ไม่รู้เป็นอะไรเจอผู้ชายที่ชอบเมื่อไหร่ เป็นต้องพยายามแอ๊บแบ๊ว แอ๊บใสตลอดๆ ว่าเป็นคนเรียบร้อย พูดจาคะขา อย่างกะเพิ่งออกจากวัง
ทั้งๆที่ความเป็นจริงหาใช่คนไร้เดียงสาอย่างนั้นไม่ (-__-!)
เป็นคนชอบแต่งหน้า แต่งตัวเปรี้ยวๆ พูดจาก็ไม่สุภาพ ไม่มีระบบระเบียบ บ้านช่องรกรุงรัง ทำกับข้าวไม่เป็น ไม่ชอบเด็ก ไม่ธรรมะธรรมโม แกล้งบอกว่าจะนอนแล้วก็แอบออกไปดริงส์กะเพื่อนสาว ฯลฯ
พอเราคบใครสักพัก ทนอึดอัดกับการแอ๊บไม่ไหว ก็เลิกๆไป
แต่พอมาเจอแฟนคนปัจจุบัน ใหม่ๆเราก็แอ๊บไปตามประสา เขาก็ชอบคนเรียบร้อยนะ ตัวเขาเองก็เป็นผู้ชายนิ่มๆสุภาพเรียบร้อย ยิ่งคบไปนานๆยิ่งรู้สึกดี
แต่ก็เริ่มกลัวใจตัวเองว่าจะทนแอ๊บอย่างนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน ไม่อยากต้องเลิกกันเลย
ตอนนี้เริ่มรู้สึกผิดมาก ใจนึงก็อยากเผยตัวตนที่แท้จริง เผยธาตุแท้ออกมา อีกใจก็กลัวเขาจะรับไม่ได้ ถ้ารู้ว่าเราไม่ได้เรียบร้อยแบบนั้น
อิจฉาคนที่เขากล้าเป็นตัวของตัวเองจัง บางครั้งก็รู้สึกแย่ว่าทำไมเราขี้ขลาดอย่างนี้ แค่จะเป็นตัวของตัวเองยังไม่กล้าเลย
เฮ้อ... ไม่รู้จะทำไงดี ใครมีคำแนะนำหรือประสบการณ์มาแชร์กันได้นะคะ