ขอถอดบทเรียนตัวเองให้น้องๆที่ยังไม่ตัดสินใจเลือกชีวิตคู่ (และขอบ่นด้วยบางที ตามประสาคนแก่)

อันที่จริงก็ไม่น่าจะมาตั้งคำถามแล้ว เพราะมีครอบครัวแล้ว เวลามันผ่านมานานแล้ว
แต่เรื่องที่เล่าก็คงจะให้อีกมุมมองแก่คนอื่นได้ (มั้ง)

ก่อนที่จะแต่งงาน หรือก่อนหน้านั้นคือก่อนจะตัดสินใจเป็นแฟนจริงๆจัง
ก็ชั่งใจอยู่เหมือนกันว่า จะเลือกใครดี


คนแรก
เป็นเพื่อนกันมานานสมัยประถม ชอบพอกันแต่ไม่เคยบอกกัน (ก็มันอายตามประสาเด็ก) พอโตวัย 20 ต้นๆแล้ว เมื่อมีโอกาสกลับมาเจอกันอีกครั้ง ก็ได้ศึกษา แลกเปลี่ยนช่วงชีวิตที่หายไป

แต่...เค้าอยู่ไกล อยู่คนละจังหวัด พบกันก็ไม่เคยแม้แต่จับมือกัน แต่เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่าสิ่งที่เค้าพูดกับเรานั้นมีความจริง เท็จ แค่ไหน แม้ว่าครอบครัวพ่อแม่เราจะรู้ความสัมพันธ์ของเราแล้วก็ตาม
เพราะเค้าก็ยังขี้อาย ไม่กล้าเข้าหาผู้ใหญ่ (พ่อแม่รู้จักกัน แต่ไม่สนิทกัน) ส่วนใหญ่เราจะไปหาเค้าที่บ้าน ไปไหว้แม่เค้ามากกว่า
ตอนนั้นก็เลยรู้สึกว่า "รู้สึกไปเองหรือเปล่า" เค้าอาจจะไม่ได้รักเรา เพราะเค้ายังไม่เคยบอกรักเราเลยสักครั้ง
แต่เค้าก็ไม่เคยทำให้เราเสียใจ คุยกัน(ทางโทรศัพท์)ทีไร ก็สนุกสนาน เฮฮา มีทะเลาะบ้างบางที

เคยแหย่เรื่องชีวิตคู่ เค้าบอกว่า "คงไม่มีใครแล้วก็คุยอยู่คนเดียว ถ้าไม่ใช่คู่กันแล้วก็แคล้วกันไป และถ้าแคล้วกันไปหากอายุ 30 ไม่มีใครเข้ามาก็จะบวช" อืมมมม...


กับคนที่สอง
รู้จักกันก่อนที่คนแรกจะเข้ามาอีกครั้ง อายุมากกว่า แต่เป็นคนรุกไว เข้ามาจีบก่อน ยังดูกันไปเรื่อยๆ
แต่เพราะอยู่จังหวัดเดียวกัน ระยะทาง 1 ชั่วโมงไม่ไกลกันเท่าไหร่ จึงไปมาหากันได้บ่อยกว่า อาทิตย์ละครั้ง หรือสองอาทิตย์มาครั้ง

รู้จักได้ 3 ปี มีอะไรกันก็เลยเป็นแฟนกัน แต่ก็อยู่คนละที่ เค้าทำงานโรงงาน เราทำงานบริษัท
และก็เคยได้ยินประวัติผู้หญิง พนันบอลมาบ้าง แต่ก็บอกพี่เค้าไปตามตรงอยู่ว่า ให้หยุดเล่นพนัน ส่วนผู้หญิงถ้าจะมีให้บอกด่วน (กลัวเอดส์)

เคยถามเรื่องแต่งงาน เมื่อไหร่จะมาขอ เค้าบอกยังไม่พร้อมตอนนี้ แต่พี่ก็รักนะ


คนเราจะคบสองทางก็ไม่ได้ เลยตัดสินใจ ...ตัดคนแรก เลือกคนที่สอง
เพราะเหตุผล...

คนแรก เรารักเค้า แต่ไม่มั่นใจเลยว่าเค้าจะรักเราจริงไหม แม้พ่อแม่จะรับรู้เรื่องแล้วว่าคุยกันอยู่ แต่ระยะทางไกลขนาดนี้ก็หาความแน่นอนยาก
คนสอง เรารักเค้าไหม (ตอนนั้น)มั่นใจว่ารัก แต่เค้าบอกว่ารักเรา พ่อแม่รู้ว่าคุยกัน แต่ไม่รู้ว่าลึกซึ้ง การอยู่ก่อนแต่งก็ได้เรียนรู้กันไปหลายอย่างแล้วว่าพอจะไปด้วยกันได้

ปัจจุบันก็แต่งกับคนที่สองนี่แหละ เพราะศรัทธาประโยคที่ว่า
"รักคนที่เขารักเราดีกว่า ยังไงเขาก็รักเรา
ดีกว่า รักเขาข้างเดียวทั้งชาติ"

ปัจจุบันประโยคนั้นไม่มีความหมายอีกแล้ว
และไม่สามารถรู้ได้เลยว่า "คนที่เขารักเรา ก็จะหมดรักเราได้เช่นกัน"

ตอนนี้น่ะหรือ? ก็อยู่ด้วยกันอย่างแกนๆ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะเค้าเล่นพนันบอล ซึ่งเราไม่ชอบ มันทำให้เราหมดตัวไม่รู้กี่รอบก็ยังไม่เลิก ...เคยให้สาบานต่อหน้าพี่น้อง ต่อหน้าพระว่าจะเลิก ก็ยังไม่เลิก ... เคยให้สาบานต่อหน้าพระว่า ถ้าไม่เลิกเล่นบอล จะยอมหย่าให้ ก็ไม่ยอมหย่าให้...
ตอนนี้น่ะหรือ?? ก็อยู่อย่างทรมาน มันไม่ยอมหย่าให้สักที

นี่แหละเราเลือกแล้ว เลือกรักคนเขารักเรา ..แต่ไม่รู้ว่าวันหนึ่งเขาจะหมดรักเรา อย่างไม่ปราณี