ใช้ชีวิตมา 30ปี แล้ว เกิดมาเพิ่งเคยเจอกับคำว่า มิตรทรยศอย่างจังๆ เพื่อนๆ มีใครเป็นกันบ้างไหม
คบกันเราก็ให้ใจเพื่อนเต็มร้อย มีปัญหาอะไรก็รับฟังและช่วยแก้ปัญหาทุกอย่าง บางครั้งออกตัวแรงแทนเพื่อน
จนคนข้างๆเกลียดขี้หน้าเราแทนด้วยซ้ำ ความลับของเพื่อนทุกอย่างก็เก็บไว้กับตัว ไม่เคยปริปากบอกใคร
แต่พอมาวันนึงถึงกับหน้าหงาย เมื่อรู้ว่าเพื่อนที่เราเชื่อใจหนักหนา เอาเรื่องราวของเราไปเม้าท์ไปนินทาอย่างไม่มีชิ้นดี
ด่าว่าเราเสียๆหายๆ ให้กับเพื่อนเราอีกคนหนึ่งฟังหาว่าเราอิจฉาเธออย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งที่ความเป็นจริงมันตรงกันข้ามหมด
หล่อนเห้นเรามีอะไร เราซื้ออะไร หล่อนต้องไปซื้อตาม ต้องมีให้เหนือกว่าเรา แต่เราไม่คิดอะไรมา เพื่อนมีเราก้ดีใจด้วย
หนำซ้ำมารู้ทีหลังว่าหล่อนยุยงให้เพื่อนแตกคอกันเอง โดยเอาเรื่องเพื่อนอีกหลายคนมาว่าให้เราฟัง
และเอาเรื่องเราไปว่าให้เพื่อนอีกหลายคนฟัง ซึ่งเราเป็นคนที่แรงอยู่แล้ว
เวลาไม่พอใจใครเราจะโพล่งออกไปเลย แบบขวานผ่าซาก ทำให้ภาพของเราติดลบ
เรามีศัตรูในที่ทำงาเพิ่มขึ้นอีกหลายคน เพียงเพราะเราออกตัวปกป้องเพื่อนคนนี้
เจ็บใจมาก ทำอยางไรดี โกรธ โมโห แค้น อยากจะให้อภัยแต่ยังทำใจไม่ได้
กลุ่มเรามีกัน 6 คน ตอนนี้ทั้งกลุ่มไม่มีใครคุยกับหล่อนเลย เพราะเพื่อนที่เหลือหันหน้ามาคุยกันถึงพฤติกรรมที่หล่อนทำกับเพื่อนๆ
แต่หล่อนก็ฉลาดพอที่จะทำหน้าเศร้าและคงไปเล่าความเท็จให้คนอื่นฟังว่าถูกพวกเรารังแก
เซ็งมาก จะทำยังไงดี ต่อหน้าคนอื่นหล่อนเป็นแม่พระมากมาย ทำบุญทำทาน สวดมนต์ ใครจะเชื่อว่าเบื้องหลังมันน้ำเน่ามาก
ใจนึงก็คิดอยากเอาหล่อนมาประจาน ถึงสิ่งต่างๆ รวมถึงความลับในชีวิตหล่อนที่ผิดศีลธรรม แต่อีกใจก็ทำไม่ลง
อึดอัดค่ะ ที่ต้องมานั่งมองหน้าหล่อนเชิดคอชูหางอยู้ในสังคม ทำไงดีคะ กับความรู้สึกแบบนี้