เปิดร้านอาหารตามสั่งค่ะ เปิดมาได้ 1 ปีครึ่งแล้ว จู่ ๆ มีร้านใหม่มาเปิด บอกว่าขายข้าวต้มโต้รุ่ง (ต้องขอเกริ่นก่อนว่า ร้านข้าวต้มนี้ ไม่ได้จ่ายค่าเช่าโดยตรงกับเจ้าของที่ที่ให้เช่านะคะ แต่จะจ่ายให้กับร้านอาหารร้านใหญ่ร้านหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ในพื้นที่เดียวกันกับจขกท. ร้านใหญ่ค่าเช่าสูง ขายไม่ดี หาคนมาขาย เก็บค่าเช่า เพื่อให้ร้านตัวจ่ายค่าเช่าน้อยลง เข้าทำนองร้านใหญ่ให้เช่าช่วงอ่ะค่ะ)
ตอนที่ร้านข้าวต้มนี้มาดูทำเล ก็บอกกับใคร ๆ ว่าจะขายจิ้มจุ่ม ทางเจ้าของพื้นที่ บอกว่าขายไม่ได้ เพราะในพื้นที่นั้นมีร้านส้มตำ ลาบซึ่งขายจิ้มจุ่มอยู่แล้ว วันรุ่งขึ้นก็บอกว่าจะขายข้าวต้มโต้รุ่ง จิ้มจุ่มไม่ขายแล้ว (แต่ก็ตั้งหม้อจุ่มไว้ข้างหน้าร้าน บอกตั้งไว้เฉย ๆ) ซึ่งคืนนั้นที่ร้านข้าวต้มนี้จะขนของมา ก็มาเจอเราซึ่งกำลังเก็บร้านอยู่ เลยมีการทักทายกันตามปกติ
เรา : พี่ขายอะไรคะ
พี่ : ขายข้าวต้มโต้รุ่ง เป็นข้าวต้ม กับข้าวที่กินกับข้าวต้ม แล้วเราอ่ะ ขายอะไร
เรา : หนูขายอาหารตามสั่ง อยู่เนี่ยค่ะ ติดกับพี่เนี่ย พี่ขายตามสั่ง หรือพวกอาหารจานเดียวด้วยหรือเปล่า
พี่ : ไม่อ่ะ ไม่ขาย พวกตามสั่ง จานเดียว ขี้เกียจทำ ขายแต่ข้าวต้ม กับข้าวเป็นจาน ๆ ผัดไฟแดง บลา..บลา..บลา
เรา : งั้นถ้ามีลูกค้าสั่งพวกจานเดียว หรือตามสั่ง พี่มาสั่งหนูก็ได้นะ เดี๋ยวหนูเดินไปส่ง
พี่ : โอ้ยยยย ถ้าลูกค้าสั่ง ผมก็ทำขาย ผมขายจานละ 40 แค่นั้นเอง จะยากอะไร
เรา : ?!?!?! (คิดในใจ มันเป็นมารยาทใช่ไหมอ่ะ ที่คนเค้าขายมาก่อน ไม่ควรขายเหมือนกัน ทั้งที่อยู่ในพื้นที่เดียวกันอ่ะ งง)
ต่อมาร้านนี้ก็เปิด และขายมันทุกอย่างที่เค้าขายกันอยู่ก่อนแล้ว ทั้งจิ้มจุ่ม, ลาบ, อาหารตามสั่งแบบจานเดียว ทั้งข้าวผัด ผัดกระเพรา, พริกแกง, ต้มยำ ฯลฯ ซึ่งเมนูแต่ละเมนูเหมือนกับร้านของเราเกือบทั้งนั้น ซึ่งเจ้าของพื้นที่ก็เตือนแล้วว่าอย่าขายชนกับเจ้าอื่น ๆ แต่ก็มิได้นำพา ต่างคนก็ต่างมีลูกค้ากันไป ไม่เป็นไร..ไม่ว่ากัน แต่....
ต่อมาเมียเจ้าของร้านข้าวต้มเริ่มมาตีสนิท..เริ่มมีมาแบบ (เมียร้านข้าวต้มไม่ใช่คนไทยค่ะ เป็นเวียดนาม)
- มาขอซื้อข้าว โดยอ้างเหตุผลว่า ข้าวยังไม่สุก ทั้ง ๆ ที่ร้านนั้นตั้งร้านเสร็จก่อนร้านเราตั้งนาน เราตั้งทีหลัง ยังหุงข้างสุกแล้ว แต่ร้านเค้าทำไมยังไม่สุก มารู้ทีหลังว่า ร้านเค้าใช้ข้าวขาวธรรมดาหุง ข้าวมันจะแข็ง แต่ร้านเราใช้ข้าวหอมมะลิของพนมรุ้ง ข้าวจะนิ่ม หอม สวยงาม ก็มีลูกค้าเค้าบอกไม่เอาข้าวแข็ง นางก็วิ่งมาขอซื้อร้านเรา บางวันมา 2 รอบ บางวันยังไม่ได้เปิดบิลเลยนางมาขอซื้อ 20 เราตักให้ไปประมาณหนึ่ง เอาแค่ 10 บาท นางบอกไม่พอ..เราเลยบอก มีแค่นี้แหละ ไม่ได้หุงเยอะ บางครั้งนางบอก พี่เอามาให้หนูก่อน เดี๋ยวของหนูสุก แล้วหนูตักมาคืน แต่ข้าวร้านนั้น ลูกค้าร้านเราไม่กินอ่ะ เพราะมันแข็งมากกกกก แรก ๆ ก็ตักแบ่งขายให้ ต่อมาชักถี่ขึ้น ๆ ทำให้ข้าวเราไม่พอ พอมีลูกค้ามา ข้าวหมด รอหุงใหม่ก็นาน ทำให้เราเสียลูกค้า
- เริ่มมีการมาชิงลูกค้าถึงหน้าร้านเรา ลูกค้าเค้าส่วนหนึ่งก็เป็นลูกค้าเราด้วย เห็นร้านมาเปิดใหม่ก็อยากลอง แต่สุดท้ายก็กลับมากินร้านเราอยู่ดี พอนางเห็นลูกค้าคนนี้ เคยไปกินร้านนาง แต่ตอนนี้มากินร้านเรา ก็จะเดินเข้ามาทัก ประมาณ พี่...กินอะไร อร่อยไม๊ กินอะไรเพิ่มบอกหนูน๊าาาา ร้านหนูอยู่ตรงนี้เอง หนักเข้าเดินผ่านแบบเจาะจงมาดูว่าสั่งอะไร เดินผ่านบ่อยผิดปกติ มาทุกครั้งทักทุกครั้ง พี่กินอิ่มรึยัง บลา บลา บลา มีอยู่ครั้งนึง ลูกค้าเราอุ้มลูกมาด้วย กำลังดูเมนู ซึ่งลูกของลูกค้าที่อุ้มมา เราเห็นตั้งแต่เด็ก ๆ จนตอนนี้ขวบกว่า อุ้มเล่นกันมา เราล้างมืออยู่ กำลังจะไปเล่นกับน้อง นางเดินมา อุ้มน้องไปเลย บอก ไปๆๆๆๆ ไปกินข้าวต้มร้านนั้นกัน พร้อมชวนแม่น้องไปด้วย
เราอึดอัดใจมากกับพฤติกรรมแบบนี้ ที่เล่ามาเป็นแบบคร่าว ๆ ที่จริงยังมีอีกเยอะ ทั้งการจัดจานอาหารที่ก๊อปปี้กันมา ของเดิมของร้านนั้น ตักข้าวใส่จาน แล้วราดกับข้าวไว้ข้างบน แต่ของเราจะตักข้าวอัดบล๊อกกลม ๆ แล้วเอากับข้าวไว้ข้างๆ บล๊อคข้าว ต่อมานางก็ทำตาม แต่ข้าวเค้าเป็นข้าวขาวธรรมดา มันอัดบล๊อกไม่อยู่ ก็เลยเลิกทำไป
ใครเปิดร้านอาหาร แล้วเจอเพื่อนบ้านแบบนี้ มีวิธีรับมือกันยังไงบ้างคะ ช่วยแชร์ด้วยนะคะ ตอนนี้อึดอัดใจเหลือจะกล่าว..
ปล.ขอโทษค่ะ กระทู้ยาวไปนิดนึง _/\_
แชร์ประสบการณ์ค่ะ ++ ทำอย่างไรดี เมื่อทำร้านอาหาร และมีร้านมาเปิดใหม่ โดยมีพฤติกรรมแบบนี้ ++
ตอนที่ร้านข้าวต้มนี้มาดูทำเล ก็บอกกับใคร ๆ ว่าจะขายจิ้มจุ่ม ทางเจ้าของพื้นที่ บอกว่าขายไม่ได้ เพราะในพื้นที่นั้นมีร้านส้มตำ ลาบซึ่งขายจิ้มจุ่มอยู่แล้ว วันรุ่งขึ้นก็บอกว่าจะขายข้าวต้มโต้รุ่ง จิ้มจุ่มไม่ขายแล้ว (แต่ก็ตั้งหม้อจุ่มไว้ข้างหน้าร้าน บอกตั้งไว้เฉย ๆ) ซึ่งคืนนั้นที่ร้านข้าวต้มนี้จะขนของมา ก็มาเจอเราซึ่งกำลังเก็บร้านอยู่ เลยมีการทักทายกันตามปกติ
เรา : พี่ขายอะไรคะ
พี่ : ขายข้าวต้มโต้รุ่ง เป็นข้าวต้ม กับข้าวที่กินกับข้าวต้ม แล้วเราอ่ะ ขายอะไร
เรา : หนูขายอาหารตามสั่ง อยู่เนี่ยค่ะ ติดกับพี่เนี่ย พี่ขายตามสั่ง หรือพวกอาหารจานเดียวด้วยหรือเปล่า
พี่ : ไม่อ่ะ ไม่ขาย พวกตามสั่ง จานเดียว ขี้เกียจทำ ขายแต่ข้าวต้ม กับข้าวเป็นจาน ๆ ผัดไฟแดง บลา..บลา..บลา
เรา : งั้นถ้ามีลูกค้าสั่งพวกจานเดียว หรือตามสั่ง พี่มาสั่งหนูก็ได้นะ เดี๋ยวหนูเดินไปส่ง
พี่ : โอ้ยยยย ถ้าลูกค้าสั่ง ผมก็ทำขาย ผมขายจานละ 40 แค่นั้นเอง จะยากอะไร
เรา : ?!?!?! (คิดในใจ มันเป็นมารยาทใช่ไหมอ่ะ ที่คนเค้าขายมาก่อน ไม่ควรขายเหมือนกัน ทั้งที่อยู่ในพื้นที่เดียวกันอ่ะ งง)
ต่อมาร้านนี้ก็เปิด และขายมันทุกอย่างที่เค้าขายกันอยู่ก่อนแล้ว ทั้งจิ้มจุ่ม, ลาบ, อาหารตามสั่งแบบจานเดียว ทั้งข้าวผัด ผัดกระเพรา, พริกแกง, ต้มยำ ฯลฯ ซึ่งเมนูแต่ละเมนูเหมือนกับร้านของเราเกือบทั้งนั้น ซึ่งเจ้าของพื้นที่ก็เตือนแล้วว่าอย่าขายชนกับเจ้าอื่น ๆ แต่ก็มิได้นำพา ต่างคนก็ต่างมีลูกค้ากันไป ไม่เป็นไร..ไม่ว่ากัน แต่....
ต่อมาเมียเจ้าของร้านข้าวต้มเริ่มมาตีสนิท..เริ่มมีมาแบบ (เมียร้านข้าวต้มไม่ใช่คนไทยค่ะ เป็นเวียดนาม)
- มาขอซื้อข้าว โดยอ้างเหตุผลว่า ข้าวยังไม่สุก ทั้ง ๆ ที่ร้านนั้นตั้งร้านเสร็จก่อนร้านเราตั้งนาน เราตั้งทีหลัง ยังหุงข้างสุกแล้ว แต่ร้านเค้าทำไมยังไม่สุก มารู้ทีหลังว่า ร้านเค้าใช้ข้าวขาวธรรมดาหุง ข้าวมันจะแข็ง แต่ร้านเราใช้ข้าวหอมมะลิของพนมรุ้ง ข้าวจะนิ่ม หอม สวยงาม ก็มีลูกค้าเค้าบอกไม่เอาข้าวแข็ง นางก็วิ่งมาขอซื้อร้านเรา บางวันมา 2 รอบ บางวันยังไม่ได้เปิดบิลเลยนางมาขอซื้อ 20 เราตักให้ไปประมาณหนึ่ง เอาแค่ 10 บาท นางบอกไม่พอ..เราเลยบอก มีแค่นี้แหละ ไม่ได้หุงเยอะ บางครั้งนางบอก พี่เอามาให้หนูก่อน เดี๋ยวของหนูสุก แล้วหนูตักมาคืน แต่ข้าวร้านนั้น ลูกค้าร้านเราไม่กินอ่ะ เพราะมันแข็งมากกกกก แรก ๆ ก็ตักแบ่งขายให้ ต่อมาชักถี่ขึ้น ๆ ทำให้ข้าวเราไม่พอ พอมีลูกค้ามา ข้าวหมด รอหุงใหม่ก็นาน ทำให้เราเสียลูกค้า
- เริ่มมีการมาชิงลูกค้าถึงหน้าร้านเรา ลูกค้าเค้าส่วนหนึ่งก็เป็นลูกค้าเราด้วย เห็นร้านมาเปิดใหม่ก็อยากลอง แต่สุดท้ายก็กลับมากินร้านเราอยู่ดี พอนางเห็นลูกค้าคนนี้ เคยไปกินร้านนาง แต่ตอนนี้มากินร้านเรา ก็จะเดินเข้ามาทัก ประมาณ พี่...กินอะไร อร่อยไม๊ กินอะไรเพิ่มบอกหนูน๊าาาา ร้านหนูอยู่ตรงนี้เอง หนักเข้าเดินผ่านแบบเจาะจงมาดูว่าสั่งอะไร เดินผ่านบ่อยผิดปกติ มาทุกครั้งทักทุกครั้ง พี่กินอิ่มรึยัง บลา บลา บลา มีอยู่ครั้งนึง ลูกค้าเราอุ้มลูกมาด้วย กำลังดูเมนู ซึ่งลูกของลูกค้าที่อุ้มมา เราเห็นตั้งแต่เด็ก ๆ จนตอนนี้ขวบกว่า อุ้มเล่นกันมา เราล้างมืออยู่ กำลังจะไปเล่นกับน้อง นางเดินมา อุ้มน้องไปเลย บอก ไปๆๆๆๆ ไปกินข้าวต้มร้านนั้นกัน พร้อมชวนแม่น้องไปด้วย
เราอึดอัดใจมากกับพฤติกรรมแบบนี้ ที่เล่ามาเป็นแบบคร่าว ๆ ที่จริงยังมีอีกเยอะ ทั้งการจัดจานอาหารที่ก๊อปปี้กันมา ของเดิมของร้านนั้น ตักข้าวใส่จาน แล้วราดกับข้าวไว้ข้างบน แต่ของเราจะตักข้าวอัดบล๊อกกลม ๆ แล้วเอากับข้าวไว้ข้างๆ บล๊อคข้าว ต่อมานางก็ทำตาม แต่ข้าวเค้าเป็นข้าวขาวธรรมดา มันอัดบล๊อกไม่อยู่ ก็เลยเลิกทำไป
ใครเปิดร้านอาหาร แล้วเจอเพื่อนบ้านแบบนี้ มีวิธีรับมือกันยังไงบ้างคะ ช่วยแชร์ด้วยนะคะ ตอนนี้อึดอัดใจเหลือจะกล่าว..
ปล.ขอโทษค่ะ กระทู้ยาวไปนิดนึง _/\_