เรื่องของเรื่องคือ อยากขอยืมพื้นที่ระบายความในใจหน่อยน่ะครับ
เนื่องจากผมเป็นลูกสุดท้อง ซึ่งมีพี่ชาย1คน พี่ชายเรียนจบแล้ว แต่ไม่ทำงานเนื่องจากไม่อยากทำงาน
ส่วนผมยังเรียนไม่จบ อยู่มหาลัยปี4 ซึ่งกำลังฝึกงาน และวันหยุดก็จะไปช่วยพ่อขายของทุกครั้ง และวันปกติก็ต้องไปฝึกงานตามปกติ และวันไหนมีงานถ่ายภาพเข้ามาก็ต้องไป
ในวันนี้ช่วงเย็นผมกำลังทำงานแต่งภาพ เนื่องจากวันนี้ไม่มีคนหุงข้าว เพราะผมออกงานถ่ายภาพ ด้วยความเหนื่อยจึงไม่ทันไปดูข้าวในหม้อ และรีบเช็คงานที่ไปมาวันนี้ อันนั้นยอมรับว่าผมอาจพลาดไป
ระหว่างที่ผมเช็คภาพอยู่ และหันไปเห็นผ้าบนเตียงทิ้งไว้เยอะแยะ ไม่มีคนเก็บ ผมจึงไปพับผ้าและกะว่าจะเก็บเข้าตู้ และมานั่งทำงานต่อ และระหว่างพับผ้า พี่ชายก็วิ่งขึ้น มาเรียกผมให้ไปข้างล่าง บอกว่า "พ่อเรียก" ผมจึงบอกว่าเดี๋ยว พับผ้าอยู่ พี่ชายเลยลงไปเล่นโทสับต่อ ซักพัก พ่อเดินขึ้นมาด้วยความโมโห บอกว่าทำไมไม่ลงไปหุงข้าว!! ผมเลยบอกว่า แล้วพี่ว่างๆทำไมไม่อะ? พ่อเลยทำท่าหงุดหงิดขึ้นมา บอกว่า ไปหุงข้าว!!
ผมเลยเดินไปหุง เก็บความรู้สึกไว้ในใจ ผมน้อยใจครับ
ทำไมพี่ผมเรียนจบแล้วไม่ต้องทำงาน!? แต่ทำไมผมทำงานแต่โดนด่า?? ทำไมอะไรๆก็ต้องผม อันนั้นไม่เท่าไหร่ แต่ทำไมอะไรๆก็ต้องมาด่าผม วันนี้พ่อก็รู้ว่าผมออกไปทำงานนอกบ้าน ผมเหนื่อยมากจากการเดินวิ่งวุ่นเก็บภาพงานทั้งวัน ขับมอเตอร์ไซด์ไปยังสถานที่ 61 กิโล ไปกลับ 122 กิโล มันเหนื่อยนะ กลับมาผมก็ทำงานบ้าน แต่ผมมีสองมือ พับผ้าพร้อมกับหุงข้าวไม่ได้ ทำไมผมหุงข้าวแล้วไม่ให้พี่ชายมาพับผ้า ทำไมผมหุงข้าวแล้วต้องมาพับผ้าล้างจาน ทำไมไม่สั่งงานพี่ผมบ้าง
ผมรักพ่อนะครับ รักมากด้วย แต่บางครั้งน้อยใจจริงๆ ไม่รู้ใครเข้าใจความรู้สึกผมบ้างไหม
บางครั้งผมก็ไม่เข้าใจพ่อ
เนื่องจากผมเป็นลูกสุดท้อง ซึ่งมีพี่ชาย1คน พี่ชายเรียนจบแล้ว แต่ไม่ทำงานเนื่องจากไม่อยากทำงาน
ส่วนผมยังเรียนไม่จบ อยู่มหาลัยปี4 ซึ่งกำลังฝึกงาน และวันหยุดก็จะไปช่วยพ่อขายของทุกครั้ง และวันปกติก็ต้องไปฝึกงานตามปกติ และวันไหนมีงานถ่ายภาพเข้ามาก็ต้องไป
ในวันนี้ช่วงเย็นผมกำลังทำงานแต่งภาพ เนื่องจากวันนี้ไม่มีคนหุงข้าว เพราะผมออกงานถ่ายภาพ ด้วยความเหนื่อยจึงไม่ทันไปดูข้าวในหม้อ และรีบเช็คงานที่ไปมาวันนี้ อันนั้นยอมรับว่าผมอาจพลาดไป
ระหว่างที่ผมเช็คภาพอยู่ และหันไปเห็นผ้าบนเตียงทิ้งไว้เยอะแยะ ไม่มีคนเก็บ ผมจึงไปพับผ้าและกะว่าจะเก็บเข้าตู้ และมานั่งทำงานต่อ และระหว่างพับผ้า พี่ชายก็วิ่งขึ้น มาเรียกผมให้ไปข้างล่าง บอกว่า "พ่อเรียก" ผมจึงบอกว่าเดี๋ยว พับผ้าอยู่ พี่ชายเลยลงไปเล่นโทสับต่อ ซักพัก พ่อเดินขึ้นมาด้วยความโมโห บอกว่าทำไมไม่ลงไปหุงข้าว!! ผมเลยบอกว่า แล้วพี่ว่างๆทำไมไม่อะ? พ่อเลยทำท่าหงุดหงิดขึ้นมา บอกว่า ไปหุงข้าว!!
ผมเลยเดินไปหุง เก็บความรู้สึกไว้ในใจ ผมน้อยใจครับ
ทำไมพี่ผมเรียนจบแล้วไม่ต้องทำงาน!? แต่ทำไมผมทำงานแต่โดนด่า?? ทำไมอะไรๆก็ต้องผม อันนั้นไม่เท่าไหร่ แต่ทำไมอะไรๆก็ต้องมาด่าผม วันนี้พ่อก็รู้ว่าผมออกไปทำงานนอกบ้าน ผมเหนื่อยมากจากการเดินวิ่งวุ่นเก็บภาพงานทั้งวัน ขับมอเตอร์ไซด์ไปยังสถานที่ 61 กิโล ไปกลับ 122 กิโล มันเหนื่อยนะ กลับมาผมก็ทำงานบ้าน แต่ผมมีสองมือ พับผ้าพร้อมกับหุงข้าวไม่ได้ ทำไมผมหุงข้าวแล้วไม่ให้พี่ชายมาพับผ้า ทำไมผมหุงข้าวแล้วต้องมาพับผ้าล้างจาน ทำไมไม่สั่งงานพี่ผมบ้าง
ผมรักพ่อนะครับ รักมากด้วย แต่บางครั้งน้อยใจจริงๆ ไม่รู้ใครเข้าใจความรู้สึกผมบ้างไหม