จากกรณีที่คนไทยตื่นพระอรหันต์ ที่เปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ในนาม หลวงปู่เณรคำ ทำให้ผู้เขียนเกิดความสังเวชไม่น้อย เพราะเราเองก็เคยไปกราบท่านผู้นี้มาด้วย แต่ด้วยบุญเก่าหรือไรไม่ทราบได้รู้เดี่ยวนั้นเลยว่าเป็นของปลอมรีบบอกเพื่อนว่า วันหน้าถ้ามากราบท่านไม่ต้องชวนเรานะที่บอกรู้ไม่ได้มีญาณหรือฌาณขั้นสูงเลยแค่ฟังธรรมะที่ท่านผู้นี้พูดออกมาก็รู้แล้ว (ที่เรียกว่าท่านเพราะ มีพระคุณยิ่งใหญ่ต่อประเทศอีกท่านหนึ่งเลยนะ เป็นครูโดยไม่ต้องสอบใบประกอบวิชาชีพ
กระทั่งผู้เขียนได้มีโอกาสกราบสนทนาธรรมกับหลวงตาพร วัดป่าเคียนพิง จ.สุราษฯ ท่านตั้งปุจฉาได้น่าคิดนะ ท่านถามว่า
"ชาวพุทธเราแค่กราบพระก่อนนอนทุกวันยังทำกันไม่ค่อยได้  เพราะมักอ้างว่าไม่มีเวลาบ้าง ง่วงนอนบ้าง แต่พอเวลาดูทีวีบ้าง ไปเที่ยวบ้าง นั่งเล่นบ้าง กลับไม่เคยอ้างว่าไม่มีเวลา   แล้วตกลงเราเป็นชาวพุทธแน่แล้วหรือ"
พอฟังแล้วก็ต้องสะอึกเลย กรณีญาติๆของเราโหยหาพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบปฏิบัติตรง แล้วก็วิ่งไปกราบหลวงปู่นั่น หลวงพ่อนี่ ฯลฯ แต่ตัวเองกลับรออะไรอยู่ไม่ลงมือทำเองสักที และด้วยความที่ตัวเองกำลังหิวโหยอยู่พอดีก็เลย หม่ำ เข้าเต็มๆด้วยความที่ขาดสติปัญญาไตร่ตรอง ของแท้หรือของปลอมก็เลยแยกไม่ออก ผู้คนเกือบทุกสังคมต้องตกอยู่ในวังวนนี้อีกนานทีเดียว
หรือท่านใดมีข้อคิดเห็นอื่นใด ยินดีรับฟังด้วยสันติ
"กตัญญู เมตตา วาจาสัจ ปฏิบัติธรรมได้" โอวาทหลวงตาพร