วันนี้สารทจีนต้องไหว้เจ้า ที่บ้านไหว้เต้าหู้ก้อนๆ ด้วย นึกขึ้นมาได้ถึงเรื่องเต้าหู้เหม็นตอนไปเรียนเมืองจีน
เลยไปหาที่มาจากหลายแหล่งรวมถึง wiki มาเล่าสู่กันฟัง
--------------------------------------------------
เต้าหู้เหม็นเป็นอาหารขึ้นชื่อของจีน ไต้หวัน ฮ่องกง นิยมกินเป็นอาหารจานเคียงหรือกินเล่น มีขายทั่วไป มีกลิ่นเหม็นสมชื่อ บางคนให้นิยามว่าเหม็นเหมือนขยะเน่า เนื้อเน่า บางคนก็ว่าเหม็นใกล้เคียงกับกลิ่น blue cheese ของฝรั่ง กลิ่นของเต้าหู้เหม็นลอยไปได้ไกล ได้กลิ่นกันเป็นสี่แยกเป็นป้ายรถเมล์ทีเดียว
ถึงแม้กลิ่นจะเหม็น แต่กลายเป็นของขึ้นชื่อเพราะรสชาดสวนทางกับความเหม็น บางคนชอบมาก บางคนไม่ชอบเลย คล้ายกับคนรักทุเรียน รักจัด เกลียดจัดเช่นเดียวกัน
สาเหตุความเหม็นของเต้าหู้มาจากที่เต้าหู้เกิดการหมักเต้าหู้จนเกิดเชื้อราสีเขียวขึ้นที่ก้อนเต้าหู้ เต้าหู้ที่มีเชื้อราขึ้นแล้วนี้สามารถนำไปกินได้หลายวิธี เช่น กินสด เอาไปนึ่ง ตุ๋น แต่ที่นิยมสุดๆ คือเอาทอดให้กรอบและราดด้วยซอสพริก (คล้ายๆ กับน้ำจิ้มไก่แต่ไม่หวาน) แนมด้วยผักดองเช่น แตงกวา หรือกะหล่ำปลี
ตำนานเต้าหู้เหม็นมีหลากหลาย แต่ที่นิยมสุดๆ เป็นเรื่องของหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาสอบจอหงวนที่ปักกิ่งแต่สอบไม่ผ่าน เลยต้องขายเต้าหู้เลี้ยงชีพ วันหนึ่งเต้าหู้ขายไม่ดีเหลือเยอะแยะ ไม่รู้จะทำอะไรเลยเอาเต้าหู้ใส่เกลือใส่เครื่องปรุง ใส่ไหปิดฝา เวลาผ่านไปเปิดออกดูพบว่าเหม็นสุดๆ แต่ลองชิมแล้วพบว่าอร่อยดีจึงทำออกขาย
นอกจากนี้เต้าหู้เหม็นยังมีประวัติย้อนไปไกลถึงสมัยซูสีไทเฮา ว่าวันหนึ่งพระองค์เบื่ออาหาร มหาดเล็กเสาะหานำอาหารแปลกขึ้นตั้งโต๊ะ ไปเจอเต้าหู้เหม็นจึงนำขึ้นถวาย พระองค์ลองชิมแล้วถูกพระทัย เต้าหู้เหม็นเลยได้เป็นอาหารชาววังนับแต่นั้นมา
ถ้าได้ไปเที่ยวจีน ไต้หวัน หรือฮ่องกง อย่าลืมหาเต้าหู้เหม็นทดลองทานกันนะคะ
臭 (chòu) (โช่ว) = เหม็น
豆腐 (dòu fu) (โต้ว ฝู) = เต้าหู้
ปล. ล๊อคอินเก่าแก่ แต่มือใหม่หัดโพสค่ะ หาก tag ผิด ขออภัยด้วยนะคะ
เปิดตำนานเต้าหู้เหม็น (Stinky Tofu) 臭豆腐 (chòu dòu fu)(โช่ว โต้ว ฝู)
เลยไปหาที่มาจากหลายแหล่งรวมถึง wiki มาเล่าสู่กันฟัง
--------------------------------------------------
เต้าหู้เหม็นเป็นอาหารขึ้นชื่อของจีน ไต้หวัน ฮ่องกง นิยมกินเป็นอาหารจานเคียงหรือกินเล่น มีขายทั่วไป มีกลิ่นเหม็นสมชื่อ บางคนให้นิยามว่าเหม็นเหมือนขยะเน่า เนื้อเน่า บางคนก็ว่าเหม็นใกล้เคียงกับกลิ่น blue cheese ของฝรั่ง กลิ่นของเต้าหู้เหม็นลอยไปได้ไกล ได้กลิ่นกันเป็นสี่แยกเป็นป้ายรถเมล์ทีเดียว
ถึงแม้กลิ่นจะเหม็น แต่กลายเป็นของขึ้นชื่อเพราะรสชาดสวนทางกับความเหม็น บางคนชอบมาก บางคนไม่ชอบเลย คล้ายกับคนรักทุเรียน รักจัด เกลียดจัดเช่นเดียวกัน
สาเหตุความเหม็นของเต้าหู้มาจากที่เต้าหู้เกิดการหมักเต้าหู้จนเกิดเชื้อราสีเขียวขึ้นที่ก้อนเต้าหู้ เต้าหู้ที่มีเชื้อราขึ้นแล้วนี้สามารถนำไปกินได้หลายวิธี เช่น กินสด เอาไปนึ่ง ตุ๋น แต่ที่นิยมสุดๆ คือเอาทอดให้กรอบและราดด้วยซอสพริก (คล้ายๆ กับน้ำจิ้มไก่แต่ไม่หวาน) แนมด้วยผักดองเช่น แตงกวา หรือกะหล่ำปลี
ตำนานเต้าหู้เหม็นมีหลากหลาย แต่ที่นิยมสุดๆ เป็นเรื่องของหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาสอบจอหงวนที่ปักกิ่งแต่สอบไม่ผ่าน เลยต้องขายเต้าหู้เลี้ยงชีพ วันหนึ่งเต้าหู้ขายไม่ดีเหลือเยอะแยะ ไม่รู้จะทำอะไรเลยเอาเต้าหู้ใส่เกลือใส่เครื่องปรุง ใส่ไหปิดฝา เวลาผ่านไปเปิดออกดูพบว่าเหม็นสุดๆ แต่ลองชิมแล้วพบว่าอร่อยดีจึงทำออกขาย
นอกจากนี้เต้าหู้เหม็นยังมีประวัติย้อนไปไกลถึงสมัยซูสีไทเฮา ว่าวันหนึ่งพระองค์เบื่ออาหาร มหาดเล็กเสาะหานำอาหารแปลกขึ้นตั้งโต๊ะ ไปเจอเต้าหู้เหม็นจึงนำขึ้นถวาย พระองค์ลองชิมแล้วถูกพระทัย เต้าหู้เหม็นเลยได้เป็นอาหารชาววังนับแต่นั้นมา
ถ้าได้ไปเที่ยวจีน ไต้หวัน หรือฮ่องกง อย่าลืมหาเต้าหู้เหม็นทดลองทานกันนะคะ
臭 (chòu) (โช่ว) = เหม็น
豆腐 (dòu fu) (โต้ว ฝู) = เต้าหู้
ปล. ล๊อคอินเก่าแก่ แต่มือใหม่หัดโพสค่ะ หาก tag ผิด ขออภัยด้วยนะคะ