ผมเคยอ่านกระทู้ในตำนานที่เล่าเกี่ยวกับคำสารภาพของผู้ชายที่หลงรักผู้หญิงกลางคืนผ่าน ๆ  ตอนแรกก็คิดว่ามันคงไม่มีวันเกิดกับตัวเอง  แต่ตอนนี้มันใกล้จะถึงจุดเริ่มต้นของผมแล้วล่ะสิ  เหมือนเดจาวู โปรไฟล์ จขกท คนนั้นกับผมใกล้เคียงกันมาก
    
    ผมรู้สึกว่าผมชอบเธอ เธอเป็น PR นั่งดริ๊ง ไม่ได้สวยอะไรแต่เป็นธรรมชาติ ไม่เฟค คุยสนุก ไม่เหมือน ผู้หญิงนั่งดริ๊งคนอื่น ๆ เธอไม่สูบบุหรี่ งดเหล้าเข้าพรรษา ไม่ปลอกลอก ใจบุญ มีน้ำใจ ขยัน ไม่มีเสี่ยเลี้ยง ไม่นอนกับลูกค้า มีลูกค้าติดเยอะเพราะมีเสน่ห์ (ข้อมูลบางอย่างแอบถามจากเพื่อนคนอื่น ๆ ของเธอ) ผมเพิ่งเจอเธอแค่ครั้งเดียวและผมก็ไม่ได้เชื่อทั้งหมด  เพราะผมเพิ่งโดนคาสโนวี่ใจร้ายในชุดของนางฟ้าใจดีหักเขี้ยวมาหมาด ๆ  เลยไม่ค่อยไว้ใจผู้หญิง  แต่รู้สึกว่าเธอคนนี้เป็นผู้หญิงที่น่ารักน่าคบดีนะ
  
     เธอก็โอเคกับผมมาก ๆ นะ  ผมใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืด รองเท้าแตะดาวเทียมไปเที่ยวทำตัวแกล้งจน(ความจริงก็จนครับ ตกงานอยู่555) เธอบอกว่าไม่มีแฟน ผมจีบได้แต่ต้องพยายามหน่อย
     คำถามคือผมควรจะทำยังงัยครับ เพราะไม่รู้ว่าผู้หญิงทำงานกลางคืนมีอะไรที่ต้องเข้าใจเป็นพิเศษรึป่าว หรือว่าควรหลีกเลี่ยงไปเลย  เพราะปกติไม่เคยคิดจะคบกับผู้หญิงทำงานกลางคืน แต่เจอเธอคนนี้แล้วคลิก ๆ คุยแล้วโอเคมาก
ปล. ไม่ได้มีเจตนาดูถูกคุณผู้หญิงนะครับ และถ้ามันไปได้ดีคงจะมีกระทู้ในตำนานฉบับโลกคู่ขนานให้ได้อ่านกันเพลิน^^