ผมขี่จักรยานมา 4 เดือน ยางหลังแตกเป็นครั้งแรก ในทริป "ปั่นลุยทุ่งผักกระเฉด สวนเกษตรหนองปรือ" เมื่อวันอาทิตย์นี้ ได้น้ำใจจากพี่น้องชาวบางแก้วไบค์ ช่วยกันปะยางให้ ในขณะที่ผมเองได้แต่ยืนดู เพราะไม่มีอุปกรณ์อะไรเลย แถมยังทำไม่เป็นอีกต่างหาก



    เพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจ ผมสัญญาว่าจากนี้ไป ผมจะต้องมีชุดปะยางและสูบพกพา และที่สำคัญ ผมจะต้องหัดปะยางให้เป็น เพื่อส่งต่อน้ำใจของชาวจักรยานให้เหมือนกับที่เพื่อนๆ กลุ่มนี้เป็นอยู่ ……ขอขอบคุณจากใจอีกครั้งนะครับ

จะว่าไปแล้ว ทริปนี้ก็เป็นทริปที่มี "ครั้งแรก" เกิดขึ้นอีกหลายอย่าง (ไม่ได้เลียนแบบโฆษณานะครับ) อาทิเช่น:
- เป็นครั้งแรกที่ผมปั่นทั้งวันเกินร้อยโล (ระยะในทริป+ปั่นไป-กลับบ้าน 122 km.)
- เป็นครั้งแรกที่ร่วมทริปกับหมู่คณะถึง 400 กว่าคัน
- ติดไมล์ปั่นทางไกลเป็นครั้งแรก (ไมล์โดนฝนเข้าหน่อยเดียว Sleep ยาวไปช่วงนึงเลย ขนาดคุยว่ากันน้ำ 3 Bar นะเนี่ย)
- เป็นครั้งแรกที่อยากขว้างเบาะทิ้ง (เบาะเดิม ๆ ติดรถ เจ็บก้นจนไม่อยากนั่ง)
- ลุยโคลน ลุยดิน+ลูกรังเป็นครั้งแรก (กลับไปล้างรถที น้ำตาแทบไหล)
- ลุยฝนหนักเป็นครั้งแรก (ก็ขากลับนั่นแหละ ทุกทีเคยโดนแต่ฝนปรอย ๆ)
- หลุดทริปเป็นครั้งแรก (ขากลับมัวแต่คุยเพลิน จนขบวนกลับเขาออกไปกันตั้งนานแล้ว)

กลับถึงบ้านรู้สึกล้าซะเกือบเดินขึ้นบันไดไม่ไหว แต่ก็ประทับใจครับ คิดว่าเราต้องฝึกให้มากกว่านี้
แล้วเพื่อน ๆ มี "ครั้งแรก" กันบ้างหรือเปล่า?