หมดวัยเรียนสู่วัยทำงานนี่ทำให้หวนนึกถึงสมัยเรียน  โดยเฉพาะเรื่องราวนอกห้องเรียน  สีสันการใช้ชีวิตแบบหนุ่มสาว การทำกิจกรรมและเจอกับผู้คนมากมายในสังคม  การแซวก็เป็นศาสตร์อย่างหนึ่งที่ผมคิดว่าทุกคนน่าจะเคยโดน  ไม่ก็ไปแซวคนอื่นเสียเอง การแซวนี่ถือว่าเป็นศาสตร์ชั้นสูงมาก  เพราะการจะแซวให้คนมาสนใจได้นั่นถูกบริบทหลายอย่างจำกัด อาทิ ถือว่าเป็นคนไม่รู้จัก  ถูกตั้งแง่ว่าเป็นกิริยาไม่เหมาะสม  หรือเหตุผลจิปาถะที่การแซวถูกจำกัดความไว้ให้กับพวกกักขฬะหรือจิ๊กโก๋   ผมเลยอยากให้เพื่อนๆสมาชิกมาแชร์ประสบการณ์ชีวิตดูว่า เคยโดนคนแปลกหน้าหรือหน้าแปลกแซว หรือไปแซวใครที่ไม่รู้จักบ้าง  เพื่อที่ว่าหนุ่มสาวในห้องนี้สามารถไปประยุกต์เป็นมุกในการเกี้ยวหาคู่ได้ครับ      

ส่วนของผมอันนี้จำได้ดี ไปแซวคนอื่นเค้า...
เมื่อตอนเป็นหนุ่มผมเผ้ารุงรังยังเรียนมหาลัย  ตอนนั้นนั่งสูบบุหรี่กับเพื่อนตัวดีที่หน้าคณะ  ด้วยความที่คณะผมนั้นตั้งอยู่พื้นที่ทางเข้าออกหลักของมหาวิทยาลัย  ทำให้นิสิตนักศึกษามักใช้เส้นทางนี้เดินสัญจรเข้าออกเป็นหลัก กอปรกับคณะที่ตั้งถัดไปสองคณะคือ ศิลปกรรมฯและอักษรฯ  นั่นหมายถึงสาวๆอร่ามแอร่มที่มักจะเดินอวดสวยนวยนาดผ่านให้ยลโฉมกัน  โดยปกติบางทีก็มีแซวบ้างตามประสาหมาหยอกไก่  วันนั้นไม่รู้ผีห่าซาตานตนใดดลใจให้ผมทำอะไรแบบนั้น  

เท่าที่จำได้ตอนนั้นเป็นบ่ายแก่ที่มีแดดอ่อนๆ  เห็นตะละแม่นางหนึ่งเดินเฉิดฉายมาแต่ไกล  อากัปกิริยาท่าเดินงามสง่าแบบผู้ลากมากดี   "คงเป็นสาวอักษรฯ" ผมทึกทักเอาในใจ   ไม่รอช้าผมหันไปบอกลูกไม้ในการใช้แซวครั้งนี้กับเพื่อนที่นั่งข้าง   หลังจบการตระเตรียม  ผมลุกเดินปราดเข้าไปหาเธออย่างไม่รอช้าด้วยจังหวะบาทาสุขุมลุ่มลึก เปรียบดั่งเสือย่างสามขุมหมายสังหารเหยื่อ   จวบจนเราใกล้จะเดินสวนกันในช่วงพยัคฆ์กระโจน  ผมพุ่งตัวล้มลงดังอั่กขี้หักในต่อหน้าเธอ!!!  ไม่ทันที่เธอจะตกใจหรือเอ่ยถาม เสียงตะโกนแผดก้องของเพื่อนผมดังขึ้นพร้อมวิ่งดิ่งมาหา

เห้ย! เป็นอะไรว่ะ? ,เพื่อนผมเอ่ย
กูสะดุดว่ะ ? ,ผมตอบ
สะดุดอะไรว่ะ ? พื้นออกจะเรียบ  ,เพื่อนผมถามย้ำ
สะดุดรักหว่ะ !!! , ผมตอบพร้อมเงยหน้าไปมองหน้าเธอ  แล้วยิ้มทะเล้นให้

ตะละแม่นางนั้นยิ้มแก้มแทบฉีกถึงใบหู อายม้วนแล้วรีบเดินหลบไป  ยินแต่เสียงหัวเราะเบาๆจากริมฝีปากของเธอที่จากไปพร้อมกับตัว

ป.ล. ปกติแซวจะใครแล้วคิดอะไรไม่ออก มักพูดออกไปโพล่งๆว่า "คนแซวน่ารักครับ!"