“บรื้น”เสียงรถเบนซ์คันหรูที่แล่นเข้ามาจอดหน้าคอนโดสุดหรูทำให้”แบงค์”หนุ่มหล่อมาดเข้มในตาคมลืมตาโพล่งขึ้นและเดินตรงไปที่หน้าต่างด้วยความรวดเร็ว
“หล่อโว๊ย”
แบงค์พรึมพรำอยู่คนเดียวสายตาจ้องมอง “น้ำตาล”แฟนสาวคนสวยที่ก้าวเท้าลงมาจากรถคันหรูที่หนุ่มหล่อมาดสำอางเป็นคนขับมา
“เอาใหญ่เลยนะแม่คุณทูนหัว”
แบงค์บ่นไปตามภาษาก่อนจะเดินลงไปรับน้ำตาลที่หน้าคอนโด
“ฝนฟ้าจะตกนึกยังไงล่ะวันนี้ถึงกับบ้านเร็วปกติเห็นกลับเอาสามทุ่มสี่ทุ่ม”
เจ้าของร่างสมส่วนเอ่ยขึ้นด้วยความประหลาดใจก่อนจะยื่นถุงใส่ของที่เพิ่งไปซื้อมาให้แบงค์
“ระวังตัวบ้างก็ดีนะอย่าเที่ยวนั่งรถใครต่อใครเดี๋ยวเกิดเรื่องไม่รู้ด้วย”
“ยุ่งเรื่องสาวๆของเธอไปเถอะไม่ต้องมายุ่งเรื่องเราหรอก เรารู้ตัวเองดีว่าขอบเขตมันอยู่ตรงไหน”
น้ำตาลกล่าวด้วยความมั่นใจ
“ปากยังงี้ดิเราถึงเข้าใกล้เธอได้ไม่เกินสิบนาที”
“เหรอ......งั้นต่อไปห้ามเข้าใกล้เราเกินสิบนาทีนะ”
น้ำตาลกล่าวมองค้อนใส่แบงค์
“ไอ้ที่เตือนเนี่ยเพราะเป็นห่วงหรอกถ้าไม่รักไม่พูดให้เมื่อยปากหรอก”
แบงค์พูดเสียงเรียบยื่นมือมาพลักศีรษะน้ำตาลแก้เขิน
“เราก็รักเธอ”
น้ำตาลพูดส่งยิ้มหวานให้แบงค์
“อย่า..........”
เสียงหวี๊ดร้องดังลั่นขึ้นพร้อมร่างบางที่กระเด็นออกมานอกห้องเพราะแรงกระทำบางอย่าง ก่อนจะกลิ้งมาหยุดอยู่ตรงหน้าน้ำตาลและแบงค์
“จะทิ้งกูเหรอ......
”
น้ำเสียงเกรี้ยวกราดดังขึ้นพร้อมร่างบึกบึนที่ตรงเข้ากระถืบร่างที่ทรุดอยู่กับพื้นอย่างไร้ความปราณี
“อย่า......พี่อย่าทำ”
น้ำเสียงโหยหวนที่ดังขึ้นทำให้น้ำตาลไม่สามารถทนเฉยอยู่ได้ตรงเข้าตะโกนห้ามเสียงลั่น
“หยุดนะ.......นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชายถึงได้ทำร้ายผู้หญิงได้หน้าตาเฉยขนาดนี้”
“เกี่ยวอะไรด้วยวะ”
น้ำเสียงหยาบคายของร่างบึกบึนที่กำลังเข้ามาใกล้น้ำตาลทำให้แบงค์ต้องเข้ามาขวางหน้าน้ำตาลไว้
“กรุณาให้เกียรติเพศแม่ด้วยครับ”
“
อะไรด้วยวะ”
น้ำเสียงหยาบคายที่ดังขึ้นพร้อมหมัดหนักๆที่ตรงเข้าเล่นงานแบงค์จนล้มคว่ำ ทำให้น้ำตาลวี้ดขึ้นสุดเสียงคว้าไม้หน้าสามที่วางอยู่ข้างฝาพนังมาฟาดหนุ่มร่างใหญ่ที่ต่อยแบงค์ไม่ยั้ง
“ตายซะไอ้บ้า.....กล้าดียังไงมาทำแฟนฉัน....ไอ้เลวสมควรแล้วที่แกถูกทิ้ง”
“พอแล้วน้ำตาล.....”
แบงค์ร้องห้ามพร้อมเข้าจับร่างน้ำตาลที่ตอนนี้โมโหจนฟิวขาด
“จำไว้ให้ดีนะว่าจงให้เกียรติเพศแม่ของแก แล้วอย่าริอาจทำตัวเป็นอันธพาล.......ไอ้เลว”
น้ำตาลพูดควักเงินในกระเป๋าโยนให้ชายหนุ่มที่นอนฟุบอยู่กับพื้น
“หวังว่าคงพอค่าหมอแกนะ”
น้ำตาลพูดเดินนำแบงค์เข้าห้องไปอย่างหัวเสีย
“ผู้ชายมันเลวกว่าหมาจริงๆ”
น้ำตาลพูดขึ้นหันมาจ้องแบงค์ตาขวางอย่างพาลๆ “หมาที่ไหนจะน่ารัก หน้าตาดี และรักเธอมากอย่างเราล่ะ”
แบงค์อ้อนเสียงหวานทำให้น้ำตาลยิ้มออกมาบ้าง
“อย่ามาเสี่ยวแถวนี้ได้ไหม........จะอ๊วก”
“อะไรกันอยู่กันมาแค่สองสามเดือนเองลูกติดซะแล้วเหรอ”
“บ้าซิ.....ใครเขาจะยอมมีลูกกับเธอ”
น้ำตาลค้านขึ้นขณะกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมอาบน้ำ
“แล้วอยากมีหรือปล่าวล่ะเราเสกเด็กเข้าท้องเธอได้นะ”
แบงค์พูดเสียงหวานเดินมาใกล้น้ำตาลก่อนที่สองมือจะรวบเอวบางไว้ในอ้อมแขน และซุกหน้าลงบนซอกคอขาวเนียนของเธอ
“คืนนี้เรามีนัดแล้ว”
เพราะคำพูดของน้ำตาลทำให้แบงค์คลายกอดเธอด้วยอารมณ์เซ็งสุดขีด
“แล้วอีกอย่างเราก็ไม่อยากมีลูกกับผู้ชายที่ผ่านผู้หญิงมาเป็นร้อยอย่างเธอด้วย”
น้ำตาลพูดค่อยๆเดินไปหน้าห้องน้ำก่อนจะปลดชุดคลุมอาบน้ำออกจนเหลือแต่ชุดชั้นในสีชุมพูหวานแหวว ทำเอาแบงค์ขนลุกเกรียวไปหมด
“แค่ครึ่งร้อยต่างหากล่ะ”
แบงค์พูดมองดูน้ำตาลเดินเข้าห้องอาบน้ำไปอย่างเสียประสาท กว่าชั่งโมงที่น้ำตาลจะก้าวเท้าออกมาจากห้องน้ำในชุดสุดเซ็กซี่ที่ทำให้แบงค์ต้องลุกพรวดขึ้นจากเตียงนอน
“เป็นอะไรของเธอ”
น้ำตาลถามส่งยิ้มยั่วยวนกวนใจแบงค์เล่น
“ทำไมต้องใส่เสื้อคอลึกขนาดนี้แล้วทำไมกระโปรงมันสั้นขนาดนั้น.........แล้ว....แล้วทำไมต้องทำผมทรงนี้”
แบงค์พูดจ้องมองน้ำตาลที่แต่งตัวสวยและเซ็กซี่บาดใจเขาจนไม่อยากให้ออกไปไหนเลยจริงๆ
“เราอยากสั่งสอนพวกผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น จะได้คลั่งจนอกแตกตายกันไปเลย.......เธอไม่ต้องห่วงหรอกน่าเราไม่ยอมให้ใครทำแบบเธอหรอก”
น้ำตาลพูดทรุดกายลงนั่งข้างๆแบงค์สองแขนยกขึ้นโอบรอบคอเขาไว้
“เราจะอกแตกตายก่อนผู้ชายพวกนั้นนะซิ”
แบงค์พูดหันหน้าหนีน้ำตาลอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
“อย่างอนเป็นสาวๆน่ะเอาไว้เจอกัน......นะจ๊ะคนดี”
น้ำตาลอ้อนเสียงหวานหันไปจูบแก้มแบงค์เป็นดอกเบี้ย
“เธอทำให้เราทนไม่ไหวนะ”
แบงค์พูดขึ้นพร้อมหันกลับมารวบน้ำตาลกดไปกับเตียงนอน
“ปล่อยเรานะแบงค์.....เรามีนัดแล้ว”
“ใครจะสนกันล่ะ”
แบงค์พูดไม่รอช้าประกบริมฝีปากบางเฉียบด้วยสัมผัสที่อ่อนหวานละมุนละไมจนน้ำตาลคล้อยตามเขาไปอย่างง่ายดาย แต่ทว่าแบงค์
กลับถอนริมฝีปากขึ้นในนาทีต่อมา
“ไปไหนก็ไปเหอะเชิญตามสบายเลย”
แบงค์พูดหน้าตาเฉยหันหน้าหนีน้ำตาลเอาดื้อๆ
“คนบ้า”
น้ำตาลฟาดแบงค์เข้าเต็มแรงด้วยกระเป๋าถือในมือของเธอ ก่อนจะรีบร้อนออกจากห้องไปด้วยความอาย
“ใครจะไปคิดว่าสาวสวยสุดเซ็กซี่อย่างเธอจะอีนโนเซ็นซเรื่องพรรณนี้.......ฮึๆๆ”
แบงค์หัวเราะอยู่คนเดียวในลำคอก่อนจะแต่งตัวออกจากบ้านไปเช่นกัน
ขณะที่ทุกคนกำลังสนุกสนานอยู่กับการเต้นไปตามจังหวะสนุกสนานของเสียงเพลงนำสมัยที่ดังขึ้นในงานปาร์ตี้สุดหรูในห้องโถงขนาดใหญ่ แทบทุกสายตาต้องหยุดชะงักเมื่อร่างงามระหงส์ของน้ำตาลเดินเข้ามาในงาน
“สวยอะไรอย่างงี้ว่ะ”
หนุ่มๆพากันวิจารณ์น้ำตาล สายตายังคงจ้องมองเธอที่กำลังเดินเข้ามาในงานอย่างมีจุดหมาย
“เซ็กซี่ขาดใจเลย”
“น่ารักเป็นบ้า”
“น่าฟัดสุดๆ”
หนุ่มๆพากันวิจารณ์อย่างไม่หยุดหย่อนจนน้ำตาลหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของ “พันธมิตร”หนุ่มหล่อนิสัยดีเจ้าของงานวันเกิดคืนนี้
“ขอบคุณนะครับที่มาคืนนี้”
พันธมิตรพูดยิ้มหวานให้น้ำตาลด้วยความดีใจ
“สำหรับพี่แนคคะ”
น้ำตาลพูดเสียงหวานเยิ้มยื่นของขวัญให้พันธมิตรพร้อมโน้มหน้าเข้าไปใกล้พันธมิตรและสัมผัสแก้มเขาด้วยแก้มเธอเบาๆ
“วิ้ว.....”
เพื่อนๆพันธมิตรพากันโฮ่ร้องด้วยความอิจฉาเล็กๆ
“อยากเต้นไหมครับ”
พันธมิตรเอ่ยถามเริ่มเต้นตรงหน้าน้ำตาลด้วยความเขินอาย
“ถ้าไม่ชอบเต้นก็อย่าดีกว่าคะ ดูน้ำตาลเต้นน่าสนุกกว่าคะ”
น้ำตาลพูดเริ่มออกเสต็ปเต้นด้วยลีลาสุดเซ็กซี่จนหนุ่มๆยืนมองกันตาค้าง รวมถึงแบงค์ที่ถูกเชิญมางานนี้ด้วยเช่นกัน
“ลีลาเหลือร้ายเลยนะแม่คุณ”
แบงค์เอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดที่ไม่มีใครขยับทำอะไรเพราะเอาแต่จ้องมองน้ำตาล
“ไอ้แบงค์น่ารักโครตๆเลยดูดิ....ดู”
พลเพื่อนสนิทของแบงค์ชี้ให้เขามองดูแม่เสือสาวอย่างน้ำตาล
“เออกูเห็นแล้ว......เห็นหมดเลยด้วย”
แบงค์ตะคอกใส่พลอย่างอารมณ์เสีย
“อะไรของมันว่ะ”
พลบ่นด้วยความไม่เข้าใจแต่เขาก็เดินตามแบงค์ไปในหมู่สาวๆที่พากันมองเขาด้วยความสนใจ
“กรี๊ด.....”
เสียงสาวๆที่ดังลั่นขึ้นทำให้น้ำตาลแหงะมองด้วยความสงสัยแต่เมื่อเห็นแบงค์กำลังเต้นโชว์ลีลาให้พวกสาวๆดูอยู่ก็ทำให้เธอหยุดชะงักไปเช่นกัน
“อยากเล่นสงครามประสาทเหรอ....แล้วเราจะได้เห็นกันว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ”
น้ำตาลพูดก่อนจะเริ่มเต้นใหม่ด้วยลีลาที่ร้ายกาจกว่าเดิม ทำเอาหนุ่มๆพากันกลืนน้ำลายไปตามๆกัน
“ใครจะยอมให้ยั่วประสาทอยู่ฝ่ายเดียวกันเหล่า”
แบงค์คิดในใจเมื่อเห็นน้ำตาลเต้นด้วยท่าทีที่หวาบหวาม
“กรี๊ด........”
เสียงสาวๆกรี๊ดดังขึ้นกว่าเดิมอีกเมื่อแบงค์ถอดเสื้อโชว์หุ่นล่ำบึกของเขา
“ไอ้บ้านี่.......”
น้ำตาลคิดในใจชักโมโหขึ้นมาจริงๆ
“ฉันไม่ยอมแพ้เธอหรอก”
น้ำตาลกัดฟันพูดถอดเสื้อคล้องคอตัวนอกออกจนเหลือแต่เสื้อเกาะอกที่แนบสนิทไปกับเนินอกได้รูป
“นี่เธอ......”
แบงค์ตะโกนเสียงลั่นเดินตรงไปหาน้ำตาลด้วยความโมโหที่ตอนนี้เก็บไว้ไม่อยู่อีกแล้ว
“กลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย”
แบงค์ไม่พูดพร่ำทำเพลงฉุดแขนน้ำตาลออกไปจากงานท่ามกลางสายตางวยงงของทุกคน
“อยากทำให้เราเป็นโรคประสาทตายหรือไงฮะน้ำตาล.......”
แบงค์ตะคอกน้ำตาลเสียงลั่นเมื่อลากเธอขึ้นแท็กซี่มาแล้ว
“ใช่.....”
น้ำตาลตอบรับหน้าตาเฉยส่งรอยยิ้มหวานให้แบงค์
“ไม่ต้องมาทำหน้าตาน่ารักใส่คราวนี้เราโกรธจริงๆ”
แบงค์ยังคงทำหน้าบึ้งแม้ว่าน้ำตาลจะส่งรอยยิ้มมาออดอ้อนเขา
“ขอโทษ”
น้ำตาลพูดจูบแก้มแบงค์เป็นการขอโทษแต่เขาก็ยังนั่งหน้าบึ้งไม่พูดจา
“อย่าโกรธเลยนะจ๊ะ”
น้ำตาลจูบแก้มแบงค์อีกข้างแต่เขาก็ยังคงนั่งนิ่ง
“ที่ร๊าก.......”
น้ำตาลเรียกเสียงหวานจูบหน้าผากแบงค์อีก
“ดีกันนะ”
น้ำตาลเตรียมจะจูบแก้มแบงค์อีกแต่เขากลับหันมาส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เธอและจับไหล่น้ำตาลกดไว้กับเบาะรถ
“เธอต้องไถ่โทษ”
แบงค์พูดก้มหน้าลงจะจูบน้ำตาลแต่ก็ต้องชะงักเพราะขวดน้ำพลาสติกที่ลอยมากระทบศีรษะของเขา
“เด็กสมัยนี้ไม่รู้จักอายกันหรือไงถึงได้ทำบ้าๆแบบนี้ ฉันล่ะสงสารพ่อแม่ของพวกเธอจริงๆที่มีลูกแบบนี้ ที่นี่มันเมืองไทยนะมีขนบธรรมเนียมที่ดีงามอยู่แล้วอย่ามาทำลายกันเพียงเพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนรุ่นใหม่ เข้าใจไหม”
คนขับแท็กซี่สูงอายุกล่าวขึ้นด้วยความหวังดีทำให้น้ำตาลและแบงค์ต้องแยกกันนั่งคนละฝั่งไปโดยปริยาย
“อย่าเขยิบเข้ามาหาฉันนะ”
แบงค์พูดขึ้นก่อนจะหันไปยิ้มเจื่อนๆให้คนขับแท็กซี่เพราะกลัวว่าจะกลับไม่ถึงบ้าน
“ขอร้องเหอะน้ำตาลเลิกทำให้เราประสาทกินสักทีได้ไหม” แบงค์เอ่ยขึ้นทันทีที่ไฟในห้องถูกเปิดขึ้น
“เราไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอโกรธนะเธอดันโผล่ไปที่งานเอง”
น้ำตาลกล่าวทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม
“เธอรู้ไหมว่าไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยทำให้เราประสาทเสียได้เลยแต่พอมาเจอเธอวันๆนึงเราต้องประสาทกินนับครั้งไม่ถ้วนเลย………แล้วก็ลุกมาอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย”
แบงค์พูดขณะพยายามฉุดแขนน้ำตาลให้ลุกขึ้น
“ก็ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเหมือนกันที่ทำให้เราหวงเหมือนที่เราหวงเธอ”
น้ำตาลตอบไม่ยอมลุกขึ้นง่ายๆ
“ไม่ลุกใช่ไหม......ถ้างั้นเราอาบให้เองนะ”
เพราะคำพูดของแบงค์ทำให้น้ำตาลลุกพรวดขึ้นจากเตียงและเดินตรงไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็วเพราะรู้ดีว่าแบงค์ไม่ได้ขู่
“ถ้าง่วงมากเราเข้าไปช่วยอาบให้ก็ได้นะ”
แบงค์ส่งเสียงรับอาสาขณะแอบเปิดประตูเข้าไปแอบดูน้ำตาลอาบน้ำอยู่หลังม่าน
“หยุดคิดลามกได้เลยนะเพราะว่าเราง่วงนอน”
น้ำตาลตอบอย่างอยากจะยั่วแบงค์เล่นโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าแบงค์ยืนอยู่ข้างหลังเธอ
“ก็เราไม่ได้ง่วงนี่เธออยากนอนก็นอนไปสิ”
แบงค์ตอบเจ้าเล่ห์รวบเอวบางของน้ำตาลไว้ในอ้อมแขน
“นี่.............ออกไปเลยนะคนลามก”
น้ำตาลโวยวายพยายามดิ้นให้พ้นอ้อมแขนของแบงค์
“หมดอารมณ์เลย............ทำไมต้องใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นด้วยล่ะ”
“ก็เพราะเรารู้น่ะซิว่าเราอยู่กับหมาป่าจอมกระหาย”
น้ำตาลเล่นลิ้นอย่างเป็นต่อ
“หมาป่าจอมกระหายเหรอได้เลย”
แบงค์พูดก่อนจะรวบร่างน้ำตาลลงไปในอ่างอาบน้ำกับเขา
“คนบ้าปล่อยเดี๋ยวนี้นะแบงค์”
น้ำตาลวี๊ดสุดเสียงดิ้นรนสุดแรง
“เป็นอะไรของเธอน้ำตาลเราแค่จะขัดหลังให้เท่านั้นเองแหละ อย่าได้คิดลามกเป็นอย่างอื่น”
แบงค์โวยขึ้นบ้างเมื่อเห็นน้ำตาลไม่ยอมสงบง่ายๆ
“อ้าวเหรอ ใครจะไปรู้ล่ะ”
น้ำตาลพูดแก้เขินก่อนจะหัวเราะออกมาเพราะความคิดบ้าๆในหัวของตัวเอง
พิษรัก
“บรื้น”เสียงรถเบนซ์คันหรูที่แล่นเข้ามาจอดหน้าคอนโดสุดหรูทำให้”แบงค์”หนุ่มหล่อมาดเข้มในตาคมลืมตาโพล่งขึ้นและเดินตรงไปที่หน้าต่างด้วยความรวดเร็ว
“หล่อโว๊ย”
แบงค์พรึมพรำอยู่คนเดียวสายตาจ้องมอง “น้ำตาล”แฟนสาวคนสวยที่ก้าวเท้าลงมาจากรถคันหรูที่หนุ่มหล่อมาดสำอางเป็นคนขับมา
“เอาใหญ่เลยนะแม่คุณทูนหัว”
แบงค์บ่นไปตามภาษาก่อนจะเดินลงไปรับน้ำตาลที่หน้าคอนโด
“ฝนฟ้าจะตกนึกยังไงล่ะวันนี้ถึงกับบ้านเร็วปกติเห็นกลับเอาสามทุ่มสี่ทุ่ม”
เจ้าของร่างสมส่วนเอ่ยขึ้นด้วยความประหลาดใจก่อนจะยื่นถุงใส่ของที่เพิ่งไปซื้อมาให้แบงค์
“ระวังตัวบ้างก็ดีนะอย่าเที่ยวนั่งรถใครต่อใครเดี๋ยวเกิดเรื่องไม่รู้ด้วย”
“ยุ่งเรื่องสาวๆของเธอไปเถอะไม่ต้องมายุ่งเรื่องเราหรอก เรารู้ตัวเองดีว่าขอบเขตมันอยู่ตรงไหน”
น้ำตาลกล่าวด้วยความมั่นใจ
“ปากยังงี้ดิเราถึงเข้าใกล้เธอได้ไม่เกินสิบนาที”
“เหรอ......งั้นต่อไปห้ามเข้าใกล้เราเกินสิบนาทีนะ”
น้ำตาลกล่าวมองค้อนใส่แบงค์
“ไอ้ที่เตือนเนี่ยเพราะเป็นห่วงหรอกถ้าไม่รักไม่พูดให้เมื่อยปากหรอก”
แบงค์พูดเสียงเรียบยื่นมือมาพลักศีรษะน้ำตาลแก้เขิน
“เราก็รักเธอ”
น้ำตาลพูดส่งยิ้มหวานให้แบงค์
“อย่า..........”
เสียงหวี๊ดร้องดังลั่นขึ้นพร้อมร่างบางที่กระเด็นออกมานอกห้องเพราะแรงกระทำบางอย่าง ก่อนจะกลิ้งมาหยุดอยู่ตรงหน้าน้ำตาลและแบงค์
“จะทิ้งกูเหรอ......
น้ำเสียงเกรี้ยวกราดดังขึ้นพร้อมร่างบึกบึนที่ตรงเข้ากระถืบร่างที่ทรุดอยู่กับพื้นอย่างไร้ความปราณี
“อย่า......พี่อย่าทำ”
น้ำเสียงโหยหวนที่ดังขึ้นทำให้น้ำตาลไม่สามารถทนเฉยอยู่ได้ตรงเข้าตะโกนห้ามเสียงลั่น
“หยุดนะ.......นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชายถึงได้ทำร้ายผู้หญิงได้หน้าตาเฉยขนาดนี้”
“เกี่ยวอะไรด้วยวะ”
น้ำเสียงหยาบคายของร่างบึกบึนที่กำลังเข้ามาใกล้น้ำตาลทำให้แบงค์ต้องเข้ามาขวางหน้าน้ำตาลไว้
“กรุณาให้เกียรติเพศแม่ด้วยครับ”
“
น้ำเสียงหยาบคายที่ดังขึ้นพร้อมหมัดหนักๆที่ตรงเข้าเล่นงานแบงค์จนล้มคว่ำ ทำให้น้ำตาลวี้ดขึ้นสุดเสียงคว้าไม้หน้าสามที่วางอยู่ข้างฝาพนังมาฟาดหนุ่มร่างใหญ่ที่ต่อยแบงค์ไม่ยั้ง
“ตายซะไอ้บ้า.....กล้าดียังไงมาทำแฟนฉัน....ไอ้เลวสมควรแล้วที่แกถูกทิ้ง”
“พอแล้วน้ำตาล.....”
แบงค์ร้องห้ามพร้อมเข้าจับร่างน้ำตาลที่ตอนนี้โมโหจนฟิวขาด
“จำไว้ให้ดีนะว่าจงให้เกียรติเพศแม่ของแก แล้วอย่าริอาจทำตัวเป็นอันธพาล.......ไอ้เลว”
น้ำตาลพูดควักเงินในกระเป๋าโยนให้ชายหนุ่มที่นอนฟุบอยู่กับพื้น
“หวังว่าคงพอค่าหมอแกนะ”
น้ำตาลพูดเดินนำแบงค์เข้าห้องไปอย่างหัวเสีย
“ผู้ชายมันเลวกว่าหมาจริงๆ”
น้ำตาลพูดขึ้นหันมาจ้องแบงค์ตาขวางอย่างพาลๆ “หมาที่ไหนจะน่ารัก หน้าตาดี และรักเธอมากอย่างเราล่ะ”
แบงค์อ้อนเสียงหวานทำให้น้ำตาลยิ้มออกมาบ้าง
“อย่ามาเสี่ยวแถวนี้ได้ไหม........จะอ๊วก”
“อะไรกันอยู่กันมาแค่สองสามเดือนเองลูกติดซะแล้วเหรอ”
“บ้าซิ.....ใครเขาจะยอมมีลูกกับเธอ”
น้ำตาลค้านขึ้นขณะกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมอาบน้ำ
“แล้วอยากมีหรือปล่าวล่ะเราเสกเด็กเข้าท้องเธอได้นะ”
แบงค์พูดเสียงหวานเดินมาใกล้น้ำตาลก่อนที่สองมือจะรวบเอวบางไว้ในอ้อมแขน และซุกหน้าลงบนซอกคอขาวเนียนของเธอ
“คืนนี้เรามีนัดแล้ว”
เพราะคำพูดของน้ำตาลทำให้แบงค์คลายกอดเธอด้วยอารมณ์เซ็งสุดขีด
“แล้วอีกอย่างเราก็ไม่อยากมีลูกกับผู้ชายที่ผ่านผู้หญิงมาเป็นร้อยอย่างเธอด้วย”
น้ำตาลพูดค่อยๆเดินไปหน้าห้องน้ำก่อนจะปลดชุดคลุมอาบน้ำออกจนเหลือแต่ชุดชั้นในสีชุมพูหวานแหวว ทำเอาแบงค์ขนลุกเกรียวไปหมด
“แค่ครึ่งร้อยต่างหากล่ะ”
แบงค์พูดมองดูน้ำตาลเดินเข้าห้องอาบน้ำไปอย่างเสียประสาท กว่าชั่งโมงที่น้ำตาลจะก้าวเท้าออกมาจากห้องน้ำในชุดสุดเซ็กซี่ที่ทำให้แบงค์ต้องลุกพรวดขึ้นจากเตียงนอน
“เป็นอะไรของเธอ”
น้ำตาลถามส่งยิ้มยั่วยวนกวนใจแบงค์เล่น
“ทำไมต้องใส่เสื้อคอลึกขนาดนี้แล้วทำไมกระโปรงมันสั้นขนาดนั้น.........แล้ว....แล้วทำไมต้องทำผมทรงนี้”
แบงค์พูดจ้องมองน้ำตาลที่แต่งตัวสวยและเซ็กซี่บาดใจเขาจนไม่อยากให้ออกไปไหนเลยจริงๆ
“เราอยากสั่งสอนพวกผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น จะได้คลั่งจนอกแตกตายกันไปเลย.......เธอไม่ต้องห่วงหรอกน่าเราไม่ยอมให้ใครทำแบบเธอหรอก”
น้ำตาลพูดทรุดกายลงนั่งข้างๆแบงค์สองแขนยกขึ้นโอบรอบคอเขาไว้
“เราจะอกแตกตายก่อนผู้ชายพวกนั้นนะซิ”
แบงค์พูดหันหน้าหนีน้ำตาลอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
“อย่างอนเป็นสาวๆน่ะเอาไว้เจอกัน......นะจ๊ะคนดี”
น้ำตาลอ้อนเสียงหวานหันไปจูบแก้มแบงค์เป็นดอกเบี้ย
“เธอทำให้เราทนไม่ไหวนะ”
แบงค์พูดขึ้นพร้อมหันกลับมารวบน้ำตาลกดไปกับเตียงนอน
“ปล่อยเรานะแบงค์.....เรามีนัดแล้ว”
“ใครจะสนกันล่ะ”
แบงค์พูดไม่รอช้าประกบริมฝีปากบางเฉียบด้วยสัมผัสที่อ่อนหวานละมุนละไมจนน้ำตาลคล้อยตามเขาไปอย่างง่ายดาย แต่ทว่าแบงค์
กลับถอนริมฝีปากขึ้นในนาทีต่อมา
“ไปไหนก็ไปเหอะเชิญตามสบายเลย”
แบงค์พูดหน้าตาเฉยหันหน้าหนีน้ำตาลเอาดื้อๆ
“คนบ้า”
น้ำตาลฟาดแบงค์เข้าเต็มแรงด้วยกระเป๋าถือในมือของเธอ ก่อนจะรีบร้อนออกจากห้องไปด้วยความอาย
“ใครจะไปคิดว่าสาวสวยสุดเซ็กซี่อย่างเธอจะอีนโนเซ็นซเรื่องพรรณนี้.......ฮึๆๆ”
แบงค์หัวเราะอยู่คนเดียวในลำคอก่อนจะแต่งตัวออกจากบ้านไปเช่นกัน
ขณะที่ทุกคนกำลังสนุกสนานอยู่กับการเต้นไปตามจังหวะสนุกสนานของเสียงเพลงนำสมัยที่ดังขึ้นในงานปาร์ตี้สุดหรูในห้องโถงขนาดใหญ่ แทบทุกสายตาต้องหยุดชะงักเมื่อร่างงามระหงส์ของน้ำตาลเดินเข้ามาในงาน
“สวยอะไรอย่างงี้ว่ะ”
หนุ่มๆพากันวิจารณ์น้ำตาล สายตายังคงจ้องมองเธอที่กำลังเดินเข้ามาในงานอย่างมีจุดหมาย
“เซ็กซี่ขาดใจเลย”
“น่ารักเป็นบ้า”
“น่าฟัดสุดๆ”
หนุ่มๆพากันวิจารณ์อย่างไม่หยุดหย่อนจนน้ำตาลหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของ “พันธมิตร”หนุ่มหล่อนิสัยดีเจ้าของงานวันเกิดคืนนี้
“ขอบคุณนะครับที่มาคืนนี้”
พันธมิตรพูดยิ้มหวานให้น้ำตาลด้วยความดีใจ
“สำหรับพี่แนคคะ”
น้ำตาลพูดเสียงหวานเยิ้มยื่นของขวัญให้พันธมิตรพร้อมโน้มหน้าเข้าไปใกล้พันธมิตรและสัมผัสแก้มเขาด้วยแก้มเธอเบาๆ
“วิ้ว.....”
เพื่อนๆพันธมิตรพากันโฮ่ร้องด้วยความอิจฉาเล็กๆ
“อยากเต้นไหมครับ”
พันธมิตรเอ่ยถามเริ่มเต้นตรงหน้าน้ำตาลด้วยความเขินอาย
“ถ้าไม่ชอบเต้นก็อย่าดีกว่าคะ ดูน้ำตาลเต้นน่าสนุกกว่าคะ”
น้ำตาลพูดเริ่มออกเสต็ปเต้นด้วยลีลาสุดเซ็กซี่จนหนุ่มๆยืนมองกันตาค้าง รวมถึงแบงค์ที่ถูกเชิญมางานนี้ด้วยเช่นกัน
“ลีลาเหลือร้ายเลยนะแม่คุณ”
แบงค์เอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดที่ไม่มีใครขยับทำอะไรเพราะเอาแต่จ้องมองน้ำตาล
“ไอ้แบงค์น่ารักโครตๆเลยดูดิ....ดู”
พลเพื่อนสนิทของแบงค์ชี้ให้เขามองดูแม่เสือสาวอย่างน้ำตาล
“เออกูเห็นแล้ว......เห็นหมดเลยด้วย”
แบงค์ตะคอกใส่พลอย่างอารมณ์เสีย
“อะไรของมันว่ะ”
พลบ่นด้วยความไม่เข้าใจแต่เขาก็เดินตามแบงค์ไปในหมู่สาวๆที่พากันมองเขาด้วยความสนใจ
“กรี๊ด.....”
เสียงสาวๆที่ดังลั่นขึ้นทำให้น้ำตาลแหงะมองด้วยความสงสัยแต่เมื่อเห็นแบงค์กำลังเต้นโชว์ลีลาให้พวกสาวๆดูอยู่ก็ทำให้เธอหยุดชะงักไปเช่นกัน
“อยากเล่นสงครามประสาทเหรอ....แล้วเราจะได้เห็นกันว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ”
น้ำตาลพูดก่อนจะเริ่มเต้นใหม่ด้วยลีลาที่ร้ายกาจกว่าเดิม ทำเอาหนุ่มๆพากันกลืนน้ำลายไปตามๆกัน
“ใครจะยอมให้ยั่วประสาทอยู่ฝ่ายเดียวกันเหล่า”
แบงค์คิดในใจเมื่อเห็นน้ำตาลเต้นด้วยท่าทีที่หวาบหวาม
“กรี๊ด........”
เสียงสาวๆกรี๊ดดังขึ้นกว่าเดิมอีกเมื่อแบงค์ถอดเสื้อโชว์หุ่นล่ำบึกของเขา
“ไอ้บ้านี่.......”
น้ำตาลคิดในใจชักโมโหขึ้นมาจริงๆ
“ฉันไม่ยอมแพ้เธอหรอก”
น้ำตาลกัดฟันพูดถอดเสื้อคล้องคอตัวนอกออกจนเหลือแต่เสื้อเกาะอกที่แนบสนิทไปกับเนินอกได้รูป
“นี่เธอ......”
แบงค์ตะโกนเสียงลั่นเดินตรงไปหาน้ำตาลด้วยความโมโหที่ตอนนี้เก็บไว้ไม่อยู่อีกแล้ว
“กลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย”
แบงค์ไม่พูดพร่ำทำเพลงฉุดแขนน้ำตาลออกไปจากงานท่ามกลางสายตางวยงงของทุกคน
“อยากทำให้เราเป็นโรคประสาทตายหรือไงฮะน้ำตาล.......”
แบงค์ตะคอกน้ำตาลเสียงลั่นเมื่อลากเธอขึ้นแท็กซี่มาแล้ว
“ใช่.....”
น้ำตาลตอบรับหน้าตาเฉยส่งรอยยิ้มหวานให้แบงค์
“ไม่ต้องมาทำหน้าตาน่ารักใส่คราวนี้เราโกรธจริงๆ”
แบงค์ยังคงทำหน้าบึ้งแม้ว่าน้ำตาลจะส่งรอยยิ้มมาออดอ้อนเขา
“ขอโทษ”
น้ำตาลพูดจูบแก้มแบงค์เป็นการขอโทษแต่เขาก็ยังนั่งหน้าบึ้งไม่พูดจา
“อย่าโกรธเลยนะจ๊ะ”
น้ำตาลจูบแก้มแบงค์อีกข้างแต่เขาก็ยังคงนั่งนิ่ง
“ที่ร๊าก.......”
น้ำตาลเรียกเสียงหวานจูบหน้าผากแบงค์อีก
“ดีกันนะ”
น้ำตาลเตรียมจะจูบแก้มแบงค์อีกแต่เขากลับหันมาส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เธอและจับไหล่น้ำตาลกดไว้กับเบาะรถ
“เธอต้องไถ่โทษ”
แบงค์พูดก้มหน้าลงจะจูบน้ำตาลแต่ก็ต้องชะงักเพราะขวดน้ำพลาสติกที่ลอยมากระทบศีรษะของเขา
“เด็กสมัยนี้ไม่รู้จักอายกันหรือไงถึงได้ทำบ้าๆแบบนี้ ฉันล่ะสงสารพ่อแม่ของพวกเธอจริงๆที่มีลูกแบบนี้ ที่นี่มันเมืองไทยนะมีขนบธรรมเนียมที่ดีงามอยู่แล้วอย่ามาทำลายกันเพียงเพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนรุ่นใหม่ เข้าใจไหม”
คนขับแท็กซี่สูงอายุกล่าวขึ้นด้วยความหวังดีทำให้น้ำตาลและแบงค์ต้องแยกกันนั่งคนละฝั่งไปโดยปริยาย
“อย่าเขยิบเข้ามาหาฉันนะ”
แบงค์พูดขึ้นก่อนจะหันไปยิ้มเจื่อนๆให้คนขับแท็กซี่เพราะกลัวว่าจะกลับไม่ถึงบ้าน
“ขอร้องเหอะน้ำตาลเลิกทำให้เราประสาทกินสักทีได้ไหม” แบงค์เอ่ยขึ้นทันทีที่ไฟในห้องถูกเปิดขึ้น
“เราไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอโกรธนะเธอดันโผล่ไปที่งานเอง”
น้ำตาลกล่าวทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม
“เธอรู้ไหมว่าไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยทำให้เราประสาทเสียได้เลยแต่พอมาเจอเธอวันๆนึงเราต้องประสาทกินนับครั้งไม่ถ้วนเลย………แล้วก็ลุกมาอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย”
แบงค์พูดขณะพยายามฉุดแขนน้ำตาลให้ลุกขึ้น
“ก็ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเหมือนกันที่ทำให้เราหวงเหมือนที่เราหวงเธอ”
น้ำตาลตอบไม่ยอมลุกขึ้นง่ายๆ
“ไม่ลุกใช่ไหม......ถ้างั้นเราอาบให้เองนะ”
เพราะคำพูดของแบงค์ทำให้น้ำตาลลุกพรวดขึ้นจากเตียงและเดินตรงไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็วเพราะรู้ดีว่าแบงค์ไม่ได้ขู่
“ถ้าง่วงมากเราเข้าไปช่วยอาบให้ก็ได้นะ”
แบงค์ส่งเสียงรับอาสาขณะแอบเปิดประตูเข้าไปแอบดูน้ำตาลอาบน้ำอยู่หลังม่าน
“หยุดคิดลามกได้เลยนะเพราะว่าเราง่วงนอน”
น้ำตาลตอบอย่างอยากจะยั่วแบงค์เล่นโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าแบงค์ยืนอยู่ข้างหลังเธอ
“ก็เราไม่ได้ง่วงนี่เธออยากนอนก็นอนไปสิ”
แบงค์ตอบเจ้าเล่ห์รวบเอวบางของน้ำตาลไว้ในอ้อมแขน
“นี่.............ออกไปเลยนะคนลามก”
น้ำตาลโวยวายพยายามดิ้นให้พ้นอ้อมแขนของแบงค์
“หมดอารมณ์เลย............ทำไมต้องใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นด้วยล่ะ”
“ก็เพราะเรารู้น่ะซิว่าเราอยู่กับหมาป่าจอมกระหาย”
น้ำตาลเล่นลิ้นอย่างเป็นต่อ
“หมาป่าจอมกระหายเหรอได้เลย”
แบงค์พูดก่อนจะรวบร่างน้ำตาลลงไปในอ่างอาบน้ำกับเขา
“คนบ้าปล่อยเดี๋ยวนี้นะแบงค์”
น้ำตาลวี๊ดสุดเสียงดิ้นรนสุดแรง
“เป็นอะไรของเธอน้ำตาลเราแค่จะขัดหลังให้เท่านั้นเองแหละ อย่าได้คิดลามกเป็นอย่างอื่น”
แบงค์โวยขึ้นบ้างเมื่อเห็นน้ำตาลไม่ยอมสงบง่ายๆ
“อ้าวเหรอ ใครจะไปรู้ล่ะ”
น้ำตาลพูดแก้เขินก่อนจะหัวเราะออกมาเพราะความคิดบ้าๆในหัวของตัวเอง