เคยคุยกันสมัยมัธยมปลาย แต่อยู่ๆผมเป็นฝ่ายตีตัวออกห่างไปคบกับอีกคนแทน(ตอนนั้นผมคุยหลายคน)
พอขึ้นมหาลัยต่างคนต่างมีแฟน แต่ผมเองก็มักจะไปส่องเฟสเขาอยู่บ่อยๆเหมือนยังคิดถึงอยู่ หลังจากเขาเลิกกับแฟน ผมเองก็โสด เรามีโอกาสกลับมาคุยกันอีก ครั้งนี้คบกันจริงจัง ผมกลับรู้สึกเสียดายว่าทำไมตอนนั้นดันเลือกคนอื่น เพราะตั้งแต่คบกันผมรู้สึกได้ว่าเราเข้ากันได้ดีมากๆ และผมรักมากยิ่งกว่าแฟนคนก่อนๆ
แฟนผมก็ชอบพูดประมาณว่า เราน่าจะคบกันตั้งแต่ตอนนั้น พูดแบบนี้บ่อยๆ ผมจึงตอบไปแบบหล่อๆว่า อดีตก็คือดีตแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ปัจจุบันเรารักกันก็พอ แต่ในใจผมยังฝังใจเรื่องที่เขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแฟนเก่ามาก่อน ใช่ครับผมมันเห็นแก่ตัวที่รู้สึกแบบนี้ หวังว่ากาลเวลาจะทำให้ผมลืมเรื่องพวกนี้ได้สักที
ถ้าพวกคุณเป็นผมจะรู้สึกเสียดายไหมครับ
พอขึ้นมหาลัยต่างคนต่างมีแฟน แต่ผมเองก็มักจะไปส่องเฟสเขาอยู่บ่อยๆเหมือนยังคิดถึงอยู่ หลังจากเขาเลิกกับแฟน ผมเองก็โสด เรามีโอกาสกลับมาคุยกันอีก ครั้งนี้คบกันจริงจัง ผมกลับรู้สึกเสียดายว่าทำไมตอนนั้นดันเลือกคนอื่น เพราะตั้งแต่คบกันผมรู้สึกได้ว่าเราเข้ากันได้ดีมากๆ และผมรักมากยิ่งกว่าแฟนคนก่อนๆ
แฟนผมก็ชอบพูดประมาณว่า เราน่าจะคบกันตั้งแต่ตอนนั้น พูดแบบนี้บ่อยๆ ผมจึงตอบไปแบบหล่อๆว่า อดีตก็คือดีตแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ปัจจุบันเรารักกันก็พอ แต่ในใจผมยังฝังใจเรื่องที่เขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแฟนเก่ามาก่อน ใช่ครับผมมันเห็นแก่ตัวที่รู้สึกแบบนี้ หวังว่ากาลเวลาจะทำให้ผมลืมเรื่องพวกนี้ได้สักที