เครียดมากค่ะกับนิสัยตัวเอง รู้ว่าเป็นแบบนี้แต่ก็ไม่รู้จะแก้ยังไง.
ยกตัวอย่างนะคะ

อย่างเรื่องที่นั่ง ถ้ามีเพื่อนสนิท รึเพื่อนที่เราค่อนข้างสนิทเดินมาแล้วเว้นไว้ที่นึงไม่มานั่งข้างเรา แล้วไปนั่งที่อื่น
เราจะสามารถคิดเตลิดไปได้ไกลมาก ว่าเค้าไม่ชอบเรารึเปล่า โกรธอะไรชั้นเหรอ

ทั้งที่พอถามจริงๆเรื่องก็แค่ แอร์มันหนาว แอบงีบไม่ได้ ที่มันใกล้อาจารย์ประมาณนี้

แล้วถ้าเวลาเราพูดกับเพื่อนดีๆหรือ ตั้งใจจะเล่นด้วย แต่เพื่อนเสียงแข็งใส่ เราก็เฟล ใจสั่น ทำอะไรไม่ถูกแล้ว
(สารภาพว่าดูอารมณ์คนไม่ค่อยเป็นค่ะ)

แล้วก็ นิสัยเราคือถ้าเราเจอสิ่งใหม่ๆ เจอเพื่อนใหม่ เราจะมองสิ่งเหล่านั้นดีไปหมด
พยายามไม่มองสิ่งต่างๆในแง่ร้าย  เพราะรู้ตัวว่าตัวเองเป็นคนแบบนี้
แต่ถ้าวันนึงมีเรื่องที่ไม่ดี หรือเพื่อนที่เราคาดหวังวาดไว้ว่าถ้าเราดีกับเค้าเค้าก็ดีกับเรา ดันไม่เป็นไปตามที่เราคิด
จากความคิดโลกสวยของเราจะกลายเป็นโลกมืดสุดๆ คิดอะไรจะกลายเป็นติดลบมากๆ จนมาทำร้ายตัวเอง

ทราบนะคะว่าตัวเองเป็นยังไง แต่ยังรีเซ็ตความคิดตัวเองไม่ได้ซะที ไม่อยากให้กระทบเรื่องเรียนด้วย
หลังๆมาพอคิดมากเรื่องพวกนี้ก็อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง

ตอนนี้อยากเปลี่ยนแง่คิดตัวเอง กลัวว่าตอนนี้แค่สังคมเพื่อนเรียนเรายังรับไม่ได้ เรียนจบทำงานเราจะไม่ฆ่าตัวตายรึเป็นบ้าก่อนเหรอ
(จะบอกว่าปัญหาเรื่องมองโลกเราเป็นมานานแล้ว แต่ตอนนี้เพิ่งอยากแก้ให้เด็ดขาดค่ะ)


เลยมารบกวนขอคำปรึกษาจากพี่ๆเพื่อนๆค่ะ ที่เล่ามาคงฟังดูมันไร้สาระมากๆ

ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบนะคะ
ปล. เราอาจมาตอบกระทู้ช้านะคะ