ต่อจากตอนที่แล้ว หลังจากเคย์มะถูกเทนริพูดว่าตัวเขาไม่ได้รู้สึกชอบใครเลย นั้นเลยทำให้เคย์มะตัดสินใจจะเลิกจีบใครทั้งนั้นแล้วก็เดินหนีจนเทนริเป็นฝ่ายเริ่มแปลกใจซะเอง เอลซี่เห็นเคย์มะแบบนี้ก็รีบมาถามด้วยความร้อนใจเลยว่าหมายความว่าไงที่ว่าจะไม่ทำอีกแล้ว เคย์มะบอกเขาไม่สนใจแล้วทั้งเรื่องคาโอริหรือเรื่องแสดงละคร บอกเลยว่าการจีบนี้จบแล้ว

และพอได้ทีเคย์มะหันกลับมาโวยใส่เอลซี่เป็นชุด บอกแต่แรกแล้วทำไมเขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ที่นี่ด้วย บอกตัวเขาเล่นเกมก็ดีอยู่แล้วไม่ได้สนใจว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับโลกจริงเลยสักนิด พูดกดดันเลยว่าทั้งหมดก็เพราะความผิดของเอลซี่บอกให้รับผิดชอบมาเลย ที่ผ่านมานั้นช่วยก็เพราะอยากได้ชีวิตปกติของตัวเองคืนเพราะงั้นตอนนี้ก็บอกเลยว่าถึงขีดจำกัดแล้ว เขาจะไม่สนเรื่องโลกแล้วจะเกิดอะไรขึ้นต่อก็ช่าง พูดเสร็จก็เดินออกจากโรงยิมไปจนเอลซี่ต้องรับตาม

แต่ขณะที่เคย์มะเดินออกมาแล้วนั้นเคย์มะบอกให้เอลซี่คอยปกป้องเทนริไว้ ส่วนเขาจะไปอยู่บนดาดฟ้าและให้เอลซี่หาทางทำให้เทนริรู้ให้ได้ว่าเขาอยู่ไหน เอลซี่เริ่มงง เคย์มะบอกว่าแค่ทำให้เทนริกังวลและตามหาเขาเองต่างหาก เขาแค่กดดันเทนริทำให้เทนริเห็นว่าเขากำลังฉุนเฉียว บอกว่าหนทางนี้จะทำให้เขาเป็นฝ่ายถูกเทนริปลอบแทน แบบนี้แล้วเรื่องที่เทนริไปเห็นฉากที่เขาจูบกับคาโอริก็จะได้รับการอภัยและก็จบเรื่องไป เอลซี่เลยเข้าใจแล้วว่าที่เคย์มะเหมือนจิตตกก็แค่การแสดงของเคย์มะเอง พูดเลยว่าเธอตกใจหมดคิดว่าเคย์มะโกรธจริงๆแล้ว เคย์มะบอกแน่นอนว่าเขาไม่ได้โกรธจริงๆสักหน่อยและบอกทั้งหมดเป็นส่วนหนึ่งของการจีบ แต่ขณะที่พูดประโยคสุดท้ายก่อนจะเดินออกไปสีหน้าของเคย์มะนั้นดูราวกับคนจิตตกจริงๆ

หลังจากที่เคย์มะออกมาจากโรงยิมแล้วก็เดินไปเรื่อยๆนอกอาคารของโรงเรียน มองดูลูกกลมบนดาดฟ้าที่เวลายังคงถอยหลังเรื่อยๆ คิดอยู่ว่าแผนของคาโอริคืออะไรถึงต้องใช้เทนริ และนึกถึงคำพูดที่เทนริบอกเขาไม่ได้รักใครเลยทั้งนั้น แล้วก็มองท้องฟ้าต่อจนเหม่อนึกถึงที่โดคุโร่บอกไว้ว่าถ้าเขาไม่สร้างจุดเริ่ม โลกที่เขามาก็จะหายไป

ขณะที่เคย์มะเหม่อลอยคิดไปเรื่อยๆนั้นเอง จู่ๆก็มีคนตะโกนบอกให้เคย์มะหลีกทาง แต่ก็ช้าไปแล้วมีเด็กผู้หญิงเข้ามาชนเคย์มะอย่างจังจนล้มไปทั้งคู่ พอหายมึนอีกฝ่ายก็เริ่มลุกและบ่นที่ตัวเองเบรคไม่ได้เรื่องเลย แต่วินาทีนั้นเคย์มะถึงกับแปลกใจเพราะอีกฝ่ายนั้นก็คือคนที่เขารู้จักเป็นอย่างดีก็แค่เป็นวัยเด็กจากที่เคยรู้จักเท่านั้น อีกฝ่ายที่วิ่งชนเคย์มะโดยที่เบรคไม่อยู่ก็คือ... จิฮิโระ

จิฮิโระถามเคย์มะเป็นอะไรรึเปล่าและขอโทษที่เธอวิ่งเร็วไปหน่อยแล้วก็ช่วยดึงเคย์มะขึ้นมา ตอนนั้นเองที่มีอีกคนเข้ามาเรียกจิฮิโระ เด็กผิวสีแทนที่เป็นเพื่อนกับจิฮิโระแต่เคย์มะเห็นปุ๊บก็จำได้อย่างดีเช่นกัน นั้นคือ... อายูมิ

อายูมิเข้ามาบ่นกับจิฮิโระเรื่องที่ไหงวิ่งมาทางนี้ จิฮิโระก็บ่นกลับบอกหาทางเพื่อไล่ตามอายูมินั้นแหละ อายูมิก็ยิ้มชอบใจบอกไม่มีทางที่จิฮิโระจะวิ่งเอาชนะเธอได้หรอก จิฮิโระบอกเลยว่าไม่จริงและท้าให้มาลองกันอีกรอบ แต่อายูมิถามก่อนว่าเด็กผู้หญิงคนนี้(เคย์มะ)เหรอที่จิฮิโระวิ่งชนแล้วหันมาสนใจเคย์มะ อายูมิถามเคย์มะด้วยความห่วงว่าจะบาดเจ็บแต่เคย์มะรีบหลบหน้าและบอกเขาไม่เป็นไร แต่อายูมิก็ยังห่วงอยู่จนเคย์มะย้ำว่าเขาไม่เป็นไรจริงๆอายูมิกับจิฮิโระถึงยอมเลิกสนใจเคย์มะ

หลังจากที่สองคนนั้นเดินไปจากเขาแล้วเคย์มะก็หันกลับมามองทั้งสองคน ทันทีนั้นภาพของอายูมิและจิฮิโระในความทรงจำของเคย์มะตอนที่จีบทั้งสองคนนั้นอีกครั้งพร้อมกันเพื่อหาเทพธิดาองค์สุดท้ายก็ผุดขึ้นมาในหัวทีละฉากๆซึ่งล้วนเป็นตอนที่เขาทำให้ทั้งสองคนนี้เสียใจ ร้องไห้และเคยตบเขา แล้วเคย์มะก็เหมือนจะพูดอะไรบางอย่างที่อายูมิกับจิฮิโระได้ยินไม่ถนัดจนต้องมองกลับมาทางเคย์มะแต่ก็ไม่เห็นเคย์มะอยู่แล้วจนทั้งสองคนไม่แน่ใจว่าที่ได้ยินใครกันแน่ที่พูด

อีกด้าน เทนริเป็นกังวลเอามากๆแล้วเรื่องที่เคย์มะดูเหมือนจะโกรธก็เลยรีบจะไปตามหาเคย์มะ พอเอลซี่เห็นว่าเข้าทางตามที่เคย์มะบอกเอลซี่ก็รีบมาบอกเทนริเลยว่าเคย์มะอยู่ที่ดาดฟ้าแล้วค่อยตามดูเทนริต่อ เอลซี่คิดเลยว่าพี่เทพช่างเหลือเชื่อจริงๆที่ราวกับรู้เลยว่าทำยังไงจะเกิดอะไรขึ้น

แต่พอเทนริกับเอลซี่มาถึงดาดฟ้าแล้วที่นั้นกลับว่างเปล่าไม่มีใครอยู่เลย เอลซี่เลยแปลกใจที่เคย์มะบอกเองว่าตัวเขาจะอยู่ไหนแต่กลับไม่อยู่ เทนริที่กังวลอยู่ก็เลยมองไปรอบๆและมองลงมาที่อาคารเรียนจากทางดาดฟ้าจนเธอสังเกตเห็นเคย์มะเดินเข้าไปในอาคารเรียน แม้จะเป็นมุมเล็กๆที่มองเห็นได้ยากและเห็นผ่านประตูที่กำลังปิดแวบเดียวแต่เทนริก็มั่นใจว่าเป็นเคย์มะแน่ เทนริจึงรีบตามไปหาเคย์มะด้วยความกังวลล้วนๆแล้วว่าเคย์มะจะไปไหนกัน

ขณะที่เวลากำลังน้อยลงทุกทีๆจนคาโอริที่กำลังซ้อมก็คิดว่าเหลืออีกสองชั่วโมงเท่านั้นแล้ว อีกด้านหนึ่งลูกแก้วที่เคย์มะมีอยู่ตอนนี้กลับถูกวางทิ้งไว้บนโต๊ะในห้องศิลปะ และอีกมุมของห้องเคย์มะกำลังนั่งอยู่โดดเดี่ยวไม่ทำอะไรทั้งนั้น

เคย์มะ: (พอแล้ว...)
เคย์มะ: (ผมทำเรื่องแบบนี้..ต่อไปไม่ไหวแล้ว..)

จบตอน ตอนหน้ากลับยุคปัจจุบัน