ตอนหลังเมื่อท่าน(หลวงปู่เจี๊ยะ)สอนจนผู้ปฏิบัติตามชำนิชำนาญบ้างแล้ว
การพิจารณาแบบนี้ก็ไม่กลัวกัน พิจารณาได้ พิจารณาให้ตายเป็นเถ้าถ่านดินไปเลย
ในตอนหลังเมื่อพระเหล่านั้นพิจารณาเป็นแล้ว จิตอยู่นิ่งๆ ได้ ในจิตนั้นก็ปรากฏ
"เราไม่กลัวตายแล้ว" มันบอกไม่ถูกมันสบาย ก็เกิดความมหัศจรรย์ครั้งแรกด้วยการพิจารณาตัดอย่างนั้น
เชื่อในพระอาจารย์เจี๊ยะผู้สอนอย่างเต็มใจ เมื่อพิจารณามากๆ เข้า ท่านก็แสดงอาการพอใจที่ได้อบรมสั่งสอนมา
ท่านถามให้พระตอบท่าน ท่านอยากฟังเรื่องราวที่พระรูปใดปฏิบัติก็ต้องเล่าถวาย ท่านจึงจะชี้แจงข้อถูกผิด
ท่านบอกว่า ไม่พอ การพิจารณาเท่านี้ยังไม่พอ การพิจารณาอะไรเป็นอสุภะคือ ความไม่งามได้
ทีนี้ลองพิจารณาเป็นสุภะ คือความสวยงานหน่อยซิ ท่าน(หลวงปู่เจี๊ยะ)ก็เล่าการพิจารณาขั้นสุดท้าย สำหรับการพิจารณาให้ฟังว่า
"อะไรๆ ทั้งหมดรวมลงมาอยู่ที่การพิจารณากาม สุดยอดของกรรมฐานคือกาม ผู้ชายเรา สงสัยข้องใจอะไรมากก็เป็นเพศของผู้หญิง
เมื่อพิจารณา หน้า ตา เนื้อ หนัง อะไรๆ อื่นก็เหมือนกันหมด มันเหมือนกันหมดทั้งชายและหญิงตลอดจนสัตว์อื่น แต่เมื่อพิจารณาหันมา
มองอวัยวะของผู้หญิง นี่ข้องใจจะสะดุดมาก การพิจารณาอย่างนี้พิจารณาได้ยาก แต่จะแก้กาม ต้องพิจารณาตัดที่ตรงนี้"
ท่านสอนเด็ดขาดแปลกกว่าใครๆ ที่เคยสอนมา แต่ในความเป็นจริงแล้ว ใครๆ ก็หลงอย่างนี้ทั้งนั้น บางคนถึงกับนั่งฟังไม่ได้
ท่านสอนผู้หญิงให้กำหนดตัดอวัยวะเพศชาย สอนพระผู้ชายให้กำหนดตัดอวัยวะเพศหญิง ท่านสอนพูดออกมาเป็นคำที่โลกรังเกียจ
แต่พากันหวงแหนนั้นแหละ นำมาเล่าคงไม่ดี ท่านบอกว่าการพิจารณาอย่างนี้เอาให้หนัก ของอย่างนี้สำหรับผู้ต้องการแก้กิเลสเอามันไว้ไม่ได้
พระอาจารย์เจี๊ยะบอกว่า "เมื่อพิจารณาอวัยวะเพศของหญิง จิตยังสะดุ้งสะเทือน แสดงว่าใช้การไม่ได้ อ่านตำรายังไม่จบ
ให้ไปเรียนคัมภีร์มาใหม่" พระทั้งหลายที่ได้ยินได้ฟังเช่นนั้นก็กลัว ไม่กล้าพิจารณา บางองค์สั่นทั้งตัว ไม่กล่าทำ ทำไม่ได้ ท่านก็ดุเอาว่า
"ไอ้
! กลัวอะไรประสา...เอาเลย ...พิจารณาเลย"
ถ้าพระอาจารย์เจี๊ยะไม่สอนทางด้านปัญญา พวกพระคงภาวนาพุทโธอยู่ตลอดปีตลอดชาติไม่รู้เรื่อง นี่ท่านมาตีออกชี้แจง
แสดงเปิดเผยออกเป็นชิ้นส่วน พวกเรานักภาวนาก็พิจารณาตามท่าน เก่งบ้างไม่เก่งบ้าง ชนะบ้างไม่ชนะบ้าง มันลากเราบ้างเป็นครั้งคราว
กิเลสตัวนี้สำคัญมากสำหรับพระใกล้ชิดท่านจริงๆ ท่านจะสอนเน้นเรื่องนี้ตลอด ก็คือเรื่องกามกิเลส ต้นเหตุแห่งกามกิเลส ต้นตอมันอยู่ไหน
ท่านให้พิจารณาตรงนั้น อย่าอ้อมค้อม ให้ตีให้แตกด้วยอริยสัจ อย่างอื่นท่านก็สอน แต่ไม่เน้นเท่ากับเรื่องกามกิเลส ชนะอันนี้ได้
ชนะได้หมดท่านว่า ไม่ชนะอันนี้อย่ามาคุย คุยได้ก็ไม่รู้เรื่อง นี้แหละสุดยอดแห่งกรรมฐาน มนุษย์สร้างภพสร้างชาติก็เพราะตัวนี้แหละ
ไม่พิจารณาตัวนี้ จะพิจารณาอะไร
จากบางส่วน หนังสือ หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ริ้วห่อทอง
หลวงปู่เจี๊ยะสอน สุดยอดของกรรมฐาน
การพิจารณาแบบนี้ก็ไม่กลัวกัน พิจารณาได้ พิจารณาให้ตายเป็นเถ้าถ่านดินไปเลย
ในตอนหลังเมื่อพระเหล่านั้นพิจารณาเป็นแล้ว จิตอยู่นิ่งๆ ได้ ในจิตนั้นก็ปรากฏ
"เราไม่กลัวตายแล้ว" มันบอกไม่ถูกมันสบาย ก็เกิดความมหัศจรรย์ครั้งแรกด้วยการพิจารณาตัดอย่างนั้น
เชื่อในพระอาจารย์เจี๊ยะผู้สอนอย่างเต็มใจ เมื่อพิจารณามากๆ เข้า ท่านก็แสดงอาการพอใจที่ได้อบรมสั่งสอนมา
ท่านถามให้พระตอบท่าน ท่านอยากฟังเรื่องราวที่พระรูปใดปฏิบัติก็ต้องเล่าถวาย ท่านจึงจะชี้แจงข้อถูกผิด
ท่านบอกว่า ไม่พอ การพิจารณาเท่านี้ยังไม่พอ การพิจารณาอะไรเป็นอสุภะคือ ความไม่งามได้
ทีนี้ลองพิจารณาเป็นสุภะ คือความสวยงานหน่อยซิ ท่าน(หลวงปู่เจี๊ยะ)ก็เล่าการพิจารณาขั้นสุดท้าย สำหรับการพิจารณาให้ฟังว่า
"อะไรๆ ทั้งหมดรวมลงมาอยู่ที่การพิจารณากาม สุดยอดของกรรมฐานคือกาม ผู้ชายเรา สงสัยข้องใจอะไรมากก็เป็นเพศของผู้หญิง
เมื่อพิจารณา หน้า ตา เนื้อ หนัง อะไรๆ อื่นก็เหมือนกันหมด มันเหมือนกันหมดทั้งชายและหญิงตลอดจนสัตว์อื่น แต่เมื่อพิจารณาหันมา
มองอวัยวะของผู้หญิง นี่ข้องใจจะสะดุดมาก การพิจารณาอย่างนี้พิจารณาได้ยาก แต่จะแก้กาม ต้องพิจารณาตัดที่ตรงนี้"
ท่านสอนเด็ดขาดแปลกกว่าใครๆ ที่เคยสอนมา แต่ในความเป็นจริงแล้ว ใครๆ ก็หลงอย่างนี้ทั้งนั้น บางคนถึงกับนั่งฟังไม่ได้
ท่านสอนผู้หญิงให้กำหนดตัดอวัยวะเพศชาย สอนพระผู้ชายให้กำหนดตัดอวัยวะเพศหญิง ท่านสอนพูดออกมาเป็นคำที่โลกรังเกียจ
แต่พากันหวงแหนนั้นแหละ นำมาเล่าคงไม่ดี ท่านบอกว่าการพิจารณาอย่างนี้เอาให้หนัก ของอย่างนี้สำหรับผู้ต้องการแก้กิเลสเอามันไว้ไม่ได้
พระอาจารย์เจี๊ยะบอกว่า "เมื่อพิจารณาอวัยวะเพศของหญิง จิตยังสะดุ้งสะเทือน แสดงว่าใช้การไม่ได้ อ่านตำรายังไม่จบ
ให้ไปเรียนคัมภีร์มาใหม่" พระทั้งหลายที่ได้ยินได้ฟังเช่นนั้นก็กลัว ไม่กล้าพิจารณา บางองค์สั่นทั้งตัว ไม่กล่าทำ ทำไม่ได้ ท่านก็ดุเอาว่า
"ไอ้
ถ้าพระอาจารย์เจี๊ยะไม่สอนทางด้านปัญญา พวกพระคงภาวนาพุทโธอยู่ตลอดปีตลอดชาติไม่รู้เรื่อง นี่ท่านมาตีออกชี้แจง
แสดงเปิดเผยออกเป็นชิ้นส่วน พวกเรานักภาวนาก็พิจารณาตามท่าน เก่งบ้างไม่เก่งบ้าง ชนะบ้างไม่ชนะบ้าง มันลากเราบ้างเป็นครั้งคราว
กิเลสตัวนี้สำคัญมากสำหรับพระใกล้ชิดท่านจริงๆ ท่านจะสอนเน้นเรื่องนี้ตลอด ก็คือเรื่องกามกิเลส ต้นเหตุแห่งกามกิเลส ต้นตอมันอยู่ไหน
ท่านให้พิจารณาตรงนั้น อย่าอ้อมค้อม ให้ตีให้แตกด้วยอริยสัจ อย่างอื่นท่านก็สอน แต่ไม่เน้นเท่ากับเรื่องกามกิเลส ชนะอันนี้ได้
ชนะได้หมดท่านว่า ไม่ชนะอันนี้อย่ามาคุย คุยได้ก็ไม่รู้เรื่อง นี้แหละสุดยอดแห่งกรรมฐาน มนุษย์สร้างภพสร้างชาติก็เพราะตัวนี้แหละ
ไม่พิจารณาตัวนี้ จะพิจารณาอะไร
จากบางส่วน หนังสือ หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ริ้วห่อทอง