หลังจากที่ "จนด้วยหลักฐาน" ว่าไม่สามารถนำเอาเรื่อง การเวียนว่ายตายเกิดข้ามภพชาติ
มาเป็นเกณฑ์วัดความเป็น "สัมมาทิฐิ" ได้ สมดังที่พวกมันเคยเชื่อถือกันมาแต่เดิม



เมื่อเวลาผ่านไปประมาณเกือบ ๒๐ วัน ปรากฏว่า จากเดิม ที่เคยกล่าวทักท้วงท่านพุทธทาสว่า
ทำไมท่านจึงไม่สอนว่า การเวียนว่ายตายเกิดข้ามภพชาติ เป็นสัมมาทิฐิ

ได้กลายเป็นว่า ความเป็นมิจฉาทิฐิ ไม่เกี่ยวกับการเชื่อ หรือไม่เชื่อ ในเรื่อง
การเวียนว่ายตายเกิดข้ามภพชาติ แต่เกี่ยวกับความเชื่อเรื่อง กรรม และ เหตุปัจจัย !



สรุป ก็คือ จะเป็น สัมมาทิฐิ หรือ มิจฉาทิฐิ มันขึ้นอยู่กับว่า เชื่อในเรื่องกรรม หรือ กฏแห่งเหตุปัจจัย หรือไม่
โดยไม่เกี่ยวกับความเชื่อเรื่อง เวียนว่ายตายเกิดข้ามภพข้ามชาติ(แบบตายเข้าโลง) เลยสักนิด

ซึ่งถ้าหาก พวกมัน มีความเข้าใจตามนี้จริง แล้วมันมากล่าวเชิง "ตำหนิ" ท่านพุทธทาส
เรื่องไม่สอนว่า การเวียนว่ายตายเกิดข้ามภพชาติ(แบบตายเข้าโลง) เป็นสัมมาทิฐิ     ........    ทำไม ?

    

ก็ไหนบอกว่า มันไม่เกี่ยวกัน มิใช่รึ ?

จากหลักฐาน มันชัดเจนอยู่ว่า แม้แต่อัญเดียรถีย์บางพวก ที่ได้ชื่อว่า อุจเฉททิฐิ
ยังมีความเชื่อในเรื่อง เวียนว่ายตายเกิดข้ามภพชาติ(แบบตายเข้าโลง)
จึงไม่ต้องสงสัยว่าพวก สัสสตทิฐิ จะเชื่อเรื่องแบบนี้บ้างหรือไม่ ?

ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ ที่พระมหาเถระ ผู้ทรงภูมิรู้ภูมิธรรมอย่างท่านพุทธทาส
จะกล่าวสอนอย่าง "เลอะเทอะ" ว่าความเชื่อในเรื่อง เวียนว่ายตายเกิดข้ามภพชาติ เป็นสัมมาทิฐิ
ทั้งๆ ที่รู้อยู่ว่ามันไม่จริง  !

    



สรุป ก็คือ ในท้ายที่สุด พวกเม็ดมะขามได้ "ยอมรับ" ตามความเป็นจริงแล้วว่า
ผู้เป็นสัมมาทิฐิ ไม่จำเป็นต้องเชื่อเรื่องเวียนว่ายตายเกิดข้ามภพชาติ(แบบตายเข้าโลง)

ใช่หรือไม่ ?