สวัสดีค่าาาาาาา
จขก ตั้งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก หนูฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ >/\<
แอบเขินนิดนึง 5555 > <
วันนี้เกิดปัญหาสับสนเรื่องหัวใจเล็กน้อยเลยจะมาปรึกษาชาว pantip คะ ^^
อาจจะอารัมภบทยืดเยื้อและเวิ่นเว้อหน่อยๆ
แต่อยากเล่าให้รับรู้ถึงทัศนคติและแบ่งปันความรู้สึกดีๆของ จขก ค่ะ
เรื่องก็เริ่มจาก เมื่อประมาณ 7 ปีที่แล้ว ตอน จขก อยู่ ม.1 อร๊ายยย แก่แดดจัง >\\<
(ลืมบอกว่าตอนนี้ จขก อยู่่ปี 2 นะจ้ะ ) จขก ก็ได้เจอกับ แฟน จขก ปัจจุบัน
ตอนนั้นบวกด้วยความที่ยังเป็นเด็กน้อยแสนซื่อ ก็ยังไม่รู้ว่าหรอกว่าพี่เค้าเข้ามาจีบ แหะๆ
ตอนนั้นพี่เค้าอยู่ ม.5 คะ หลังจากนั้นผ่่านไปก็คุยกันมาเรื่อยๆ มีทั้งเขียนการ์ดให้ ซื้อขนมให้ ทำนู่นทำนี้ให้
กระจุ๋งกระจิ๋งกันมาตลอดตามช่วงวัยเด็กๆ ซึ่งตอนนี้ชักล่วงเลยมาพอประมาณ 555
ตอนนั้นเรียกได้ว่าอินเลิฟจัดแต่ตอนนั้นไม่รู้นะว่าตัวเองอินเลิฟ 555
เพราะไอเราก็สับสนว่าเค้าคุยกับเราแบบน้องสาวหรืออะไร แต่ด้วยความเป็นคนไม่คิดอะไร
ก็เลยไม่ค่อยคิดเรื่องสถานะอะไรทำนองนั้นเลย ทั้งๆที่ตอนนี้มองกลับไป
ก็นะ ทำไมตอนเด็กๆชั้นแบ้วขนาดน๊านนนน
มีอยู่ครั้งนึงตอน ม.2 มีรุ่นพีี่นักบาสของ รร เอาดอกกุหลาบมาให้อิชั้นวันวาเลนไทน์ค่ะ
ณ จุดนั้นบ่องตงว่า..ฟินมาก -.,- ไอเราก็เก็บไปเพ้อเจ้อกับพี่เค้า ว่าน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้
นึกกลับไปแล้วฮาตัวเอง ถ้าเปนตอนนี้นะ จะมุบมิบฟินคนเดียว 555
จนเกิดจุดหักเห พี่เขมถามเราว่า 'ครีมไม่รู้หรอ ว่าพี่คิดยังไงกับครีม'
ตอนนั้นเราเหมือนโดนสตั้นไปเลยคะ พอมาคิดไปคิดมา เฮ้ย นี่พี่เค้าชอบเราหรอ
จะว่าดีใจก็ดีใจ แต่มันก็ อ่าวจิงดิ
อารมณ์ตอนนั้นมึนๆ งง พอเราฟุ้งซ่านมากๆก็ปล่อยมันไปอีกครั้ง
แต่คือก็ยังคุยกันทุกอย่างเหมือนเดิมนะ
แต่ก็ไม่ได้เขยิบสถานะหรืออะไร เพราะว่าเป็นช่วงพี่เค้าจะจบ ม.6 พอดีด้วย
พี่เค้าได้มหาลัยที่ กทม ค่ะ
ตอนปัจฉิมเราก็เศร้าๆนะบวกกับคิดว่าเดี๋ยวก็ไม่ได้คุยกันละ พี่เค้าไป ตั้งกทม นู๊นนนน ~
แต่ว่าหลังจากนั้นก็ยังคุยกันทุกวัน รับรู้ความเป็นไป เราก็เล่าเรื่องนู้นนี้ให้ฟังตามประสาคนชอบเล่า
ผ่านไปอีกปี เราก็ย้ายโรงเรียนขึ้น ม.4 ค่ะ
ตอนนั้นก็เหมือน จขก จะเริ่มโตมากขึ้น พี่เค้าก็ขอเราเป็นแฟนค่ะ
ช่วงนั้นเราก็กระดี้กระด้ามาก คุยกันยิ่งกว่าเดิม
ทั้งโทรศัพท์ โปรแกรมแชท skype จิปาถะเยอะเยะนู้นนี่
ก็มีเยอะบ้างน้อยบ้างตามสถานะการ์ณ แต่คุยกันทุกวันค่ะ จนกระทั้งถึง ม.6
ระหว่างนั้นก็มีคิดๆบ้างว่าเค้าจะมีคนอื่นรึป่าวว้า
เราเด็กขนาดนี้เค้าจะหลอกรึป่าวหน๊อออ
แต่ก็เน๊อะ คุยแล้วมันมีความสุขก็ไม่ได้เสียหายอะไร
แถมพี่เค้ายังคอยจิกเรามากกว่าเราจิกอีกแหนะ 5555
ระหว่างนี้ก็เจอกันตอนปิดเทอมบ้างอะไรบ้าง บางปีก็ไม่ได้เจอกัน
ก็บ่นๆว่าอยากอยู่ใกล้ๆกันแล้วแฮะ แบบนี้มันไกลเกิ๊น
อยากมีโมเม้นกุ๊กกิ๊กแบบเพื่อนๆเค้าหนะ 555
และแล้ว จขก ก็ได้มหาลัยที่ กทม เหมือนกันเจ้าคะ จากนั้นก็คุยกันจนถึง ณ ปัจจุบัน
ตอนนี้พี่เค้าทำงานแล้วคะ วนเวียนอยู่ใน กทม นี่แหละ ก็คบกันไปเรื่อยตามประสาคนเป็นแฟนกัน
ตอนนี้เกิดปัญหาอยู่ 2 อย่างคะ
1) บางทีพี่เค้าก็จริงจังไปคะ อยากร้องตะโกนว่า ชั้นยังอยู่ปีสองนะย่ะ อย่าพึ่งมโนไปถึงอนาคต
แต่เราก็จริงจังในแบบของเรานะ แต่มันไม่เท่าพี่เค้าอะ TT' เคยพูดเรื่องนี้กันไปหลายทีแล้ว
พี่เค้าก็เข้าใจเราแหละ แต่เราก็รู้สึกผิดอะอธิบายยากเหมือนกัน มันเหมือนกับว่าเรากั๊กเค้าไว้ชักกล
จริงๆแล้วเราควรปล่อยเค้าไปหาคนที่มีความจริงจังระดับเดียวกันรึป่าวคะ ?..
2) ว่าจะไปเที่ยว ตจว กันค่าาา กะจะไปกัน 2 คน แต่ก็อ่านกระทู้ในนี้มาเยอะ ว่าอย่าไปไว้ใจหนุ่มๆ
เคยคุยเรื่องนี้เหมือนกัน พี่แกบอกว่า 'เธอหน่ะ ยังเด็ก มาคิดอะไรเรื่องพวกนี้ ฮึ ? รอโตก่อน'
แล้้วหัวเราะด้วยเสียงชั่วร้าย จิงๆแล้วเราก็ไม่เด็กแล้วนะ แต่ยอมเด็กไปก่อนก็ได้ '3'
มากสุดตอนนี้โดนขโมยหอมแก้ม พี่เค้าบอกว่าแค่นี้ก็มีความสุขละ > <
ส่วนจับมือเราเป็นคนจับเองตอนปี 1 คะ หมั่นไส้คะ เห็นจะจับๆ ไม่จับซักที
เดินอยู่ๆเราเลยใจกล้าจับหมับไปเลย ปรากฎว่าหัวใจเต้นผิดจังหวะซะงั้น เราเลยจะดึงมือออก
แต่คราวนี้ฮีแกไม่ปล่อยจับซะแน่น แถมมีบ่นว่า ทำใจฮีแกเต้น 55
บางทีใส่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อย ตอนพี่เค้ามามาเล่นที่ห้อง ก็จะบ่นๆ
เป็นเด็กเปนเล็กทำตัวแก่แดด ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ไป๊ ~
เวลามีปาร์ตี้กับแก๊งสาวแล้วเราเมา ก็มารับไปส่งหอตลอด ไม่มีล่วงเกินอะไรนะ
แต่เรานี่สิ ตอนเมาแล้วไม่รู้ทำไมตัวเองชอบไปอ้อนๆ ก็มันควบคุมตัวเองไม่ได้หง่าาาา - -
ตั้งแต่ที่คบกันมาเราว่าเค้าดีมากคะ ดูแลเอาใจใส่ และเปนคนรู้ทันเราตลอดเวลา
บางทีเรารู้สึกว่าพี่เค้ารู้จักตัวเรามากกว่าเรารู้จักตัวเอง 55
เข้าใจเวลาเราง้องแง้ง งี่เง่า แต่ข้อเสียก็มีนะ เด๋วจะรู้สึกว่ามันผิดปกติไผ
ขี้หึงมากกกก บางทีเราก็รำคาญ ชอบแกล้งจนบางทีเราหงุดหงิด จิปาถะ ~
แต่รวมๆแล้วพี่เค้าดีมากคะ แต่ไม่รู้ว่าเราคิดแบบเด็กๆไปรึป่าว เลยมีข้อคิดเห็นประมาณนี้
เลยอยากทราบความคิดเห็นของผู้มีประสบการ์ณคะ
ไป ตจว กับแฟน ?..
จขก ตั้งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก หนูฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ >/\<
แอบเขินนิดนึง 5555 > <
วันนี้เกิดปัญหาสับสนเรื่องหัวใจเล็กน้อยเลยจะมาปรึกษาชาว pantip คะ ^^
อาจจะอารัมภบทยืดเยื้อและเวิ่นเว้อหน่อยๆ
แต่อยากเล่าให้รับรู้ถึงทัศนคติและแบ่งปันความรู้สึกดีๆของ จขก ค่ะ
เรื่องก็เริ่มจาก เมื่อประมาณ 7 ปีที่แล้ว ตอน จขก อยู่ ม.1 อร๊ายยย แก่แดดจัง >\\<
(ลืมบอกว่าตอนนี้ จขก อยู่่ปี 2 นะจ้ะ ) จขก ก็ได้เจอกับ แฟน จขก ปัจจุบัน
ตอนนั้นบวกด้วยความที่ยังเป็นเด็กน้อยแสนซื่อ ก็ยังไม่รู้ว่าหรอกว่าพี่เค้าเข้ามาจีบ แหะๆ
ตอนนั้นพี่เค้าอยู่ ม.5 คะ หลังจากนั้นผ่่านไปก็คุยกันมาเรื่อยๆ มีทั้งเขียนการ์ดให้ ซื้อขนมให้ ทำนู่นทำนี้ให้
กระจุ๋งกระจิ๋งกันมาตลอดตามช่วงวัยเด็กๆ ซึ่งตอนนี้ชักล่วงเลยมาพอประมาณ 555
ตอนนั้นเรียกได้ว่าอินเลิฟจัดแต่ตอนนั้นไม่รู้นะว่าตัวเองอินเลิฟ 555
เพราะไอเราก็สับสนว่าเค้าคุยกับเราแบบน้องสาวหรืออะไร แต่ด้วยความเป็นคนไม่คิดอะไร
ก็เลยไม่ค่อยคิดเรื่องสถานะอะไรทำนองนั้นเลย ทั้งๆที่ตอนนี้มองกลับไป
ก็นะ ทำไมตอนเด็กๆชั้นแบ้วขนาดน๊านนนน
มีอยู่ครั้งนึงตอน ม.2 มีรุ่นพีี่นักบาสของ รร เอาดอกกุหลาบมาให้อิชั้นวันวาเลนไทน์ค่ะ
ณ จุดนั้นบ่องตงว่า..ฟินมาก -.,- ไอเราก็เก็บไปเพ้อเจ้อกับพี่เค้า ว่าน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้
นึกกลับไปแล้วฮาตัวเอง ถ้าเปนตอนนี้นะ จะมุบมิบฟินคนเดียว 555
จนเกิดจุดหักเห พี่เขมถามเราว่า 'ครีมไม่รู้หรอ ว่าพี่คิดยังไงกับครีม'
ตอนนั้นเราเหมือนโดนสตั้นไปเลยคะ พอมาคิดไปคิดมา เฮ้ย นี่พี่เค้าชอบเราหรอ
จะว่าดีใจก็ดีใจ แต่มันก็ อ่าวจิงดิ
อารมณ์ตอนนั้นมึนๆ งง พอเราฟุ้งซ่านมากๆก็ปล่อยมันไปอีกครั้ง
แต่คือก็ยังคุยกันทุกอย่างเหมือนเดิมนะ
แต่ก็ไม่ได้เขยิบสถานะหรืออะไร เพราะว่าเป็นช่วงพี่เค้าจะจบ ม.6 พอดีด้วย
พี่เค้าได้มหาลัยที่ กทม ค่ะ
ตอนปัจฉิมเราก็เศร้าๆนะบวกกับคิดว่าเดี๋ยวก็ไม่ได้คุยกันละ พี่เค้าไป ตั้งกทม นู๊นนนน ~
แต่ว่าหลังจากนั้นก็ยังคุยกันทุกวัน รับรู้ความเป็นไป เราก็เล่าเรื่องนู้นนี้ให้ฟังตามประสาคนชอบเล่า
ผ่านไปอีกปี เราก็ย้ายโรงเรียนขึ้น ม.4 ค่ะ
ตอนนั้นก็เหมือน จขก จะเริ่มโตมากขึ้น พี่เค้าก็ขอเราเป็นแฟนค่ะ
ช่วงนั้นเราก็กระดี้กระด้ามาก คุยกันยิ่งกว่าเดิม
ทั้งโทรศัพท์ โปรแกรมแชท skype จิปาถะเยอะเยะนู้นนี่
ก็มีเยอะบ้างน้อยบ้างตามสถานะการ์ณ แต่คุยกันทุกวันค่ะ จนกระทั้งถึง ม.6
ระหว่างนั้นก็มีคิดๆบ้างว่าเค้าจะมีคนอื่นรึป่าวว้า
เราเด็กขนาดนี้เค้าจะหลอกรึป่าวหน๊อออ
แต่ก็เน๊อะ คุยแล้วมันมีความสุขก็ไม่ได้เสียหายอะไร
แถมพี่เค้ายังคอยจิกเรามากกว่าเราจิกอีกแหนะ 5555
ระหว่างนี้ก็เจอกันตอนปิดเทอมบ้างอะไรบ้าง บางปีก็ไม่ได้เจอกัน
ก็บ่นๆว่าอยากอยู่ใกล้ๆกันแล้วแฮะ แบบนี้มันไกลเกิ๊น
อยากมีโมเม้นกุ๊กกิ๊กแบบเพื่อนๆเค้าหนะ 555
และแล้ว จขก ก็ได้มหาลัยที่ กทม เหมือนกันเจ้าคะ จากนั้นก็คุยกันจนถึง ณ ปัจจุบัน
ตอนนี้พี่เค้าทำงานแล้วคะ วนเวียนอยู่ใน กทม นี่แหละ ก็คบกันไปเรื่อยตามประสาคนเป็นแฟนกัน
ตอนนี้เกิดปัญหาอยู่ 2 อย่างคะ
1) บางทีพี่เค้าก็จริงจังไปคะ อยากร้องตะโกนว่า ชั้นยังอยู่ปีสองนะย่ะ อย่าพึ่งมโนไปถึงอนาคต
แต่เราก็จริงจังในแบบของเรานะ แต่มันไม่เท่าพี่เค้าอะ TT' เคยพูดเรื่องนี้กันไปหลายทีแล้ว
พี่เค้าก็เข้าใจเราแหละ แต่เราก็รู้สึกผิดอะอธิบายยากเหมือนกัน มันเหมือนกับว่าเรากั๊กเค้าไว้ชักกล
จริงๆแล้วเราควรปล่อยเค้าไปหาคนที่มีความจริงจังระดับเดียวกันรึป่าวคะ ?..
2) ว่าจะไปเที่ยว ตจว กันค่าาา กะจะไปกัน 2 คน แต่ก็อ่านกระทู้ในนี้มาเยอะ ว่าอย่าไปไว้ใจหนุ่มๆ
เคยคุยเรื่องนี้เหมือนกัน พี่แกบอกว่า 'เธอหน่ะ ยังเด็ก มาคิดอะไรเรื่องพวกนี้ ฮึ ? รอโตก่อน'
แล้้วหัวเราะด้วยเสียงชั่วร้าย จิงๆแล้วเราก็ไม่เด็กแล้วนะ แต่ยอมเด็กไปก่อนก็ได้ '3'
มากสุดตอนนี้โดนขโมยหอมแก้ม พี่เค้าบอกว่าแค่นี้ก็มีความสุขละ > <
ส่วนจับมือเราเป็นคนจับเองตอนปี 1 คะ หมั่นไส้คะ เห็นจะจับๆ ไม่จับซักที
เดินอยู่ๆเราเลยใจกล้าจับหมับไปเลย ปรากฎว่าหัวใจเต้นผิดจังหวะซะงั้น เราเลยจะดึงมือออก
แต่คราวนี้ฮีแกไม่ปล่อยจับซะแน่น แถมมีบ่นว่า ทำใจฮีแกเต้น 55
บางทีใส่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อย ตอนพี่เค้ามามาเล่นที่ห้อง ก็จะบ่นๆ
เป็นเด็กเปนเล็กทำตัวแก่แดด ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ไป๊ ~
เวลามีปาร์ตี้กับแก๊งสาวแล้วเราเมา ก็มารับไปส่งหอตลอด ไม่มีล่วงเกินอะไรนะ
แต่เรานี่สิ ตอนเมาแล้วไม่รู้ทำไมตัวเองชอบไปอ้อนๆ ก็มันควบคุมตัวเองไม่ได้หง่าาาา - -
ตั้งแต่ที่คบกันมาเราว่าเค้าดีมากคะ ดูแลเอาใจใส่ และเปนคนรู้ทันเราตลอดเวลา
บางทีเรารู้สึกว่าพี่เค้ารู้จักตัวเรามากกว่าเรารู้จักตัวเอง 55
เข้าใจเวลาเราง้องแง้ง งี่เง่า แต่ข้อเสียก็มีนะ เด๋วจะรู้สึกว่ามันผิดปกติไผ
ขี้หึงมากกกก บางทีเราก็รำคาญ ชอบแกล้งจนบางทีเราหงุดหงิด จิปาถะ ~
แต่รวมๆแล้วพี่เค้าดีมากคะ แต่ไม่รู้ว่าเราคิดแบบเด็กๆไปรึป่าว เลยมีข้อคิดเห็นประมาณนี้
เลยอยากทราบความคิดเห็นของผู้มีประสบการ์ณคะ