ผัดไทยาย ปากซอยมิตรอนันต์ อยู่ตรงข้ามกรมสรรพสามิต ราชวัตรครับ ในนี้เคยมีคนมารีวิวแล้ว แต่ผมอยากมานำเสนออีกครั้งเพื่อให้ใครที่ผ่านไปมา ช่วยอุดหนุนยายหน่อยครับ ผัดไทร้านนี้อาจจะรอนานหน่อย และอาจจะไม่ได้อร่อยมาก น้ำมันอาจจะเยอะไปหน่อย ความสะอาดอาจจะน้อยไปนิด ถ้าเทียบกับร้านอาหารใหญ่ๆ แต่โดยรวมแล้วถือว่าพอกินได้ครับ
วันนี้ผมแวะไปอุดหนุนยายครับ เนื่องจากกระทู้ที่ผมรับซื้อฝากอาหารไปแจกให้คนเร่ร่อน มีพี่ท่านนึง อยากอุดหนุน ช่วยยายซื้อ วันนี้ผมพอจะมีเวลา เลยวิ่งไปซื้อ15ห่อครับ เป็นเงินจากผู้บริจาคหลายๆคนนะครับ ไม่ใช่เงินของผม ผมสั่งผัดไทไป15ห่อ ยายหันมามองแล้วถามว่า "กี่ห่อนะคะคุณ" ผมย้ำกับยายว่า "15ห่อครับ" ยายแสดงอาการดีใจออกมาอย่างมากเลยครับ เรียกให้ผมไปนั่งแล้วก็ยิ้มแบบดีใจมากๆ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่รู้ได้เลยว่ายายดีใจมากๆอ่ะครับ ยายผัดกะทะละ3ห่อ ผมสั่ง15ห่อ ยายต้องผัด5กะทะ ผมไปถึงร้านยายตั้งแต่ยังไม่สามทุ่มดี และกลับตอนประมาณสี่ทุ่มสี่สิบ ตีง่ายๆประมาณชั่วโมงครึ่งครับ ในระหว่างนี้ยายไม่ได้หยุดผัดเลยนะครับ แต่เตาถ่านมันค่อยๆระอุ ต้องผัดไป แล้วก็คอยพัดเตาไป ให้ไฟแรงๆ ระหว่างนี้ยายก็ชวนคุยหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องของพี่สาวยายครับ เมื่อก่อนอยู่ด้วยกัน แต่ลูกๆพี่สาวยายมารับไปอยู่ที่เมืองทอง ยายก็เลยต้องอยู่คนเดียว ขายคนเดียว แต่ถึงกระนั้นยายก็ไม่เคยหยุดขายเลย นอกจากวันนั้นเป็นวันจันทร์ที่เค้าห้ามขาย
ในชีวิตคนเราจะมีโอกาสซักกี่ครั้งกันครับ ที่จะมีคนอายุ90กว่าๆ มานั่งทำอะไรให้กิน คำพูดของยายเวลาคุยด้วย บ่งบอกเลยว่ายายเป็นคนยุคเก่าก่อนจริงๆ ถ้าใครเคยคุยกับยายมาแล้วคงจะรู้ เพราะทั้งคำพูดและรูปแบบประโยค จะฟังรื่นหูแบบคนยุคเก่า ยายจะเรียกเงินว่าบาท จะเรียกลูกค้าว่าคุณ ต้องลองไปฟังดูเองครับ แล้วจะชอบกันแน่นอน
เวลาจะตักเครื่องปรุง ก็ค่อยๆลุกขึ้นไปตักครับ
เวลาห่อแกจะใช้มือเปล่าๆรองใต้ห่อครับ
ระหว่างที่รอก็มีป้าคนนึงอายุน่าจะประมาณ50 จะนับไปก็รุ่นหลานของยายนะครับ เดินมาขอเงินยาย10บาท ยายไม่ได้ถามซักคำ หันมาหยิบเงินแล้วก็ส่งให้
ผมถามยายว่าเค้ามาขอบ่อยมั๊ย ยายบอกว่าบ่อย แต่ยายก็ให้ เค้าจะเอาไปซื้อพวกผงซักฟอก ผมถามต่อว่าทำไมไม่ให้เค้าไปขอคนอื่น ยายบอกว่าเพราะขอคนอื่นไม่ได้ เลยมาขอยาย
รูปนี้ยายเป็นคนบอกให้ถ่ายไว้ เนื่องจากว่าตอนคิดเงิน พิเศษ 15ห่อ 525บาท ยายลดราคาให้ แกบอกว่า "เอ้า ฉันลดให้ เอาบาทแค่500ก็พอ" (ครั้งก่อนไปซื้อ160 แกก็จะลดให้เอาแค่150) ผมก็เลยบอกแกว่าคนฝากเงินมาเค้าอยากช่วยยายอุดหนุน อยากให้ยายมีกำไร มีเงิน เค้าให้มาห่อละ40 15ห่อก็เป็น600บาท แกกลัวว่าคนอื่นจะหาว่าแพง ก็เลยให้ผมถ่ายรูปตอนรับเงิน แล้วให้ผมบอกคนให้เงินมาซื้อว่าผมเป็นคนให้600เอง
ที่ผมบอกว่าอยากให้ไปอุดหนุนแกเยอะๆ และทำไมแกถึงดีใจมาก เพราะว่าตลอดเวลาที่ผมอยู่ ผมเห็นมีลูกค้ามาซื้อแค่ห่อเดียว ซึ่งลูกค้าคนนี้ก็เกือบจะไม่เอานะครับ เพราะยายบอกว่า "รอเดี๋ยวนะ ฉันขอทำ15ห่อให้เค้าก่อน" น้องคนนั้นก็กำลังจะขี่รถออกไป ผมก็เลยรีบบอกไปว่าผัดให้น้องเค้าก่อน ผมไม่รีบ เพราะถ้าไม่มีลูกค้าคนนี้ อาจจะเท่ากับว่าผมเป็นลูกค้าคนเดียวของยายเลย เพราะวันนี้ยายบอกว่าออกมาสาย ออกมาก็เกือบสองทุ่ม แล้วก็ยังไม่มีคนมาซื้อเลย
อยากให้มีคนไปอุดหนุนยายเยอะๆครับ ยายใจดี(ชอบลดราคาอยู่เรื่อยเลย) คุยเก่ง ความจำแกยังดีมากนะครับ เล่าได้หมดเลย ว่าตรงนี้เคยเป็นอะไร แต่คนซื้ออาจจะต้องใจเย็นนิดนึงนะครับ ถือว่าช่วยแกเถอะนะครับ
[CR] CR ผัดไทยายราชวัตร ตรงข้ามกรมสรรพสามิต อยากให้ช่วยกันอุดหนุนยายด้วยครับ
ผัดไทยาย ปากซอยมิตรอนันต์ อยู่ตรงข้ามกรมสรรพสามิต ราชวัตรครับ ในนี้เคยมีคนมารีวิวแล้ว แต่ผมอยากมานำเสนออีกครั้งเพื่อให้ใครที่ผ่านไปมา ช่วยอุดหนุนยายหน่อยครับ ผัดไทร้านนี้อาจจะรอนานหน่อย และอาจจะไม่ได้อร่อยมาก น้ำมันอาจจะเยอะไปหน่อย ความสะอาดอาจจะน้อยไปนิด ถ้าเทียบกับร้านอาหารใหญ่ๆ แต่โดยรวมแล้วถือว่าพอกินได้ครับ
วันนี้ผมแวะไปอุดหนุนยายครับ เนื่องจากกระทู้ที่ผมรับซื้อฝากอาหารไปแจกให้คนเร่ร่อน มีพี่ท่านนึง อยากอุดหนุน ช่วยยายซื้อ วันนี้ผมพอจะมีเวลา เลยวิ่งไปซื้อ15ห่อครับ เป็นเงินจากผู้บริจาคหลายๆคนนะครับ ไม่ใช่เงินของผม ผมสั่งผัดไทไป15ห่อ ยายหันมามองแล้วถามว่า "กี่ห่อนะคะคุณ" ผมย้ำกับยายว่า "15ห่อครับ" ยายแสดงอาการดีใจออกมาอย่างมากเลยครับ เรียกให้ผมไปนั่งแล้วก็ยิ้มแบบดีใจมากๆ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่รู้ได้เลยว่ายายดีใจมากๆอ่ะครับ ยายผัดกะทะละ3ห่อ ผมสั่ง15ห่อ ยายต้องผัด5กะทะ ผมไปถึงร้านยายตั้งแต่ยังไม่สามทุ่มดี และกลับตอนประมาณสี่ทุ่มสี่สิบ ตีง่ายๆประมาณชั่วโมงครึ่งครับ ในระหว่างนี้ยายไม่ได้หยุดผัดเลยนะครับ แต่เตาถ่านมันค่อยๆระอุ ต้องผัดไป แล้วก็คอยพัดเตาไป ให้ไฟแรงๆ ระหว่างนี้ยายก็ชวนคุยหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องของพี่สาวยายครับ เมื่อก่อนอยู่ด้วยกัน แต่ลูกๆพี่สาวยายมารับไปอยู่ที่เมืองทอง ยายก็เลยต้องอยู่คนเดียว ขายคนเดียว แต่ถึงกระนั้นยายก็ไม่เคยหยุดขายเลย นอกจากวันนั้นเป็นวันจันทร์ที่เค้าห้ามขาย
ในชีวิตคนเราจะมีโอกาสซักกี่ครั้งกันครับ ที่จะมีคนอายุ90กว่าๆ มานั่งทำอะไรให้กิน คำพูดของยายเวลาคุยด้วย บ่งบอกเลยว่ายายเป็นคนยุคเก่าก่อนจริงๆ ถ้าใครเคยคุยกับยายมาแล้วคงจะรู้ เพราะทั้งคำพูดและรูปแบบประโยค จะฟังรื่นหูแบบคนยุคเก่า ยายจะเรียกเงินว่าบาท จะเรียกลูกค้าว่าคุณ ต้องลองไปฟังดูเองครับ แล้วจะชอบกันแน่นอน
เวลาจะตักเครื่องปรุง ก็ค่อยๆลุกขึ้นไปตักครับ
เวลาห่อแกจะใช้มือเปล่าๆรองใต้ห่อครับ
ระหว่างที่รอก็มีป้าคนนึงอายุน่าจะประมาณ50 จะนับไปก็รุ่นหลานของยายนะครับ เดินมาขอเงินยาย10บาท ยายไม่ได้ถามซักคำ หันมาหยิบเงินแล้วก็ส่งให้
ผมถามยายว่าเค้ามาขอบ่อยมั๊ย ยายบอกว่าบ่อย แต่ยายก็ให้ เค้าจะเอาไปซื้อพวกผงซักฟอก ผมถามต่อว่าทำไมไม่ให้เค้าไปขอคนอื่น ยายบอกว่าเพราะขอคนอื่นไม่ได้ เลยมาขอยาย
รูปนี้ยายเป็นคนบอกให้ถ่ายไว้ เนื่องจากว่าตอนคิดเงิน พิเศษ 15ห่อ 525บาท ยายลดราคาให้ แกบอกว่า "เอ้า ฉันลดให้ เอาบาทแค่500ก็พอ" (ครั้งก่อนไปซื้อ160 แกก็จะลดให้เอาแค่150) ผมก็เลยบอกแกว่าคนฝากเงินมาเค้าอยากช่วยยายอุดหนุน อยากให้ยายมีกำไร มีเงิน เค้าให้มาห่อละ40 15ห่อก็เป็น600บาท แกกลัวว่าคนอื่นจะหาว่าแพง ก็เลยให้ผมถ่ายรูปตอนรับเงิน แล้วให้ผมบอกคนให้เงินมาซื้อว่าผมเป็นคนให้600เอง
ที่ผมบอกว่าอยากให้ไปอุดหนุนแกเยอะๆ และทำไมแกถึงดีใจมาก เพราะว่าตลอดเวลาที่ผมอยู่ ผมเห็นมีลูกค้ามาซื้อแค่ห่อเดียว ซึ่งลูกค้าคนนี้ก็เกือบจะไม่เอานะครับ เพราะยายบอกว่า "รอเดี๋ยวนะ ฉันขอทำ15ห่อให้เค้าก่อน" น้องคนนั้นก็กำลังจะขี่รถออกไป ผมก็เลยรีบบอกไปว่าผัดให้น้องเค้าก่อน ผมไม่รีบ เพราะถ้าไม่มีลูกค้าคนนี้ อาจจะเท่ากับว่าผมเป็นลูกค้าคนเดียวของยายเลย เพราะวันนี้ยายบอกว่าออกมาสาย ออกมาก็เกือบสองทุ่ม แล้วก็ยังไม่มีคนมาซื้อเลย
อยากให้มีคนไปอุดหนุนยายเยอะๆครับ ยายใจดี(ชอบลดราคาอยู่เรื่อยเลย) คุยเก่ง ความจำแกยังดีมากนะครับ เล่าได้หมดเลย ว่าตรงนี้เคยเป็นอะไร แต่คนซื้ออาจจะต้องใจเย็นนิดนึงนะครับ ถือว่าช่วยแกเถอะนะครับ