มันเป็นเรื่องเมื่อ5ปักว่ามาแล้ว แต่แบบว่าอยากเล่า

แบบว่าภูมิในเสนอมั่กๆ

คือเมื่อ2ปีก่อนนี้ผมได้ป่วยเป็นโรค ฝีที่ตูด -*- (โรดห่านี่โคตรทรมาน นั่งก็ปวด นอนก็ปวด -*-)

สุดท้ายต้องเข้าโรงบาลเพื่อผ่าออก

แล้วไอ้โรคนี้มันมีทีเด็ดคือเย็บแผลไม่ได้ครับ แผลยาวประมาณ6นิ้ว ลึก1ข้อนิ้ว แต่เย็บไม่ได้คับ ไม่งั้นมันจะเป็นอีก ต้องปล่อยไว้ให้เนื้อมันค่อยๆเติมขึ้นมาเอง .gif" border="0" />

และไม้ตายที่เด็ดสุดของมันก็คือ ต้องล้างแผลทุกวันครับ วันละ2เวลา แล้วถ้าเข้าห้องน้ำก็ ขี้เสร็จก็ต้องทำแผลใหม่อีก - -

ครั้งแรกที่ทำแผลนั้นคือวันรุ่งขึ้นหลังจากออกจากห้องผ่าตัด หมอแปะเทปไว้แน่นมาก แค่ดึงออกก็เจ็บนรกแล้ว แถมต่อด้วยต้องดึงผ้าก็อซที่ยัดไว้ในแผลออกมาอีก นี่นรกชัดๆ

แต่แล้วร่างกายของผมก็ต้องสั่นเทิ้มด้วยความเสียวซ่านปานโดนรถบุลโดเซอร์ย่ำยีรูดาก เมื่อพยาบาลเอาไฮโดรเยน เพอร์อ็อกไซด์ราดแผล (ที่ราดแล้วฟู่ๆนั่นแหละ) พร้อมกับเอาสำลีล้วงแข้าไปเช็ดในแผล!!!!

ผมได้แต่เกร็งร่างด้วยความแสบเสียวจนจบสิ้นการทำแผล จึงได้นอนอ่อนระทวยหมดเรี่ยวแรงไปครึ่ง ชม.ได้

เหตุการณ์เป็นเช่นนี้ วันละ3ครั้ง จนเวลาผ่านไป1อาทิตย์ ถึงจุดนั้นผมสำเร็จวิชาขั้นสูง สามารถถอดกางเกวโชว์รูดากให้คนอื่นดูได้โดยไม่รู้สึกอายแล้ว จึงได้รับการปล่อยตัวกลับบ้าน ออกไปเผชิญยุทธภพภายนอก

แต่ผมยังต้องไปทำแผลอยู่ โดยทำกับโรงพยาบาลแถวบ้าน ตอนเช้าจะต้องไปทำแผลทุกวัน

แล้ววันนึงก็เกิดเหตุ เมื่อผมเดินเข้าไป พยาบาลเวรวันนี้เป็นสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม ขาวๆ น่ารักมั่กๆ ส่งยิ้มหวานมาให้ผมเลย แบบว่ารักแรกพบเยยยยย

ผมจึงเินไปขึ้นเตียงแล้วถอดกางเกงหันตูดให้เธอทันที!!!!!

นั่นคือครั้งแรกที่เราเจอกัน และเหตุการณ์ก็ดำเนินไปเช่นนั้น จนกระทั่งวันนึง..

เราพบกันตอนเช้าเช่นเดิม แต่บังเอิญวันนั้นขณะทำแผล ผมเผลอขยับตัวแรงเกินไป เผลอเกร็งกล้ามท้องโชว์ six packมากเกินไป จึง.....





ปุ้ดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!

ไม่ได้ตั้งใจจิงๆนะ ผมขอยืนยัน....

ตั้งแต่นั้นผมก็ไม่กล้าส่งยิ้มให้เธออีกเลย