มาขอคำแนะนำจากแม่ๆอีกแล้วค่ะ เรื่องพาดช.เข้านอน.... คือตั้งแต่เขาเกิดจนถึงตอนนี้ 2.3 ขวบ เราก็จัดแบบเป็นกิจวัตรเป๊ะๆ ตอนเด็กๆช่วงขวบนิดๆ ก็ต้องอุ้ม ต้องพาดบ่า หลับแล้วถึงค่อยพานอนบนที่นอนได้ เราก็คิดว่าพอโตขึ้นอีกหน่อยเขาน่าจะนอนง่ายขึ้น
*** คำว่าง่ายขึ้น ในที่นี้ หมายความว่า พอถึงเวลานอนก็ไปล้มตัวลงนอนให้ม๊าตบก้น อ่านนิทาน หรือ ร้องเพลงให้ฟังแล้วหลับง่ายๆ ค่ะ

แต่จนแล้วจนรอดความง่ายการนอนไม่มีเลย เราพาเขาเข้านอนประมาณ 19.30 น. ทุกวัน แต่กว่าจะหลับจริงๆก็ปาไปเกือบ 21.00 น. ทุกวัน
ยิ่งเดี๋ยวนี้รู้เรื่องเยอะ เล่นก่อน อ่านหนังสือ อุ้มพาดบ่า พอเอาลงนอนบนที่นอนก็ เกาขา ตบก้น แล้ววกกลับมาใหม่อุ้มพาดบ่าใหม่
เป็นอย่างนี้แทบทุกคืน เราก็พยายามแล้วที่จะทำตามstep กินข้าว เล่น อาบน้ำ กินนม นอน แต่มันไม่ง่ายตรงนอนนี่แหละค่ะ

แล้วอีกอย่างที่เราเริ่มไม่อยากทำ คือ ตอนนอนเหมือนต้องมีอะไรมาขู่ เช่น หลับตาเร็วเดี๋ยวจิ้งจกเข้าห้อง หรือ ตุ๊กแกมาแล้วนะ คือเราไม่อยากขู่แบบนี้เลย แต่ตอนที่เขาไปนอนกะย่า ย่าพาทำแบบนี้แล้วเขาทำท่ากลัวๆ แต่จริงๆก็ไม่ได้กลัวนะคะ แบบกลัวแกล้งๆอะค่ะ แต่เขาก็ยอมหลับตาโดยดี สักพักก้หลับได้ คือ เราไม่อยากให้เป็นแบบนี้ เรากลัวว่าเขาจะติดค่ะ

เพื่อนๆมีวิธีไหนที่จะพาเด็กๆเข้านอน แบบว่ายๆ ไม่เหนื่อยบ้างไหมคะ ^0^