยมากับสายน้ำ อารมณ์อิคุณฉัตต์เหมือนหวงอ่ะ เราว่า ฉันเห็นเธอมาแต่เล็กแต่น้อย เธอมาอยู่บ้านฉัน ฉันว่าเธอ แกล้งเธอได้คนเดียวนะ คนอื่นห้ามทำ ฉันไม่ชอบ ประกอบกับน้องรุ้ง เธอไม่ตอบโต้ แสนดีก็ปานนั้น ฉัตต์ก็ทั้งรัก ทั้งหลงเป็นธรรมดา ตอนหลัง ๆ ยิ่งเห็นความดีมากขึ้น ก็ยิ่งรักมากขึ้น รุ้งอ้อนทีนึง คุณฉัตต์ก็ซึนอยู่ไม่ไหว เราว่าแต่งงานกันไป คุณฉัตต์คงตามใจมากอยู่แหละค่ะ ประมาณคงคิดว่า "ไม่มีผู้ชายคนไหนโชคดีเท่าฉันอีกแล้ว"

ส่วนรุ้ง หลายคนไม่เข้าใจทำไมรุ้งรักฉัตต์ แต่เราเข้าใจนะ เพราะรุ้งโดนเลี้ยงมาแบบนั้น ว่าให้รัก ให้ดูแลฉัตต์ เพราะฉัตต์มีบุญคุณกับตัวกับแม่ ยิ่งอยู่ด้วยกัน สัมผัสตัวตนจริง ๆ ของกันและกัน ถ้าไม่เซ้นท์หยาบไป คงพอจะรู้ได้ว่าฉัตต์พื้นฐานก็เป็นคนจิตใจดี เวลาฉัตต์ทำซึนใส่ รุ้งเหมือนจะเอ็นดูด้วยซ้ำไป เช่น ตอนเอาข้าว เอาอะไรมาให้ ฉัตต์ไม่กิน กระบึงกระบอนไปสิ สุดท้ายก็ต้องกิน แล้วรุ้งก็จะยิ้ม ๆ เราว่ารุ้งทั้งรัก ทั้งเกรงฉัตต์นะ ดูอย่างตอนที่ฉัตต์เข้ามากอดมาจูบสิ ไม่มีปัดป้อง เพราะรู้นิสัยกันอยู่แล้ว

ปล.จริง ๆ เราว่าสองคนนี้ เขารู้กันมาตั้งนานแล้วแหละ ว่าเขารักกัน เช่น ตอนที่ฉัตต์ไปขอโทษเรื่องเล่นเปียโน แล้วถามว่ารุ้งร้องไห้ทำไม พอฉัตต์ขอโทษ รุ้งก็บอกว่า "ไม่ร้องแล้วค่ะ" แล้วก็ยิ้ม ๆ ให้กัน มีแต่คนรักกันเท่านั้นแหละค่ะ ที่เก็บเอาความรู้สึกหรือกิริยาอีกฝ่ายมาคิด มาใส่ใจ ตอนฉัตต์พูดว่า "ฉันแต่งงานแล้วจะยกบ้านให้" แล้วรุ้งพูดว่า "คุณฉัตต์จะแต่งงานเหรอคะ" โอ้ยยยยยย คนพูดเรื่องแต่งงานสำนึกผิดทันใด ส่วนคนฟังเดินหันหลังน้ำตาไหลเงียบ ๆ กรี้ดดดดดด อิชั้นฟิน

สรุป รุ้งรักฉัตต์มากกว่าค่ะ อย่างที่รุ้งบอก "คุณฉัตต์มีเวลาที่เกลียดรุ้ง แต่รุ้งไม่เคยเกลียดคุณฉัตต์ มีแต่รักเท่านั้นค่ะ"