โดนแฟนบอกเลิกเมื่อกี้นี้เองครับ แอบเศร้านะแต่ก็คบกับเค้าแล้วเป็นทุกข์ แฟนอยู่ห่างไกลกัน ความห่างไม่ได้เป็นปัญหาหรอกแต่ปัญหาอยู่ที่คนกับความรู้สึกมากกว่า 55 ที่เศร้าเพราะเสียดายเวลาที่คบกัน พอคบคบแล้วมันทุกข์ยังไงไม่รู้ ความจริงก็มีปัญหาระหองระแหงมานานอยุ่แล้ว ความรู้สึกยิ่งแย่ลงๆ ยื้อไปก็แค่นั้น เลิกก็เป็นหนทางเดียวที่ดีที่สุดแล้ว แต่ก็เป็นบางช่วงเวลาที่ดีให้แก่กันตามคนคบกันเนอะ ทำอะไรให้แก่กัน แล้วก็มีความเหมาะสมเข้ามาแทรกด้วย ผมก็เป็นคนไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่ ช่วยงานบ้านพ่อ แม่ พยายามลืมเรื่องราวที่ดีให้แก่กัน แต่ก็นะอย่างงี้มันใจหายวูบไปเลยครับ ต่อไปไม่มีเธออีกแล้ว ต่อไปต้องทนเหงา ไม่มีใครให้คุยด้วย คิดกับตัวเองอยุ่ว่าถ้ามีรักครั้งใหม่ ต้องทำยังไง ความรักที่เพิ่งผ่านพ้นไปสอนให้เราโตขึ้นมากกว่าเดิม ทำรักครั้งใหม่ให้ดีกว่าเดิม ปรับปรุงตัวเอง ทั้งภายในและภายนอก แต่ก็นะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราต้องผ่านพ้นมันไป ชีวิตต้องดำเนินต่อไป และต้องพยายามเข้มแข็งมากขึ้น ขอบคุณมากครับบบ สำหรับพื้นที่ระบาย