เราแท้งมาสองครั้งแล้วค่ะแต่ที่ผ่านๆมาปล่อยปุ๊บติดเลย
จากนั้นเราเว้นมาได้เกือบปี ลองใหม่แรกๆก็มีกำลังใจดี ตอนนี้ชักเครียดทำไมไม่ติดซักที
รู้สึกเริ่มท้อแท้ ถึงติดก็ต้องกังวลอีกต่อว่าจะแท้งอีกไหม
เดี๋ยวนี้เราก็เลิกคุยเรื่องนี้กับเพื่อนไป เพราะเพื่อนก็ดูเหมือนเข้าใจๆ
เวลาเจอกันก็ เออน่าๆเดี๋ยวถึงเวลาก็มา แล้วจากนั้นก็เล่าเรื่องลูกตัวเองพูดถึงแต่ลูกตัวเอง ก็เข้าใจนะคะว่ามีลูกก็ต้องเห่อลูก
เราเองก็ยินดีกับทุกคน แต่บางทีมันก็รู้สึกน้อยใจตัวเอง ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ หรือเราคงอิจฉาคนอื่นเอง
เคยพยายามไม่นึกถึงเรื่องนี้แบบที่ทุกคนบอก ไปเที่ยวไปพักผ่อนกับสามี แต่กลับมามันก็เป็นแบบเดิมอีก
มีใครเคยเป็นแบบเราบ้างคะ มีวิธีคิดยังไงให้สบายใจบ้าง ทำยังไงกับบางอย่างที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
เรื่องคนถามเมื่อไหร่จะมี หรือบางคนโชว์ลูกอวดลูกทั้งๆที่ก็รู้ว่าเราเป็นแบบนี้
หรือใครเคยมีประสบการณ์แท้งมาแล้วตอนหลังท้องปกติได้บ้างคะ
คุยกับเราหน่อยนะ ตอนนี้ไม่รู้จะคุยกับใครแล้ว เศร้าบ่อยๆก็สงสารสามีปลอบเราจนไม่รู้จะปลอบยังไงแล้ว
อยากมีลูกมากๆแต่ท้อแท้จังค่ะ คุยกับเพื่อนก็ไม่มีใครเข้าใจเราจริงๆเพราะเค้ามีลูกกันหมดแล้ว
จากนั้นเราเว้นมาได้เกือบปี ลองใหม่แรกๆก็มีกำลังใจดี ตอนนี้ชักเครียดทำไมไม่ติดซักที
รู้สึกเริ่มท้อแท้ ถึงติดก็ต้องกังวลอีกต่อว่าจะแท้งอีกไหม
เดี๋ยวนี้เราก็เลิกคุยเรื่องนี้กับเพื่อนไป เพราะเพื่อนก็ดูเหมือนเข้าใจๆ
เวลาเจอกันก็ เออน่าๆเดี๋ยวถึงเวลาก็มา แล้วจากนั้นก็เล่าเรื่องลูกตัวเองพูดถึงแต่ลูกตัวเอง ก็เข้าใจนะคะว่ามีลูกก็ต้องเห่อลูก
เราเองก็ยินดีกับทุกคน แต่บางทีมันก็รู้สึกน้อยใจตัวเอง ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ หรือเราคงอิจฉาคนอื่นเอง
เคยพยายามไม่นึกถึงเรื่องนี้แบบที่ทุกคนบอก ไปเที่ยวไปพักผ่อนกับสามี แต่กลับมามันก็เป็นแบบเดิมอีก
มีใครเคยเป็นแบบเราบ้างคะ มีวิธีคิดยังไงให้สบายใจบ้าง ทำยังไงกับบางอย่างที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
เรื่องคนถามเมื่อไหร่จะมี หรือบางคนโชว์ลูกอวดลูกทั้งๆที่ก็รู้ว่าเราเป็นแบบนี้
หรือใครเคยมีประสบการณ์แท้งมาแล้วตอนหลังท้องปกติได้บ้างคะ
คุยกับเราหน่อยนะ ตอนนี้ไม่รู้จะคุยกับใครแล้ว เศร้าบ่อยๆก็สงสารสามีปลอบเราจนไม่รู้จะปลอบยังไงแล้ว