ก่อนอื่นอยากจะบอกว่าเรามีปัญหานี้มาค่อนข้างนานอยู่พอสมควร
เนื่องจากว่าเราเข้าเรียนโรงเรียนหญิงล้วนตั้งแต่อนุบาล2จนจบม.6
ทำให้เราไม่เคยมีเพื่อนผู้ชายที่แบบสนิทคุยกันได้เพราะเราไม่ค่อยไปเรียนพิเศษ
หรือได้พบกับเพื่อนๆ นอกโรงเรียนสักเท่าไรคะ ตอนนี้พอมาอยู่มหาลัยแล้ว
คณะที่เราอยู่ก็มีผู้ชายอยู่บ้างจำนวนนึง พอเวลาเราคุยกับผู้ชายในคณะ
เราก็จะไม่ค่อยกล้าสบตาหรือมองตาเวลาคุย จะคุยแล้วหลบตาอยู่ตลอด
จนเรารู้สึกว่าทำไมเราทำตัวไม่ถูกหรือไม่กล้ามองตาตรงๆ เลยกลัวว่าผู้ชายในคณะ
จะคิดว่าเราเป็นผู้หญิงแปลกๆ หรือขี้อายเกินไป แต่ถ้าเราสนิทกับใครเราจะกล้ามองกล้าคุยทุกอย่าง
ตอนนี้เราเครียดมากเพราะอยากทำตัวให้สบายเวลาอยู่ใกล้กับผู้ชายเพราะเรารู้ว่า
พอโตขึ้นเราจะต้องเข้าไปอยู่ในสังคมที่ใหญ่มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายอยู่ร่วมกัน
การเรียนหญิงล้วนมาตั้งแต่เด็กทำให้เราคิดว่ามันทำให้เราไม่ค่อยมีความกล้าที่จะเข้าไปคุยกับผู้ชาย
เพราะสิ่งแวดล้อมมีแต่ผู้หญิงทั้งหมด อยากจะรู้ว่าเราควรแก้ไขปัญหานี้ยังไง?
ทำยังไงเราถึงจะกล้าคุยกล้าสบตากล้าเล่นกับผู้ชายแบบปกติ?
เราเครียดมากเพราะตอนนี้เวลาคุยกับผู้ชายในคณะเราจะหลบตาบ่อยตลอดจนไม่เป็นธรรมชาติมากๆ
ขอบคุณคะ
ทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่กับผู้ชาย?
เนื่องจากว่าเราเข้าเรียนโรงเรียนหญิงล้วนตั้งแต่อนุบาล2จนจบม.6
ทำให้เราไม่เคยมีเพื่อนผู้ชายที่แบบสนิทคุยกันได้เพราะเราไม่ค่อยไปเรียนพิเศษ
หรือได้พบกับเพื่อนๆ นอกโรงเรียนสักเท่าไรคะ ตอนนี้พอมาอยู่มหาลัยแล้ว
คณะที่เราอยู่ก็มีผู้ชายอยู่บ้างจำนวนนึง พอเวลาเราคุยกับผู้ชายในคณะ
เราก็จะไม่ค่อยกล้าสบตาหรือมองตาเวลาคุย จะคุยแล้วหลบตาอยู่ตลอด
จนเรารู้สึกว่าทำไมเราทำตัวไม่ถูกหรือไม่กล้ามองตาตรงๆ เลยกลัวว่าผู้ชายในคณะ
จะคิดว่าเราเป็นผู้หญิงแปลกๆ หรือขี้อายเกินไป แต่ถ้าเราสนิทกับใครเราจะกล้ามองกล้าคุยทุกอย่าง
ตอนนี้เราเครียดมากเพราะอยากทำตัวให้สบายเวลาอยู่ใกล้กับผู้ชายเพราะเรารู้ว่า
พอโตขึ้นเราจะต้องเข้าไปอยู่ในสังคมที่ใหญ่มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายอยู่ร่วมกัน
การเรียนหญิงล้วนมาตั้งแต่เด็กทำให้เราคิดว่ามันทำให้เราไม่ค่อยมีความกล้าที่จะเข้าไปคุยกับผู้ชาย
เพราะสิ่งแวดล้อมมีแต่ผู้หญิงทั้งหมด อยากจะรู้ว่าเราควรแก้ไขปัญหานี้ยังไง?
ทำยังไงเราถึงจะกล้าคุยกล้าสบตากล้าเล่นกับผู้ชายแบบปกติ?
เราเครียดมากเพราะตอนนี้เวลาคุยกับผู้ชายในคณะเราจะหลบตาบ่อยตลอดจนไม่เป็นธรรมชาติมากๆ
ขอบคุณคะ