ทำไมแต่ละคนถึงต้องศรัทธาในตัวนักการเมืองมากมายขนาดนั้น ทั้งที่เราว่าไม่ว่าจะเป็นฝ่ายค้าน หรือรัฐบาล ต่างฝ่ายต่างก็ทำลายประเทศไม่น้อยไปกว่ากันหรอก ทั้งโกงกิน ทุจริตสารพัด หรือว่านโยบายบริหารประเทศที่ทำเศรษฐกิจพังพินาศ
สิ่งที่ฝ่ายหนึ่งออกมาพูดว่านักการเมืองของฝ่ายตัวเองทำตัวไม่เหมาะสม โกงกิน หรือไม่เหมาะสมที่จะมาเป็นตัวแทนของประชาชน ทำไมอีกฝ่ายถึงต้องออกมาบอกว่า สิ่งที่อีกฝ่ายทำมันไม่น้อยไปกว่ากันหรอก
ยกตัวอย่างเช่น มีส.ส.ฝ่ายรัฐบาลเล่นแคนดี้ในสภา ก็มีคนออกมาปกป้องว่าเป็นการคลายเครียด และก็บอกว่ายังดีกว่าส.ส.ฝ่ายค้านที่ดูรูปโป๊
เราว่ามันก็แย่พอๆกันนั่นแหล่ะ ไม่เหมาะสมที่จะมาเป็นส.ส.เลย
ประชุมสภาแต่ละที ก็มีแต่แว้งกัดกัน ไม่ต่างอะไรไปกับมหาข้างถนน เห็นแล้วรู้สึกสมเพช หดหู่ ทำไมถึงยังต้องการคนเหล่านี้มาเป็นผู้นำ มาขับเคลื่อนประเทศ
อดีตนายกที่อยู่นอกประเทศ ศาลก็ได้พิพากษาแล้ว ทำไมยังไม่ยอมรับกัน ยังคิดว่าเขายังเป็นคนดีอยู่อีกหรือ อดีตนายกอีกฝ่ายก็มีข่าวกับการเข่นฆ่าประชาชน ถ้าไปถึงขั้นสุดท้ายแล้วศาลพิพากษาว่าผิดจริง เราว่าคนๆนี้ถ้าถูกตัดหัวเสียบประจาน ก็ไม่รู้ว่าจะคู่ควรกับการกระทำรึป่าว
นายกคนปัจจุบัน เราก็รู้สึกอับอายขายขี้หน้ามาก ไม่รู้ว่าเอามาเป็นนายกได้ยังไง นักการเมืองมีแต่พูดกลับกลอก
แถไปหน้าด้านๆ แต่คนก็ยังให้การเคารพ
เราเกิดมาในครอบครัวที่เป็นชาวนา ตั้งแต่รุ่นทวด รุ่นปู่ย่าตายาย ไม่ว่าจะมีรัฐบาลไหนมาบริหารประเทศ เรายังไม่เคยเห็นว่าคนที่ปลูกข้าว คนที่เป็นกระดูกสันหลัง คนที่หล่อเลี้ยงประเทศ จะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น พ่อแม่เรา ยังคงทำนา ตรากตรำ ส่งเราเรียนด้วยความยากลำบาก รอวันว่าเมื่อไหร่จะร่ำรวย เมื่อไหร่จะโชคดี
ซึ่งเราก็พูดว่า ต่อให้รออีกเป็น10ชาติ ก็ไม่มีทางรวยหรอก ทำนาลำบากมาทั้งปีขายข้าวได้ไม่กี่หมื่นบาท คำนวนจากต้นทุนการผลิตแล้วขาดทุนย่อยยับ ไม่แปลกใจที่ชาวนาจะเป็นหนี้กันแทบทุกครัวเรือน
จากที่เราศึกษาเรื่องการเมือง ทุกยุคทุกสมัย การเมืองไทยก็เต็มไปด้วยความวุ่นวาย มีแต่การแก่งแย่ง ความขัดแย้ง
ประชาธิปไตยที่ทุกคนพร่ำหา มันสำคัญไปกว่าความสงบสุขของประเทศเลยหรือ หากันอยู่ทุกวันนี่เจอกันรึยัง ทำไมต้องตกเป็นเครื่องมือของนักการเมือง ทำไมเราต้องมาทะเลาะ ด่าทอ เสียดสีกัน ทำกับอีกฝ่ายเหมือนเป็นศัตรูไม่ใช่คนประเทศเดียวกัน ทำไมไม่สามัคคีกันช่วยจับตาการทำงานของฝ่ายคร้าน ฝ่ายรัฐบาล
ทำไมต้องมีค่านิยมว่า ถึงจะทำผิดแต่ก็น้อยกว่าอีกฝ่าย ไม่เห็นจะเป็นอะไร ทำไมต้องเอาอีกฝ่ายมาเป็นตัวกำหนด ทำไมไม่มองว่ามันก็ผิดเหมือนกันนั่นแหล่ะ ทำไมเราไม่นับถือนักการเมืองดีๆ ตั้งใจทำงานเพื่อประชาชนอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะอยู่ฝ่ายไหนก็ตาม อย่างคุณปวีณา เราก็นับถือ คุณชวน เราก็นับถือเหมือนกัน
นี่คงเป็นกระทู้แรกและสุดท้ายของห้องนี้แล้วล่ะค่ะ เราเพิ่งเข้ามาและก็ต้องตกใจกับสมรภูมิแห่งนี้ หวังว่าเราคงจะมีชีวิตรอดปลอดภัยนะ
ทำไมคนไทย ถึงต้องมาทะเลาะกัน ทำไมไม่สามัคคีกันกำจัดนักการเมืองที่ไม่ดี เปลี่ยนประเทศ สร้างค่านิยมใหม่ๆ
สิ่งที่ฝ่ายหนึ่งออกมาพูดว่านักการเมืองของฝ่ายตัวเองทำตัวไม่เหมาะสม โกงกิน หรือไม่เหมาะสมที่จะมาเป็นตัวแทนของประชาชน ทำไมอีกฝ่ายถึงต้องออกมาบอกว่า สิ่งที่อีกฝ่ายทำมันไม่น้อยไปกว่ากันหรอก
ยกตัวอย่างเช่น มีส.ส.ฝ่ายรัฐบาลเล่นแคนดี้ในสภา ก็มีคนออกมาปกป้องว่าเป็นการคลายเครียด และก็บอกว่ายังดีกว่าส.ส.ฝ่ายค้านที่ดูรูปโป๊
เราว่ามันก็แย่พอๆกันนั่นแหล่ะ ไม่เหมาะสมที่จะมาเป็นส.ส.เลย
ประชุมสภาแต่ละที ก็มีแต่แว้งกัดกัน ไม่ต่างอะไรไปกับมหาข้างถนน เห็นแล้วรู้สึกสมเพช หดหู่ ทำไมถึงยังต้องการคนเหล่านี้มาเป็นผู้นำ มาขับเคลื่อนประเทศ
อดีตนายกที่อยู่นอกประเทศ ศาลก็ได้พิพากษาแล้ว ทำไมยังไม่ยอมรับกัน ยังคิดว่าเขายังเป็นคนดีอยู่อีกหรือ อดีตนายกอีกฝ่ายก็มีข่าวกับการเข่นฆ่าประชาชน ถ้าไปถึงขั้นสุดท้ายแล้วศาลพิพากษาว่าผิดจริง เราว่าคนๆนี้ถ้าถูกตัดหัวเสียบประจาน ก็ไม่รู้ว่าจะคู่ควรกับการกระทำรึป่าว
นายกคนปัจจุบัน เราก็รู้สึกอับอายขายขี้หน้ามาก ไม่รู้ว่าเอามาเป็นนายกได้ยังไง นักการเมืองมีแต่พูดกลับกลอก แถไปหน้าด้านๆ แต่คนก็ยังให้การเคารพ
เราเกิดมาในครอบครัวที่เป็นชาวนา ตั้งแต่รุ่นทวด รุ่นปู่ย่าตายาย ไม่ว่าจะมีรัฐบาลไหนมาบริหารประเทศ เรายังไม่เคยเห็นว่าคนที่ปลูกข้าว คนที่เป็นกระดูกสันหลัง คนที่หล่อเลี้ยงประเทศ จะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น พ่อแม่เรา ยังคงทำนา ตรากตรำ ส่งเราเรียนด้วยความยากลำบาก รอวันว่าเมื่อไหร่จะร่ำรวย เมื่อไหร่จะโชคดี
ซึ่งเราก็พูดว่า ต่อให้รออีกเป็น10ชาติ ก็ไม่มีทางรวยหรอก ทำนาลำบากมาทั้งปีขายข้าวได้ไม่กี่หมื่นบาท คำนวนจากต้นทุนการผลิตแล้วขาดทุนย่อยยับ ไม่แปลกใจที่ชาวนาจะเป็นหนี้กันแทบทุกครัวเรือน
จากที่เราศึกษาเรื่องการเมือง ทุกยุคทุกสมัย การเมืองไทยก็เต็มไปด้วยความวุ่นวาย มีแต่การแก่งแย่ง ความขัดแย้ง
ประชาธิปไตยที่ทุกคนพร่ำหา มันสำคัญไปกว่าความสงบสุขของประเทศเลยหรือ หากันอยู่ทุกวันนี่เจอกันรึยัง ทำไมต้องตกเป็นเครื่องมือของนักการเมือง ทำไมเราต้องมาทะเลาะ ด่าทอ เสียดสีกัน ทำกับอีกฝ่ายเหมือนเป็นศัตรูไม่ใช่คนประเทศเดียวกัน ทำไมไม่สามัคคีกันช่วยจับตาการทำงานของฝ่ายคร้าน ฝ่ายรัฐบาล
ทำไมต้องมีค่านิยมว่า ถึงจะทำผิดแต่ก็น้อยกว่าอีกฝ่าย ไม่เห็นจะเป็นอะไร ทำไมต้องเอาอีกฝ่ายมาเป็นตัวกำหนด ทำไมไม่มองว่ามันก็ผิดเหมือนกันนั่นแหล่ะ ทำไมเราไม่นับถือนักการเมืองดีๆ ตั้งใจทำงานเพื่อประชาชนอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะอยู่ฝ่ายไหนก็ตาม อย่างคุณปวีณา เราก็นับถือ คุณชวน เราก็นับถือเหมือนกัน
นี่คงเป็นกระทู้แรกและสุดท้ายของห้องนี้แล้วล่ะค่ะ เราเพิ่งเข้ามาและก็ต้องตกใจกับสมรภูมิแห่งนี้ หวังว่าเราคงจะมีชีวิตรอดปลอดภัยนะ