คือเราเองก็โสดค่ะ อายุ 22 แล้ว เรียนอยู่ปี 4 ตลอดเวลาที่เรียนมาก็มีคนมาจีบบ้างตามประสา  แต่ก็ไม่ได้คิดจริงจัง
เราคิดว่าถ้ามันยังไม่ใช่ จะเสียเวลาเริ่มคบทำไม จริงมั้ยคะ!

เคยคบกับแฟนคนล่าสุดก็ตอนมอปลาย แล้วก็มาเลิกไปตอนปี 1 ค่ะ
แล้วเวลาปิดเทอมกลับไปเจอเพื่อนๆ ก็จะชอบถามชอบแซวว่าทำไมเรายังไม่มีแฟน เราก็ตอบไปว่า "เรายังไม่เจอคนที่ใช่"
แล้วเราก็ยังรักชีวิตโสดอยู่ เรายังชอบไปไหนมาไหนคนเดียว มันรู้สึกอิสระ อยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ ไม่เห็นต้องแคร์ใคร

แล้วชีวิตเราที่ผ่านมา คนรอบข้างทุกคนเลยนะคะ ย้ำ!!! ว่าทุกคน รวมถึงพ่อแม่เราด้วย ต่างก็ล้มเหลวในชีวิตคู่กันทั้งนั้น
เราเห็นว่าการมีครอบครัวมันมีแต่ปัญหา เพื่อนเราหลายคนๆ ก็สามวันดี สี่วันทะเลาะกับแฟน เราเห็นอย่างนี้แล้วเบื่อแทนเลยค่ะ (แต่มันก็เรื่องของเค้าล่ะนะ เราแค่คิดเฉยๆ)

เห็นอย่างนี้แล้วเรายิ่งรักชีวิตโสดเข้าไปใหญ่ แม้จะมีเพื่อนเราบางคนบอกว่า เรามีความคิดแบบนี้ น่ากลัวนะ!! เพราะมันอาจเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต!!

ยิ่งแม่เรายิ่งกลัวว่าเราจะไปชอบทอม (ห๊ะ!!! แม่คิดอะไรอยู่นี่) แต่ถ้ารู้ความคิดเราแล้วแม่ต้องตกใจแน่ๆ

คือเราคิดว่า ไม่ว่าจะเป็นทอม ผู้หญิง หรือผู้ชาย ขอแค่เป็นคนที่เข้าใจเรา ไม่ว่าจะเป็นเพศไหนเรารับได้หมด


แล้วสาวๆที่ยังโสดอยู่ละคะ ทำไมถึงโสด.........................