วันก่อนได้อ่านบทความ คุณเป้ง https://www.facebook.com/photo.php?fbid=596199947080207&set=a.455739217792948.108876.455731051127098&type=1&theater

วันนี้เลยลองวิ่งตีนเปล่าดู มีเรื่องมาเล่า
ก่อนอื่นขอบอกสถิติการวิ่งของผมก่อนเพื่อจะได้พิจารณากันว่าที่ผมเจอมาคืออะไรแน่
ผมวิ่งมาหลายเดือนเหมือนกัน แต่วิ่ง ๆ หยุด ๆ เจ็บเข่าบางช่วงพักยาว
ตอนนี้วิ่ง ได้ดีสุดคร่าว ๆ  5โล speed 11km/hr แต่ค่อนข้างเหนื่อย



ถ้าวิ่ง 6-7 โล speed จะลดลง คือต้องลด speed ตั้งแต่เริ่มต้น ไม่งั้นวิ่งไปไม่ตลอด
ปกติวิ่ง 5-6 โล speed 9-11 km/hr
ใช้รองเท้า nike air pegasus



เริ่มเรื่อง
วันนี้เริ่มด้วยการถอดรองเท้าวิ่งชิมลางดูก่อนหนึ่งรอบสนามเห็นเขาบอกต้องใช้เวลาปรับตัวเลยขอลองนิดนึงก่อนวันนี้
และเห็นเขาบอกต้องวิ่งเร็ว  ๆ เลย ซัดไป ประมาณ 12 km/hr
เจ็บเท้าเพราะหินเยอะ ครบรอบใส่รองเท้าวิ่งแล้วเริ่มจับเวลาด้วย Endomodo แล้วเลยวิ่งที่ speed 11.5 km/hr โดยประมาณ ซึ่งเร็วไปสำหรับผม เลยวิ่งได้แค่สองโลกว่า แล้วไม่ใหวแล้วเหนื่อย หายใจทางปากแล้ว


เสร็จเร็วไป เลยพักแป๊บนึงลองวิ่งแบบไม่ใส่รองเท้าดู แต่คราวนี้วิ่งแบบช้า ๆ หน่อย เพราะหินเยอะ
วิ่งที่ speed 9 km/hr(ช้ากว่านี้ผมเริ่มรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติแล้ว เพราะเริ่มชินspeed เร็ว ๆ)
ปกติ speed เท่านี้ผมก็วิ่งได้มากกว่า speed 10-11 ที่วิ่งประจำแค่ โล-สองโล
แต่น่าแปลกใจคือ ถอดรองเท้าวิ่งแล้ว ไม่เหนื่อยเลยหายใจทางจมูกไม่มีอาการหอบเลย
ตอนแรกผมก็คิดว่าตัวเองฟิตแล้ว ความเร็วขนาดนี้ คงน้อยไปสำหรับผมแล้วมัง(ทั้งที่เดือนก่อนวิ่งเร็วเท่านี้ได้ หกเจ็ด โลเอง)
กะว่าถ้าไม่เหนื่อยขนาดนี้วิ่งได้สิบโลแน่นอน เอาวะ! ตั้งเป้าซักสิบโล
วิ่งชิล ๆ ไปได้สามโลยังไม่เหนื่อยเหมือนเดิม ตอนแม่ผมโทรเข้ามา ผมคุยได้เหมือนปกติไม่มีหอบเลย วิ่งไปคุยไปสบายมาก
แต่เริ่มเจ็บฝ่าเท้า เท้าพองนั้นเอง(วิ่งรอบก่อนหน้านั้น สองโลกว่าแล้วรวมกับอันนี้อีกสามโล ก็ห้าโล ปกติผมจะเหนื่อยแล้ว)
หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นใส่รองเท้าวิ่งเพราะกลัวพองมากกว่านี้ แต่เป้าหมายยังคงเดิมสิบโล คิดว่าใหว
แต่พอวิ่งจริงเท่านั้นแหละ โอ้โห!ความรู้สึกต่างจากการถอดรองเท้าวิ่งเลย
ใส่รองเท้าแล้ว มันหนืด หนึบ เท้าห่างจากพื้น ออกแรงเยอะกว่า เหนื่อยเร็วมาก
พอดูมือถือเช็คว่าเราวิ่งเร็วไปป่าววะ มันก็ออกมาพอ ๆ กันต่ำกว่าเล็กน้อยด้วยซ้ำ
เลยวิ่งต่อได้แค่โลกว่า ๆ ไม่ใหวเหนื่อย จบที่ระยะทางสี่โลนิด ๆ



สรุปว่า วิ่งเท้าเปล่าประสิทธิภาพสูงกว่า พอสมควรเลยทีเดียว
ตอนวิ่งเท่าเปล่า รู้สึกว่า จังหวะก้าว ถี่ขึ้นนิดนึง เท้ากระทบพื้นใกล้ตัวกว่า คือเกือบใต้ตัวเรา และเท้าลอยจากพื้นหลังเราปกติ
คือเท้าสัมผัสพื้นออกแรงยันค่อนไปทางข้างหลังมากกว่า
เทียบกับใส่รองเท้า รู้สึกเท้ามันยันพื้นเร็วตั้งแต่ตอนอยู่ด้านหน้าของเรามากกว่าการไม่ใส่รองเท้า คือเหมือนเราต้องยันพื้นเบรกก่อนแล้วค่อยเอาเท้าไปด้านหลังเพื่อยันเร่งตัวไปด้านหน้า

อีกอย่าง ใส่รองเท้าคู้นี้แล้วเจ็บเข่าด้านนอกตรงโคนขา แต่วิ่งเท้าเปล่าสบายมากเลยไม่เจ็บขาเข่าเลย เจ็บแต่เหยียบหินกับเท้าพองเท่านั้น

ท่านใดสนใจแนวนี้ลองทำดูแล้วมาคุยกันว่าเป็นไงมั่งครับ

อารมณ์ประมาณนี้เลย ใส่รองเท้าแล้วมันยันตั้งแต่เท้าอยู่ข้างหน้า ถอดรองเท้าแล้วเท้ามันเริ่มยันใต้ตัวเรา

ปล ผมเท้าพองบริเวณ Ball of Foot ซึ่งน่าจะเป็นการวิ่งแบบเท้าเปล่าที่ถูกต้อง