อยากเล่าเก็บไว้ค่ะ เผื่อแฟนจะมาอ่านเจอบ้าง เพราะแฟนบอกว่าตอนอยู่โรงพยาบาลจำอะไรไม่ได้เลย เหมือนคนความจำเสื่อม..
เรื่องมันยาวสักหน่อยนะคะ..อยากจะบอกทุกๆรายละเอียดที่แฟนจำไม่ได้น่ะค่ะ
เริ่มจากว่า..ก่อนวันที่แฟนจะเข้าโรงพยาบาล เรากับแฟนและเพื่อนอีกสองคนไปเที่ยวน้ำตกกันค่ะ แฟนก็บ่นปวดท้อง แต่คิดว่าเป็นแค่โรคกระเพาะ ก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วทางขึ้นน้ำตกก็ลำบากค่ะ จขกท.แต่งตัวไปไม่คิดว่าแฟนจะพาไปน้ำตก แล้วก็เป็นคนซุ่มซ่ามหน่อยๆ สะดุดนู่นนี่ตลอด แฟนเลยให้ขี่หลังแล้วแล้วเดินเลาะป่าไปที่น้ำตก ทั้งๆที่เค้าก็ปวดท้อง แต่ก็บอกว่าไหวๆ เดินไป 800 เมตรค่ะ จึงถึงน้ำตก..
วันรุ่งขึ้น.. เราก็จะไปวิทยาลัย (ลืมบอกว่าเรากับแฟนเรียนอยู่ปีสุดท้ายค่ะ ใกล้จบแล้วอีกเดือนกว่าๆ)ก็ออกจากบ้านตั้งแต่ 7โมงเช้า เพราะนัดเพื่อนไปทำโครงการจบกัน อยู่ต่างจังหวัดค่ะ เลยขี่รถมอไซต์ไปเอง เพราะ เราเรียนภาคบ่าย เลิกเรียนก็มืด ไม่มีรถประจำทางค่ะ จะถึงวิทยาลัยแล้วเลยโทรหาแฟน แต่ปรากฎว่าแม่แฟนเป็นคนรับสาย บอกว่าแฟนปวดท้องมาโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อคืน เราก็เลยรีบไปที่โรงพยาบาลเลยค่ะ
ไปถึงโรงพยาบาล.. ก็เจอแม่แฟนเฝ้าอยู่ แม่บอกปวดท้องมาก หมอเลยฉีดยาระงับปวดแบบแรง(มอร์ฟีน)ให้ค่ะ แฟนก็ลืมตามามองเรา เห็นว่าเรามาหา แต่แฟนบอกว่าจำไม่ได้ ...แล้วแม่ก็กลับบ้าน เราเลยอยู่เป็นเพื่อนแฟนได้สักสองชั่วโมง ก็รีบไปวิทยาลัยเพราะนัดเพื่อนไว้
ตอนเย็น.. เราเลิกเรียนหกโมงเย็นค่ะ แล้วมีนัดซ้อมเต้นกับเพื่อนๆ เป็นงานแสดงก่อนจบค่ะ แต่เราก็โดดเรียนตั้งแต่ห้าโมงเย็นค่ะ โกหกเพื่อนๆไปว่าไม่สบาย ให้เพื่อนซ้อมเต้นไปเลย เดี๋ยวมาตามเก็บท่าทีหลัง แล้วก็รีบไปหาแฟนที่โรงพยาบาล ส่วนแม่แฟนก็ยังไม่มาค่ะ แม่จะมาประมาณสองทุ่ม เราก็เฝ้าแฟนไป แฟนก็นอนร้องปวดท้องๆ จนไม่ไหวเราเลยไปตามหมอมาดู หมอเจาะเลือดไปตรวจ ปรากฎว่าเลือดติดเชื้อ น่าจะเป็นใส้ติ่ง (วินิจฉัยช้ามากเลยหมอ มาโรงพยาบาลตั้งแต่ตอนกลางคืน จนอีกวันนึงตอนเย็นถึงรู้ว่าเป็นใส้ติ่ง) หมอก็บอกจะผ่าตัดให้ตอน1ทุ่ม เราเลยโทรบอกแม่แฟนว่าแฟนจะเข้าห้องผ่าตัดตอนทุ่มนึง แม่ก็เป็นห่วงอยากจะย้ายโรงพยาบาล คุยกับหมอ หมอก็ไม่ให้ย้าย บอกอาจจะไม่ทันใส้ติ่งแตกก่อน เพราะปวดท้องมานานแล้ว (ความผิดเราที่ไม่รู้ว่าเป็นใส้ติ่ง?) เราก็อยู่รอจนส่งแฟนเข้าห้องผ่าตัด แม่แฟนกับเพื่อนสนิทแฟนก็มาตอนเรากำลังจะกลับพอดี เราก็ขอตัวเลย เพราะดึกแล้วขับมอไซต์กลับคนเดียวสิบกว่ากิโลค่ะ
วันต่อมา..ก็รีบไปดูแฟนที่โรงพยาบาลค่ะ เปิดประตูเข้าไปเจอพยาบาลกำลังทำความสะอาดแผลอยู่ แม่แฟนก็เรียก อารมณ์ดีเลยค่ะ ให้เราไปดูแผล เราเห็นแล้วก็ผงะไปนิดนึง เพราะหมอเค้าเย็บแต่เนื้อข้างใน ส่วนชั้นที่เป็นหนังหมอยังไม่ได้เย็บค่ะ แฟนก็ยิ้มให้ค่ะ ถามเรียนกี่โมง นู่นนี่ ..แต่พอออกจากโรงพยาบาลแล้วก็บอกว่า จำไม่ได้เหมือนเดิมค่ะ
ตอนเย็นก็เหมือนเดิมค่ะ เลิกเรียนแล้วก็รีบมาหาแฟน ไม่ได้ซ้อมเต้นกับเพื่อนๆ แต่เอางานมานั่งทำในห้องพักด้วยค่ะ ทีแรกก็นั่งไกลๆ กลัวจะกวนแฟน แต่แฟนก็เรียกให้ไปนั่งทำใกล้ๆ เพราะอยากอยู่ใกล้ๆก็ย้ายของไปค่ะ แล้วแฟนก็ปวดแผล ปวดมากๆจนแฟนร้องไห้เลยค่ะ จนสองทุ่มแม่แฟนมา แฟนก็ยังปวดแผลอยู่ เราก็จะกลับบ้านค่ะ แฟนก็เรียกไปใกล้ๆ บอกอย่ากลับได้ไหม อยู่ด้วยกันก่อน คืนนี้นอนนี่นะ ..ตอนนั้นรู้สึกอยากร้องไห้ตามเลยค่ะ คงทรมานจากแผลมากๆ ..เราก็มองหน้าแม่แฟนก่อนค่ะ เกรงใจท่าน ท่านก็ประหงึกหน้าว่าได้ เราก็เลยตกลงนอนก็นอน ...ซึ่งเหตุการณ์นี้แฟนก็บอกจำไม่ได้
วันรุ่งขึ้นก็ไปเรียน.. เหตุการณ์ก็วนอยู่อย่างนี้อีกเหมือนเดิมค่ะ โดดซ้อมเต้น บางวิชาก็ลาเอาโดยขออาจารย์ทำงานส่งย้อนหลัง ผิดใจกับเพื่อนไปนิดๆหน่อยๆ ยอมรับว่าช่วงนั้นเหนื่อยมากค่ะ เพราะใกล้จบแล้วงานก็เยอะ กิจกรรมก็เยอะ ไหนจะไปโรงพยาบาล ไหนจะไปวิทยาลัย กลับบ้านดึกๆก็กลัวเหมือนกันค่ะ ขี่รถกลับคนเดียว รถก็ยังขี่ไม่ค่อยแข็ง แต่ก็สู้ค่ะ จนกระทั่ง...
เย็นวันนึง..มีโทรศัพท์เข้ามาตอนกำลังเรียนวิชาสุดท้าย จากแฟนเก่าของแฟนค่ะ โทรมาบอกว่าจะไปเยี่ยมแฟนนะ บอกว่าจะไปกับเพื่อนของแฟนคนนึง (ซึ่งเพื่อนคนนี้ก็ไม่ค่อยถูกกับแฟนค่ะ) เราก็ร้อนเลยค่ะ ประมาณว่าหวง... เลยบอกไปว่าแม่แฟนเฝ้าอยู่นะ พี่จะเข้าไปตอนห้าโมงไปเปลี่ยนกับแม่ (ซึ่งจริงๆแล้วตอนกลางวันแฟนอยู่คนเดียวค่ะ แม่ไม่ได้เฝ้า) แฟนเก่าได้ยินก็บอกว่า.. โห งั้นรอพี่ก็ได้ ไม่อยากเจอแม่พี่...(ชื่อแฟน)
เราเลิกเรียนห้าโมงก็รีบไปโรงพยาบาลค่ะ ทำใจนิดหน่อย เพราะเพิ่งจะมีปัญหากับแฟนเก่าไป แล้วแฟนกับแฟนเก่าก็เลิกกันยังไม่ถึงปี
เปิดประตูเข้าไปก็เจอแฟนเก่านั่งอยู่ข้างๆแฟน นั่งยิ้ม หัวเราะกันอยู่กับแฟนเรา (ฮึ่ยๆๆๆโมโห) ก็ยิ้มให้แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป...ทำใจค่ะ จะเอาไงกับแฟนเก่าดี
เราก็ออกมาจากห้องน้ำค่ะ แฟนก็คุยกับแฟนเก่า ถามนู่นถามนี่ คุยเรื่องเก่าๆกัน ตอนนั้นรู้สึกเหมือนเป็นคนนอกไปเลยค่ะ ก็เลยนั่งเงียบ แฟนเก่าก็ถามมา..พี่นั่งเงียบทำไม พูดบ้างก็ได้ ฮ่าๆๆ ...เราก็ยิ้มๆค่ะ ก็จะให้ไปพูดอะไรละคะ คนเคยรู้จักเค้าคุยเรื่องเก่าๆกัน ก็ซึมๆไป
เราก็เลยคิดหาวิธีให้แฟนเก่ากลับซักทีค่ะ คุยกันมากไปเดี๋ยวถ่านไฟเก่าจะคุ หันไปเห็นข้าวกับยาตอนเย็นที่แฟนยังไม่กิน เลยไปยกมาให้แฟนค่ะ แล้วบอกให้กินข้าว กินยาซะ เดี๋ยวแม่มาโดนบ่น แฟนเก่าเห็นก็เลยถามว่าแม่จะมาแล้วหรอ? เราก็ตอบไปอืม... แฟนเก่าก็เลยขอตัวกลับเลยค่ะ
หลังจากนั้นก็งอนๆแฟนหน่อยว่า แหม..พอแฟนเก่ามาละคุยลืมเราไปเลย
แฟนก็อยู่โรงพยาบาลได้อาทิตย์นึงก็ออกมาพักอยู่บ้านค่ะ ก็เหมือนเดิม เลิกเรียนแล้วก็ไปหาแฟนที่บ้านค่ะ ไปนั่งคุย ไปนั่งดูการ์ตูน บางทีก็เอางานไปทำ จนแฟนกลับมาสอบปลายภาค แล้วก็ปิดเทอมค่ะ เคยถามเล่าให้แฟนฟังเรื่องพวกนี้ แฟนก็บอกจำไม่ได้ๆ ช่วงนั้นเบลอๆ เหมือนความจำช่วงที่อยู่โรงพยาบาลจะหายไป เราก็เลยล้อไป สงสัยจะเมายาแก้ปวด(มอร์ฟีน)ที่หมอฉีดให้ซะแล้วล่ะ เพราะตอนแฟนอยู่โรงพยาบาลฉีดยาแก้ปวดเยอะมากๆๆๆ
แต่เราก็สงสัยเหมือนกันนะว่า จำไม่ได้เลยหรอ ใครมีประสบการณ์ผ่าตัดใส้ติ่งบอกกันบ้างนะคะว่ามีจำอะไรไม่ได้เหมือนแฟนเราบ้างหรือปล่าว?
*ไม่รู้จะแท็กห้องไหนเลยค่ะ เพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดพลาดอะไรก็แนะนำด้วยนะคะ
อยากเล่าค่ะ...ไปเฝ้าแฟนที่โรงพยาบาล "ผ่าตัดใส้ติ่ง"
เรื่องมันยาวสักหน่อยนะคะ..อยากจะบอกทุกๆรายละเอียดที่แฟนจำไม่ได้น่ะค่ะ
เริ่มจากว่า..ก่อนวันที่แฟนจะเข้าโรงพยาบาล เรากับแฟนและเพื่อนอีกสองคนไปเที่ยวน้ำตกกันค่ะ แฟนก็บ่นปวดท้อง แต่คิดว่าเป็นแค่โรคกระเพาะ ก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วทางขึ้นน้ำตกก็ลำบากค่ะ จขกท.แต่งตัวไปไม่คิดว่าแฟนจะพาไปน้ำตก แล้วก็เป็นคนซุ่มซ่ามหน่อยๆ สะดุดนู่นนี่ตลอด แฟนเลยให้ขี่หลังแล้วแล้วเดินเลาะป่าไปที่น้ำตก ทั้งๆที่เค้าก็ปวดท้อง แต่ก็บอกว่าไหวๆ เดินไป 800 เมตรค่ะ จึงถึงน้ำตก..
วันรุ่งขึ้น.. เราก็จะไปวิทยาลัย (ลืมบอกว่าเรากับแฟนเรียนอยู่ปีสุดท้ายค่ะ ใกล้จบแล้วอีกเดือนกว่าๆ)ก็ออกจากบ้านตั้งแต่ 7โมงเช้า เพราะนัดเพื่อนไปทำโครงการจบกัน อยู่ต่างจังหวัดค่ะ เลยขี่รถมอไซต์ไปเอง เพราะ เราเรียนภาคบ่าย เลิกเรียนก็มืด ไม่มีรถประจำทางค่ะ จะถึงวิทยาลัยแล้วเลยโทรหาแฟน แต่ปรากฎว่าแม่แฟนเป็นคนรับสาย บอกว่าแฟนปวดท้องมาโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อคืน เราก็เลยรีบไปที่โรงพยาบาลเลยค่ะ
ไปถึงโรงพยาบาล.. ก็เจอแม่แฟนเฝ้าอยู่ แม่บอกปวดท้องมาก หมอเลยฉีดยาระงับปวดแบบแรง(มอร์ฟีน)ให้ค่ะ แฟนก็ลืมตามามองเรา เห็นว่าเรามาหา แต่แฟนบอกว่าจำไม่ได้ ...แล้วแม่ก็กลับบ้าน เราเลยอยู่เป็นเพื่อนแฟนได้สักสองชั่วโมง ก็รีบไปวิทยาลัยเพราะนัดเพื่อนไว้
ตอนเย็น.. เราเลิกเรียนหกโมงเย็นค่ะ แล้วมีนัดซ้อมเต้นกับเพื่อนๆ เป็นงานแสดงก่อนจบค่ะ แต่เราก็โดดเรียนตั้งแต่ห้าโมงเย็นค่ะ โกหกเพื่อนๆไปว่าไม่สบาย ให้เพื่อนซ้อมเต้นไปเลย เดี๋ยวมาตามเก็บท่าทีหลัง แล้วก็รีบไปหาแฟนที่โรงพยาบาล ส่วนแม่แฟนก็ยังไม่มาค่ะ แม่จะมาประมาณสองทุ่ม เราก็เฝ้าแฟนไป แฟนก็นอนร้องปวดท้องๆ จนไม่ไหวเราเลยไปตามหมอมาดู หมอเจาะเลือดไปตรวจ ปรากฎว่าเลือดติดเชื้อ น่าจะเป็นใส้ติ่ง (วินิจฉัยช้ามากเลยหมอ มาโรงพยาบาลตั้งแต่ตอนกลางคืน จนอีกวันนึงตอนเย็นถึงรู้ว่าเป็นใส้ติ่ง) หมอก็บอกจะผ่าตัดให้ตอน1ทุ่ม เราเลยโทรบอกแม่แฟนว่าแฟนจะเข้าห้องผ่าตัดตอนทุ่มนึง แม่ก็เป็นห่วงอยากจะย้ายโรงพยาบาล คุยกับหมอ หมอก็ไม่ให้ย้าย บอกอาจจะไม่ทันใส้ติ่งแตกก่อน เพราะปวดท้องมานานแล้ว (ความผิดเราที่ไม่รู้ว่าเป็นใส้ติ่ง?) เราก็อยู่รอจนส่งแฟนเข้าห้องผ่าตัด แม่แฟนกับเพื่อนสนิทแฟนก็มาตอนเรากำลังจะกลับพอดี เราก็ขอตัวเลย เพราะดึกแล้วขับมอไซต์กลับคนเดียวสิบกว่ากิโลค่ะ
วันต่อมา..ก็รีบไปดูแฟนที่โรงพยาบาลค่ะ เปิดประตูเข้าไปเจอพยาบาลกำลังทำความสะอาดแผลอยู่ แม่แฟนก็เรียก อารมณ์ดีเลยค่ะ ให้เราไปดูแผล เราเห็นแล้วก็ผงะไปนิดนึง เพราะหมอเค้าเย็บแต่เนื้อข้างใน ส่วนชั้นที่เป็นหนังหมอยังไม่ได้เย็บค่ะ แฟนก็ยิ้มให้ค่ะ ถามเรียนกี่โมง นู่นนี่ ..แต่พอออกจากโรงพยาบาลแล้วก็บอกว่า จำไม่ได้เหมือนเดิมค่ะ
ตอนเย็นก็เหมือนเดิมค่ะ เลิกเรียนแล้วก็รีบมาหาแฟน ไม่ได้ซ้อมเต้นกับเพื่อนๆ แต่เอางานมานั่งทำในห้องพักด้วยค่ะ ทีแรกก็นั่งไกลๆ กลัวจะกวนแฟน แต่แฟนก็เรียกให้ไปนั่งทำใกล้ๆ เพราะอยากอยู่ใกล้ๆก็ย้ายของไปค่ะ แล้วแฟนก็ปวดแผล ปวดมากๆจนแฟนร้องไห้เลยค่ะ จนสองทุ่มแม่แฟนมา แฟนก็ยังปวดแผลอยู่ เราก็จะกลับบ้านค่ะ แฟนก็เรียกไปใกล้ๆ บอกอย่ากลับได้ไหม อยู่ด้วยกันก่อน คืนนี้นอนนี่นะ ..ตอนนั้นรู้สึกอยากร้องไห้ตามเลยค่ะ คงทรมานจากแผลมากๆ ..เราก็มองหน้าแม่แฟนก่อนค่ะ เกรงใจท่าน ท่านก็ประหงึกหน้าว่าได้ เราก็เลยตกลงนอนก็นอน ...ซึ่งเหตุการณ์นี้แฟนก็บอกจำไม่ได้
วันรุ่งขึ้นก็ไปเรียน.. เหตุการณ์ก็วนอยู่อย่างนี้อีกเหมือนเดิมค่ะ โดดซ้อมเต้น บางวิชาก็ลาเอาโดยขออาจารย์ทำงานส่งย้อนหลัง ผิดใจกับเพื่อนไปนิดๆหน่อยๆ ยอมรับว่าช่วงนั้นเหนื่อยมากค่ะ เพราะใกล้จบแล้วงานก็เยอะ กิจกรรมก็เยอะ ไหนจะไปโรงพยาบาล ไหนจะไปวิทยาลัย กลับบ้านดึกๆก็กลัวเหมือนกันค่ะ ขี่รถกลับคนเดียว รถก็ยังขี่ไม่ค่อยแข็ง แต่ก็สู้ค่ะ จนกระทั่ง...
เย็นวันนึง..มีโทรศัพท์เข้ามาตอนกำลังเรียนวิชาสุดท้าย จากแฟนเก่าของแฟนค่ะ โทรมาบอกว่าจะไปเยี่ยมแฟนนะ บอกว่าจะไปกับเพื่อนของแฟนคนนึง (ซึ่งเพื่อนคนนี้ก็ไม่ค่อยถูกกับแฟนค่ะ) เราก็ร้อนเลยค่ะ ประมาณว่าหวง... เลยบอกไปว่าแม่แฟนเฝ้าอยู่นะ พี่จะเข้าไปตอนห้าโมงไปเปลี่ยนกับแม่ (ซึ่งจริงๆแล้วตอนกลางวันแฟนอยู่คนเดียวค่ะ แม่ไม่ได้เฝ้า) แฟนเก่าได้ยินก็บอกว่า.. โห งั้นรอพี่ก็ได้ ไม่อยากเจอแม่พี่...(ชื่อแฟน)
เราเลิกเรียนห้าโมงก็รีบไปโรงพยาบาลค่ะ ทำใจนิดหน่อย เพราะเพิ่งจะมีปัญหากับแฟนเก่าไป แล้วแฟนกับแฟนเก่าก็เลิกกันยังไม่ถึงปี
เปิดประตูเข้าไปก็เจอแฟนเก่านั่งอยู่ข้างๆแฟน นั่งยิ้ม หัวเราะกันอยู่กับแฟนเรา (ฮึ่ยๆๆๆโมโห) ก็ยิ้มให้แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป...ทำใจค่ะ จะเอาไงกับแฟนเก่าดี
เราก็ออกมาจากห้องน้ำค่ะ แฟนก็คุยกับแฟนเก่า ถามนู่นถามนี่ คุยเรื่องเก่าๆกัน ตอนนั้นรู้สึกเหมือนเป็นคนนอกไปเลยค่ะ ก็เลยนั่งเงียบ แฟนเก่าก็ถามมา..พี่นั่งเงียบทำไม พูดบ้างก็ได้ ฮ่าๆๆ ...เราก็ยิ้มๆค่ะ ก็จะให้ไปพูดอะไรละคะ คนเคยรู้จักเค้าคุยเรื่องเก่าๆกัน ก็ซึมๆไป
เราก็เลยคิดหาวิธีให้แฟนเก่ากลับซักทีค่ะ คุยกันมากไปเดี๋ยวถ่านไฟเก่าจะคุ หันไปเห็นข้าวกับยาตอนเย็นที่แฟนยังไม่กิน เลยไปยกมาให้แฟนค่ะ แล้วบอกให้กินข้าว กินยาซะ เดี๋ยวแม่มาโดนบ่น แฟนเก่าเห็นก็เลยถามว่าแม่จะมาแล้วหรอ? เราก็ตอบไปอืม... แฟนเก่าก็เลยขอตัวกลับเลยค่ะ
หลังจากนั้นก็งอนๆแฟนหน่อยว่า แหม..พอแฟนเก่ามาละคุยลืมเราไปเลย
แฟนก็อยู่โรงพยาบาลได้อาทิตย์นึงก็ออกมาพักอยู่บ้านค่ะ ก็เหมือนเดิม เลิกเรียนแล้วก็ไปหาแฟนที่บ้านค่ะ ไปนั่งคุย ไปนั่งดูการ์ตูน บางทีก็เอางานไปทำ จนแฟนกลับมาสอบปลายภาค แล้วก็ปิดเทอมค่ะ เคยถามเล่าให้แฟนฟังเรื่องพวกนี้ แฟนก็บอกจำไม่ได้ๆ ช่วงนั้นเบลอๆ เหมือนความจำช่วงที่อยู่โรงพยาบาลจะหายไป เราก็เลยล้อไป สงสัยจะเมายาแก้ปวด(มอร์ฟีน)ที่หมอฉีดให้ซะแล้วล่ะ เพราะตอนแฟนอยู่โรงพยาบาลฉีดยาแก้ปวดเยอะมากๆๆๆ
แต่เราก็สงสัยเหมือนกันนะว่า จำไม่ได้เลยหรอ ใครมีประสบการณ์ผ่าตัดใส้ติ่งบอกกันบ้างนะคะว่ามีจำอะไรไม่ได้เหมือนแฟนเราบ้างหรือปล่าว?
*ไม่รู้จะแท็กห้องไหนเลยค่ะ เพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดพลาดอะไรก็แนะนำด้วยนะคะ