เรื่องมีอยู่ว่าผมได้ตกหลุมรักและเป็นแฟนกับเด็กคาราโอเกะคนหนึ่ง ใช่ครับผมรักเธอมากและเธอเอาใจเก่งทุกอย่างผมทุ่มไปหลายอย่าง ทั้งนาฬิกาและเงิน แต่ที่น่าน้อยใจคือเธอไม่เคยโทรมาหรือlineมาหาก่อนเลยเพราะเธออ้างว่าเธอจะนอน ไม่ว่าง แต่เธอจะตอบlineมาว่า ที่รัก คิดถึงนะ ดูแลตัวเองด้วยกินข้าวด้วยนะ ฝันดีจร้าที่รักและที่สำคัญผมกอดจูบเธอได้แต่คนอื่นไม่ได้ ผมคบเธอมาเกือบเดือนเธออยากได้อะไรผมให้เธอหมด จนถึงเมื่อไม่กี่วันมานี้เธอเปลี่ยนไปคือผมไปหาเธอ เธอไม่เข้ามาดริ๊งค์ผมเหมือนเดิมแถมยังวีนใส่ผมบ่อยมากหาว่าผมกวนใจเธอ จนมาเมื่อวานเธอส่งlineมาหาผมบอกว่า เป็นเพื่อนกันเถอะ ผมก็ถามว่าทำไมถึงเป้นได้แค่เพื่อน  เธอไม่ให้เหตุผลและบอกว่าถ้าคุยไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องคุย หลังจากนั้นผมได้ไปหาเธอที่ร้าน เธอทำเป็นจำผมไม่ได้ เธอไม่สนใจผมบอกกะคนอื่นว่าเธอไม่รู้จักส่วนเด็กในร้านก็ช่วยกันเหลือเกิน

และมีไอ้แขกที่เธอนั่งด้วยผมว่าแฟนเธอยกเท้าขึ้นมาลูบจะมากระทืบผม ผมเสียใจมากผมเช็คบิลออกมาฟหารุ่นพี่ผม ผมนั่งร้องไห้กะแกทั้งคืนไม่นอนกินเหล้า ร้องไห้ถึงเช้า พอ6โมงเช้าจากที่ผมไม่ได้นอนผมตัดสินใจเดินเท้าหาวัด จนได้วัดหนึ่งผมเดินเข้าไปพบเจ้าอาวาสบอกว่า จะมาขอบวชเอาพรรษา หลวงพ่อท่านก็เมตตาให้หนังสือท่องขานนาคมาบอกเอาไปท่องให้ได้แล้วค่อยมาลงวันที่  

สรุปคือผมตัดสินใจแล้วครับ ผมจะบวชเดือน กรกฏาคม นี้ก่อนเข้าพรรษา อาทิตย์หน้าผมจะไปซ้อมท่องขานนาคแล้ว ผมว่าสึกออกมาคงดีกว่านี้ กรรมของผมคงจะหมดไป