คุณคิดยังไงกับความคิดที่ว่า "การจะเรียนภาษาต่างประเทศ ต้องลืมภาษาแม่"

เคยมีคนบอกผมน่ะครับ ว่าถ้าจะเรียนภาษาต่างประเทศ ต้องลืมภาษาแม่ให้หมด หมายถึงเรื่องการออกเสียง เพราะจะทำให้ออกเสียงภาษาต่างประเทศนั้นได้ไม่ชัด เพราะชินแต่กับสำเนียงของภาษาตัวเอง คนที่ผมบอกนี่คือเขาพูดถึงภาษาญี่ปุ่น บอกว่าคนไทยพูดภาษาญี่ปุ่นสำเนียงไทยแล้วคนญี่ปุ่นฟังไม่เข้าใจ แล้วพวกอาจารย์ญี่ปุ่นในเมืองไทย ก็พูดแบบสำเนียงไทย ทำให้พอคนไทยไปอยู่ญี่ปุ่นจริงๆ แล้วฟังที่คนญี่ปุ่นพูดกันไม่รู้เรื่อง
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
หมายถึง ให้เรียนภาษาอื่น โดยไม่ติดยึดกับภาษาแม่ มั้งครับ
ไม่ใช่ว่าเอะอะอะไร ก็จะจับเทียบกับภาษาแม่ให้หมด

แบบที่เราเคยเรียนกันสมัยเด็ก (เฉพาะบางคน ในบางโรงเรียนนะ)
ที่สอนว่า a = เอ หรือ แอ b= บ n = น
แล้วพอเจอ ban ก็ถอดเป็น บอ-แอ-นอ แบน แบบนี้น่ะ

หรือ ถ้าภาษาญี่ปุ่นก็.... มัวฝังใจว่า a i u e o เป็นสระเสียงสั้น ออกเสียง อะ อิ อุ เอะ โอะ เท่านั้น
พอเจอสระเสียงยาว เช่น u+u ก็ออกเสียง อู แต่ไม่ได้ลากเสียงให้ยาวพอ
เพราะสระเสียงยาวของญี่ปุ่น มันก็คือ มองว่า เป็น ฮิรางานะ ๒ ตัว ก็ต้องออกเสียงให้ยาว สองเท่า จริง ๆ
พอออกเสียง "อู" แต่ไม่ยาว คนญี่ปุ่นก็ฟังว่า เราพูด u อยู่ดี ไม่ใช่ uu เป็นต้น

นี่ยังไม่ต้องพูดถึงเสียง z tsu g ที่ไม่ตรงกับภาษาไทยตัวไหนเลยนะ
---
สรุป ความเห็นผมคือ ให้ "ลืมชั่วคราว" เฉพาะตอนเรียนภาษาอื่นครับ ในความหมายที่ว่า ไม่ติดยึด ไม่เรียนภาษาอื่น
โดยเอามาอ้างอิงบนพื้นฐานของภาษาแม่อยู่ตลอดเวลา
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่