วันนี้เป็นวันที่ตัดสินใจเด็ดขาด เมื่อรู้ความจิงที่เกิดขึ้น ซึ่งเราเคยพูดกับเค้าแล้วว่าถ้ามีอีกเราขอเป็นคนเดินจากไปเอง
แล้วเราขอร้องอย่าให้เค้ามาเจอลูกอีก เหมือนว่าตายจากกันไปเลย ลูกเราตอนนี้ 2 ขวบ 3 เดือน กะที่อยู่ในท้องอีกพึ่งจะเดือนกว่าเอง แต่ยังไงเรามีเค้าแล้วเราก็จะเก็บเค้าไว้ อย่างน้อยสองคนพี่น้องจะดูแลกัน เค้าถามหาพ่อจนเราไม่รู้จะตอบยังไง คิดว่าสักวันลูกคงจะลืมเอง เราให้โอกาสมาหลายครั้งแล้ว เราพยายามสู้แต่ตอนนี้มันสู้ไม่ไหวจิงๆ เค้าไม่เคยต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายลูกเลย เราก็ไม่เคยเรียกร้องจะเอาเงิน ขอแค่อยู่ให้ครอบครัวมีความสุข แต่เค้าก็ออกนอกลู่จนได้ เราพยายามทำงานหาเงินเพื่อหาเลี้ยงลูก ทำทุกอย่าง ยิ่งตัวน้อยกำลังเกิดขึ้นด้วย เราต้องทำงานหนักเป็น 2 เท่า ใครเป็นแบบเราบ้าง เราม่รู้จะก้าวเดินยังไง แต่เราอยู่กับพี่ๆเค้าก็ดูแลเราดี เค้ารักลูกเรามาก ทางปู่ยาหลานเค้าก็รักและหลงหลานมากเหมือนกัน