ก่อนอื่นผมต้องขอโทษด้วยที่ดึกไปหน่อย  เเต่ผมนอนไม่หลับครับ  ตอนนี้ผมอายุเพิ่ง 18 ปี  ผมเพิ่งเลิกกับเเฟนมาได้ 1-2 เดือนเเล้วครับ  เราคบกันมา 3 ปี ผมจึงมีความห่วงใยเหลืออยู่บ้าง  เธอเป็นคนตัวผอม สูง  หุ่นดี  หน้าตาน่ารัก  เธออยู่ม.5 ครับ อายุ 16 ปี  เหตุที่ผมเลิกกับเธอขอเล่าตั้งเเต่ต้นเลยนะครับ
     ช่วงปิดเทอมก่อนขึ้นม.5 ของเธอ ก็เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ผมกำลังวุ่นวายกับการหาที่เรียนต่อ เราจึงค่อนข้างห่างกัน เเต่ก็ยังได้คุยกันทุกวัน  เเละดูเหมือนเธอจะเข้าใจผม เวลาว่างเรายังมีไปเที่ยวด้วยกันบ้าง  เป็นช่วงเวลาที่มีความสุข ให้กำลังใจกันเเละกัน
     ต่อมาถึงเวลาเปิดเทอมขึ้นม.5ของเธอ  อาทิตย์เเรกเธอยังคงปกติ  กลับบ้านเร็ว  โทรคุยกับผมปกติ  เเต่ 1 อาทิตย์ต่อมาซึ่งที่โรงเรียนของเธอจัดงานไหว้ครู  เธอเริ่มแปลกๆ  กลับบ้านเย็นทุกวัน  เเละไม่โทรหาผม  พอผมโทรไปก็ รอสาย  ผมจึงได้คิดว่ามีอะไรผิดปกติแน่ๆ  จึงได้หาโอกาสถามเธอ  เเต่เธอก็บอกว่าไม่มีอะไีร  เธอคุยกับเพื่อนเรื่องงาน  ผมก็จึงพยายามเข้าใจเเบบนั้นต่อไป  อีก 1-2 สัปดาห์...
     1 หรือ 2 สัปดาห์ต่อมา  ไม่รู้อะไรดลใจ ในขณะที่ผมกำลังเล่น Facebook ผมเผลอกดไปที่ Facebook ของเพื่อนสนิทเธอ  ผมจึงได้มีโอกาสดู  ผมก็เจอเข้ากับ เฟสของผู้ชายคนหนึ่ง โพสต์โต้ตอบกับเพื่อนเเฟนผม  เเละมีเเฟนผมร่วมสนทนาด้วย  ด้วยความสงสัย ผมจึงกดเข้าไปดูเฟสชายคนนั้น  พบว่า เป็นชายมีอายุ (ทราบภายหลังว่าอายุ 41) ซึ่งชายคนนี้ตั้งชื่อเฟส เป็นชื่อแฟนผม  เเละโพสต์รูปของเเฟนผมเยอะมาก  ส่วนใหญ่จะเป็นรูปที่ไปเที่ยวกัน  บางรูปก็มีเเฟนผมคนเดียว  บางรูปก็มีถ่ายคู่กับเพื่อนสนิทเธอ  เเต่ไม่มีรูปที่ถ่ายคู่กับชายคนนั้นเลย  ผมจึงเริ่มเกิดความสงสัย ซึ่งพี่ๆ ก็คงจะเดาได้ว่าผมสงสัยอะไร  
     บ่ายวันนั้นก่อนเธอจะกลับบ้าน ผมโทรไปถามยายเธอว่า  พ่อของเธอยังติดต่อกันอยู่ไหม(ลืมบอกไปครับว่าพ่อเธอ ทิ้ง เธอไปตั้งเเต่เด็ก  เเวบเเรกผมจึงคิดในเเง่ดีว่าเป็นพ่อของเธอ) ยายบอกว่า  ไม่ได้ติดต่อมาเลย  ผมจึงรู้เลยว่านี่มันผิดปกติเเน่ๆ  เย็นนั้นเธอกลับบ้านเย็นตามเคย  ผมโทรไปถามเธอในทุกๆอย่างที่ผมสงสัย  คำตอบของเธอ คือ  พ่อ เพิ่งติดต่อกลับมา เเต่ผมไม่ปักใจเชื่อ  เเละผมเริ่มขาดสติเเละทะเลาะกับเธอรุนเเรงพอสมควร เธอจึงบอกเลิกผม  ด้วยเหตุผลว่า ผมยุ่งเรื่องส่วนตัวเธอมากเกินไป  ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเธอคงพูดเพราะอารมณ์ตอยทะเลาะกัน ผมจึงทำตัวเป็นปกติ  เเละเริ่มไม่ค่อยติดต่อเธอ เผื่อเธอจะคิดได้บ้าง  เเละผมก็ไปเรียนมหาลัยทุกวัน  เเละเริ่มจะทำใจสบายๆได้  เเต่พูดตามตรงไม่ได้ลืมเธอนะครับ  ยังรักเเละห่วงเสมอ  เพียงเเต่ทิ้งระยะห่างมากขึ้น  ตอนนี้ผมคิดว่าทุกอย่างคงลงตัวได้ด้วยดี  
เเต่...ผมคิดผิดถนัด