เปลี่ยนใจ ไม่ไปแล้ว Fuji-san
                    คิดตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว (27 ก.ค.) ว่า จะไปเที่ยวเจดีย์แดง Chureito ดีมั้ย เพราะต้องนั่งรถไฟนานถึง 2 ชม. (รถไฟชั้นประหยัด) แบบเร็วสุดๆ ก็ยัง 1 ชม.หน่อยๆ เหนื่อยจากเที่ยวเล่นเมื่อวานมากไป แหะๆ ;p ตัดใจไม่ไปแล้ว ... เดี๋ยววันนี้ เราเริ่มที่ศาลเจ้าเมจิ กันค่ะ

                    ศาลเจ้าเมจิ อยู่ติดกับสถานี JR Harajuku ค่ะ ดังนั้นเราต้องนั่งสายสีเขียว Yamanote ไปค่ะ แต่ก่อนอื่น เติมพลังด้วยชาเขียว STARBUCKS กันก่อน ^0^ บอกเลยจะกินทุกวัน วะฮ่าๆๆ
                    สาย Yamanote วิ่งเป็นวงกลมค่ะ จากสถานี Ueno ไปถึง Harajuku ก็นั่งไปครึ่งค่อนวงกลมแล้ว 17-18 สถานีเหมือนกัน ครึ่งชั่วโมงกว่าๆ

                    วันนี้อยู่โตเกียวเป็นวันที่ 3 แล้ว ขึ้นรถไฟไม่หลงเลย จากเมื่อ 7 ปีก่อนมาครั้งแรก กลัวมาก กลัวหลง ... ทุกคน ป้ายบอกทางมันช่วยได้เยอะจริงๆ ไม่ต้องกลัว เดินตามป้ายไปเลย มันพาเราไปถูกที่จริงๆค่ะ 
                    รุ้งเข้าร้านอะไรก็ไม่รู้ เห็นคนนั่งกินเป็นโต๊ะแบบบาร์ค่ะ ตอนแรกก็ด้อมๆ มองๆ ที่หน้าร้านก่อน เอ๊ะ ไม่เห็นมีตู้ให้กดเมนูเลย เขาสั่งอาหารกันยังไงนะ เอาวะ หิว ถามเขาดู ... สรุปว่า เขามีแผ่นเมนูให้เลือกค่ะ เลยชี้เอาอันนี้ นึกว่าเป็นหมูธรรมดา แต่พอได้มา เป็นเบคอน 3 ชั้น แง TT_TT อยากกินหมู 

                    เป็นเมนูกระทะร้อนค่ะ ผัดมาแล้วก็จริง แต่ก็ยังจุดไฟที่เตาให้ลูกค้าตอนกินด้วย เฮ้ยยยยย อร่อยน้า ^3^
                    จ่ายเงินเสร็จ ได้เหรียญมา 1 อัน สีทอง มีวงกลมตรงกลาง แต่ไม่มีตัวเลขอะไรเลย รุ้งเลยรอถามพนักงาน ชะเง้อคอยก็ยังไม่มา แล้วก็ไปสบตากับพี่พนักงานอีกคน เขารีบเดินมาเลย รุ้งหยิบเหรียญขึ้นมา ถามว่า How much? แบบนอบน้อมสุด พร้อมกระพริบตาปริบๆ (กลัวเขาจะหาว่าถามไม่สุภาพ ฮี่) พี่บอกว่า 5 เยนค่ะ แล้วก็ชี้ไปที่ตัวหนังสือญี่ปุ่นที่อยู่บนเหรียญ

                    ไปค่ะ ไปเดินถนนทาเคชิตะโดริ เมื่อ 7 ปีก่อนไม่ได้เดินค่ะ เพราะคนเยอะม้ากกกก อย่าเรียกว่าเดิน ให้เรียกว่าไหลตามๆกันไป แต่รอบนี้คนเดินน้อย หรืออาจยังไม่ใช่เวลา Prime time มั้ง เดินได้เพลินๆค่ะ ^_^
                    ไหนลองเดิน DAISO หน่อยสิ หรือคือร้าน 100 เยนค่ะ ทุกอย่างขายที่ 100 เยน ยกเว้นบางอย่างจะแพงหน่อย ... ร้านที่ถนนเส้นนี้ มี 2-3 ชั้นค่ะ จริงๆ ก็ไม่มีอะไรอยากจะซื้อเป็นพิเศษ แต่พอเดินเล่นปุ๊บ ได้ของปั๊บ 55555555555

                    น่าจะแทบทุกร้านแล้วมั้ง ที่ให้ลูกค้าคิดเงินกับเครื่องอัตโนมัติเอง แต่ก็ยังมีพนักงานนะ มาคอยให้คำแนะนำช่วยเหลือค่ะ แต่ถ้าเรื่องคิดเงิน จะไม่ยุ่งค่ะ
                    ต้องขอโทษจริงๆ ถ้าจะบอกว่า ปวดขี้ ... รุ้งแวะที่ Outlet แป๊บ จากในรูปข้างบน อยู่ซ้ายมือค่ะ เห็นป้ายมั้ย ไกลลิบๆตรงนั้น ฮี่ ^_^ ห้องน้ำสะอาดมากเลยทุกคน

                    เดินมาครึ่งทาง จะเจอตุ่ม? โอ่ง? จะเรียกยังไงดี แต่มีป้ายเขียนไว้ ใช้สำหรับหมักไวน์ (ป้ายอยู่อีกฝั่ง) เอามาตกแต่งแบบนี้ก็เก๋ดี คนแวะถ่ายรูปเยอะอยู่
                    ก่อนจะผ่านเสาโทริอิต้นสุดท้าย ให้จอดพักที่ศาลาเล็กๆ ฝั่งซ้าย ล้างมือกันก่อนค่ะ จะไม่ล้างก็ได้ แต่ก็ล้างซะหน่อย ไปมา 2 ศาลเจ้าแล้ว ยังไม่ได้ล้างมือเลย ... ปฏิบัติตามป้ายเลยทุกคน เพราะรุ้งก็ไม่รู้เหมือนกันต้องทำข้างไหนก่อน งะ อ่านป้ายเอาเลย

                    ขอบ่นนิดหน่อย รุ้งจะถ่ายรูปที่ล้างมือใช่มะ แล้วคือคนก็เข้ามาล้างมือกันเรื่อยๆ เจออิผัวคนหนึ่งจะถ่ายเมียล้างมือ รุ้งก็รอ ขยับไปซ้าย อิผัวก็มายืนบัง รุ้งโยกมาขวา อิผัวก็มาบังอีก เป็นแบบนี้อยู่ 3-4 รอบ คือ กูไม่ได้จะถ่ายเมียค่า กูจะถ่ายอย่างอื่นโว้ยยยย 
                    แผ่นไม้ซื้อตรงไหนไม่รู้เหมือนกัน แต่ตรงนี้ มีกระดาษให้คนเขียนคำอธิษฐาน เขียนเสร็จแล้วพับใส่ซอง พร้อมเงินอธิษฐาน ใช่ไหม? แปลเองแบบไม่เปิดกูเกิล แหะๆ ;p 

                    ตอนเขียนก็จะลำบากหน่อย เพราะเส้นบรรทัดตีเป็นแนวดิ่งแบบญี่ปุ่น แต่จะไปยากอะไร เราก็ตะแคงกระดาษเขียนไปเล้ย ใส่เหรียญไปเท่าไหร่เยนจำไม่ได้ ไม่ 5 เยน ก็ 50 เยน จำได้แต่เหรียญเป็นสีทอง เสร็จแล้วเอาไปหย่อนที่กล่องไม้จ้า