ตามพระไตรปิฎกดังนี้ครับ


จะเห็นว่าจิตที่เราสงสัยกันก็เป็นอนัตตา
แต่ไม่ใช่ไม่มีนะครับ แต่จะยึดเป็นแก่นสารว่ามีก็ไม่ได้
เราจะเห็นชัดเจนว่ารูปไม่เที่ยง รูปเป็นอนิจจัง ทุกขัง
แต่จิตนั้นเป็นอย่างไร ยากที่คนทั่วไปจะเข้าใจได้ เพราะคนทั่วไปย่อมยึดมั่นในอัตตา
ก็ย่อมเห็นว่าจิตเป็นอัตตา ตายไปแล้วก็ยังมีรูปร่าง มีวิญญาณ ล่องลอยไปเกิด

แต่โดยสภาพความเป็นจริงจิตนั้นเป็นอนัตตา เมื่อร่างกายตาย เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ก็หามีไม่ จะเห็นว่าตัวตนล่องลอยออกจากร่างไม่ได้ แต่จิตนั้นย่อมส่งผลกระทบถึงจิตดวงต่อไป

ถ้าเปรียบเทียบจิตเป็นเปลวเทียนที่ส่งต่อไปเรื่อยๆ เหมือนจิต
เมื่อเล่มก่อนหน้าดับ เราจะเห็นว่าเปลวเทียนเล่มที่ 2 ไม่ใช่เปลวเทียนเล่มแรก แต่เพราะมีเปลวเทียนเล่มแรก จึงมีเปลวเทียนเล่มที่ 2
เปลวเทียนเล่มแรก ย่อมส่งผลกระทบถึงเปลี่ยวเทียนเล่มต่อไป
แต่เมื่อวันหนึ่งหมดเชื้อแล้ว เปลวเทียนเล่มต่อไปก็จะไม่มีเกิดขึ้นแล้ว
แล้วเปลวเทียนเล่มสุดท้ายไปไหน ก็ย่อมบอกไม่ได้ว่าไปไหน