1. บวชห้ามสึก
2. ไม่ถึงพระอรหันต์ ห้ามสอน (ข้อนี้สงสัยจริง ๆ ว่า หลวงปู่มั่น หลวงตามหาบัว หลวงปู่ต่างๆ  ทำไมสอนได้ก่อนเป็นพระอรหันต์)
3. สึกแปลว่าเลว เลวเท่าปราชิก
4. พระห้ามมีอารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง (ห้ามความรักได้? แอบรักสีกาได้ถ้าไม่บอกใคร เพราะถ้าสึกแล้วบอก จะเลว)
5. บวชมากี่สิบพรรษาก็ตาม ทำความดีมาเท่าไหร่ก็ตาม ถ้าสึก ความดีลบหมดสิ้น กลายเป็นคนเลว
6. สึกแล้วหายเงียบก็ไม่ได้ แปลว่ามีเลศนัย สึกแล้วอธิบาย แปลว่าแก้ตัว สร้างข่าว
7. เป็นพระห้ามเทศน์สอนชาวบ้าน ห้ามพิมพ์หนังสือแจก (ท่านพุทธทาส? ท่าน ว.? ท่านประยุทธ?) ตราบใดที่ท่านยังไม่เป็นพระอรหันต์ และตราบใดที่ท่านยังไม่ตาย (เพราะท่านอาจสึกบั้นปลายชีวิตได้)

ถ้าเอาเกณฑ์ตามนี้ จะเหลือพระกี่รูปครับ? บางหนักไปกว่านั้นอีก ไม่ใช่แค่เงือ่นไขข้อใดข้อหนึ่ง แต่ต้องการทุกข้อ
แต่ฆราวาสนี่ก็ดี ตัวเองทำไม่ได้ ไม่คิดจะทำ แต่ด่าคนง่าย สบายใจ

ปล. กล้า ๆ เปิดไหมครับว่า อาจารย์ท่านคือใคร กล้า ๆ เปิดไหมครับว่าท่านศาสนาไหน
ปล.2 ข้อโทษครับ นอกจากไม่มีความรู้ทางศาสนา มีแต่ "คนเสแสร้งที่เรียกร้องเอาความดีของคนอื่นอย่างมากมายขนาดนี้"
ปล.3 ไม่ได้ว่าท่านที่บริสุทธิ์ใจนะครับ ว่าเฉพาะ "ท่านที่ไม่คิดจะทำ แต่เรียกร้องคนอื่น"
ไม่ใช่เฉพาะท่านมิต นะครับ