"ฟ้าจรดทราย" สนุกตรงไหน?คนเขียนต้องการสื่ออะไร?

เพื่องอ่านจบเมื่อกี๊นี้เองค่ะ
เล่มตั้ง 350บาท พิมพ์ตั้ง 23 ครั้ง ไม่ค่อยสนุกเลย(ในความคิดเรา)
อยากรู้ว่าคนอื่นเขาคิดว่าเรื่องนี้สนุกตรงไหน?
เนื้อเรื่องเรื่อยๆ บรรยายนกบรรยายไม้ซะมาก คือแบบบรรยายห้อง บรรยายคน บรรยายสถานที่ บรรยายวัฒนธรรมเยอะเกิน
มันก็ดีตรงเห็นภาพ และน่าสนใจในบางเรื่อง แต่เยอะจนน่าเบื่อ
ไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมกับตัวละครเลย ต้องฝืนใจอ่านจนจบ
การผจนภัยของพระนางก็เรื่อยๆ จากที่นั่นไปที่นี่ ไม่น่าตื่นเต้น
บทหวานของพระนางก็น้อยมาก
การชิงไหวชิงพริบก็ไม่ซับซ้อนไม่น่าติดตาม

สงสัยหลายอย่าง ว่าผู้เขียนต้องการจะสื่ออะไร
แคชฟียา เป็นชาวมุสลิมจากประเทศที่เคร่งครัดสุดๆ แต่ไปเรียนคอนแวนท์ ?
ตอนจบ นางเอกผู้เติบโตมาอย่างแม่ชียอมเปลี่ยนศาสนาอย่างง่ายดาย ยอมรับวิถีชีวิตชาวเมืองได้ไม่ติดขัด
แล้วมีตอนที่อธิบายว่าลูกชายคนที่สามต้องไปเป็นขันทีองครักษ์อะไรนั่น จะสื่อถึงอะไร อยากรู้เจตนา
พระเอกก็เป็นองครักษ์ทำไมไม่เป็นขันทีบ้าง

สุดท้าย แนะนำนิยายแนวเจ้าหญิงเจ้าชายสนุกๆให้หน่อยสิ
เคยอ่านเลือดขัตติยา แค่หน้าแรกเราก็มึนแล้ว ราชาศัพท์เยอะ อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเลย
เลยไม่กล้าซื้อของลักษณาวดีอีก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่