เรื่องที่เขียนเป็นเรื่องแต่งขึ้นจาก การใช้ชีวิตอยู่ร่วมสังคมเดียวกับ บุคคลที่มีปัญหาทางจิต หลายอย่าง โดยไม่ต้องการเปิดเผยรายละเอียดอื่น เพื่อเป็นเรื่องสั้น แนวดราม่า  ...เราไม่ได้สนิทกับใครในเม

สวัสดีครับ วันนี้ผมก็เดินเล่นในห้างตามประสาเด็กมหาลัยทั่วไป อยู่ดีๆก็มีพี่มาชักชวนให้ไปลงคอร์สทำหน้า ด้วยความใจอ่อนบวกกับช่วงนี้หน้าโทรมเลยตัดสินใจพลาดครับ ผมจึงลงคอร์สกับคลินิกแห่งหนึ่งในห้างหนึ่งไป

มันเป็นกระทู้แรกของเรานะ อาจจะพิมพ์ไม่ดี ตกหล่นไปบ้าง ก็ขอโทษจริงๆTT TT ตอนนี้เราเป็นเด็กปีหนึ่ง มหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง เราไม่มีเพื่อนเลย รู้สึกเหงามาก รู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวในมหาลัย ตอนช่วงเปิดเทอมใหม่

ตอนนี้เรียนอยู่มหาลัยกำลังจะขึ้นปี2คะ หนูจบมาจากโรงเรียนที่เรียนมาตั้งแต่ประธมจนมัธยม เพี่อนมีทั้งตั้งแต่ประธมและเพื่อนใหม่ตอนม.ต้น แต่พอเข้ามหาลัยมาก็มีเพื่อนและเข้าสังคมปกตินะคะ แต่จะมีความรู้สึกไม่

สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็ก7ที่ซิ่วอยู่บ้านมาเป็นเด็ก68 เหตุผลที่ซิ่วคือยื่นไป10ที่ได้ที่ที่ไม่อยากไปค่ะ ยื่นให้มันครบ10เฉยๆแต่มันดันหลุดมาได้ เรื่องของเรื่องคือ ตอนนี้หนูกำลังจะสอบTgatพรุ่งนี้แล้ว แต่หนูก็

เรามีเพื่อนสนิทคนนึง สมมุติว่าชื่อ ก สนิทกันมากๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด วิดิโอคอล ไปรับไปส่ง โทรคุย ทำอะไรที่เพื่อนทำกัน แต่อยู่ๆ ก็มีรุ่นพี่ในกลุ่มคนนึงล้อขึ้นมาในงานเลี้ยงมหาลัยเพราะ ก มันเลื่อนเก้าอ

เริ่มมาจากเรากับเพื่อนคนนี้เคยสนิทกันมากจนเรียนมหาลัยเดียวกันเลยเป็นรูมเมทกัน อยู่กันแรกๆไม่มีปัญหาอะไรแต่พอต่างคนต่างมีแฟนก็จะไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันแล้ว โดยเพื่อนเรามีแฟนปุ้ปก็จะอยู่ทางบ้านแฟนเค้ามากก

พอดีว่าหลังจากเรียนจบ.ปลายที่ภาคกลางจะย้ายไปอยู่บ้านญาติ ญาติบอกให้ไปม.นเรศวร แต่พอไปดูคุณสมบัติผู้สมัครของม. มันไม่มีให้จังหวัดภาคกลางค่ะ เลยไม่แน่ใจ